Τριάντα εφτά χρόνια πέρασαν από την ημέρα που «σίγησε» η μεγαλύτερη φωνή του 20ου αιώνα, και η Εθνική Λυρική Σκηνή τιμά την μνήμη της Μαρίας Κάλλας, με ένα gala όπερας που θα παρουσιαστεί, την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο.
Στην συναυλία, Έλληνες και ξένοι μονωδοί διεθνούς ακτινοβολίας θα ερμηνεύσουν διάσημες άριες, που σημαδεύτηκαν για πάντα από τις ερμηνείες της Κάλλας. Με αφορμή την επικείμενη συναυλία, η Κική Μορφονιού, η Ελληνίδα μεσόφωνος που τραγούδησε δίπλα στην Κάλλας στις παραστάσεις της «Νόρμας» (1960) και της «Μήδειας» (1961) στην Επιδαύρο, μιλάει στο Έθνος για τη γνωριμία της με την ντίβα της όπερας.
Δεν θα ξεχάσει ποτέ, όπως είπε, τη «ζεστή καλοσυνάτη φωνή» και τη «γλυκιά αύρα» Κάλλας, όταν στάθηκε μπροστά της σε οντισιόν για τον ρόλο της ιέρειας Ανταλτζίζα στη «Νόρμα». «Μου είπε «Μ’ αρέσει η φωνή σου και ο τρόπος που τραγουδάς. Ταιριάζουν οι φωνές μας στο ντουέτο». Παίρνω το χέρι της κι αυθόρμητα το φιλάω… Ηταν πολύ ζεστή και φιλική μαζί μου» θυμάται η Κική Μορφονιού. Για την ίδια, η Μαρία Κάλλας ήταν «παρεξηγημένη» και απείχε στην πραγματικότητα από την δημόσια εικόνα της «στριφνής» και «δύσκολης» ντίβας.
«Στον χαιρετισμό του φινάλε στη «Μήδεια» με… έσπρωχνε μπροστά και πήγαινε εκείνη πίσω. Σεβόμουν και δεν εννοούσα να έχω πίσω μου την Κάλλας. «Πήγαινε μπροστά» μου έλεγε. Κάποιοι δημοσιογράφοι έγραψαν ότι το κάνει αυτό για να αποδείξει στον κόσμο ότι βοηθάει τους συναδέλφους και δεν έχει το πρόσωπο της «στριφνής και δύσκολης». Ηταν μύθος όλα αυτά που της καταμαρτυρούσαν περί σκληρότητας. Δεν ήταν αυτό που νομίζει ο κόσμος. Αισθάνομαι την υποχρέωση να το λέω. Ηταν παρεξηγημένη… Την αντιμετώπιζα με δέος, σεβασμό και θαυμασμό. Από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα ότι το μεγαλείο της υπήρξε απόρροια της μεγάλης της ανθρωπιάς, που σε άφηνε να τη νιώσεις όταν σε εμπιστευόταν» λέει η Κική Μορφονιού. Και καταλήγει: «Ηταν ντίβα αλλά όχι στρίγγλα»
Η Κική Μορφονιού περιγράφει την Μαρία Κάλλας ως μία γυναίκα που της έλειπε η αγάπη. Το κενό αυτό, προσπάθησε να αναπληρώσει με τον έρωτα της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Η Κική Μορφονιού θυμάται ένα περιστατικό όπου ο Αριστοτέλης Ωνάσης έγινε η αιτία, ο μαέστρος να επιπλήξει την Κάλλας: «Στις πρόβες στην Επίδαυρο για τη «Νόρμα» ήταν, «διακριτικά» παρών, ο Ωνάσης. Την έφερνε στο θέατρο, την κρατούσε από το χέρι, καθόταν στη δεύτερη κερκίδα και την περίμενε. Μια μέρα την πήρε με τη θαλαμηγό «Χριστίνα» και πήγαν σε έναν χορό στη Βενετία. Και γύρισε άρρωστη. Κρυωμένη. Ο μαέστρος, ο οποίος είχε όλο το θάρρος και οικειότητα μαζί της, της μίλησε έντονα μπροστά σε όλο τον θίασο. «Πώς μπόρεσες εσύ σε ώρα δουλειάς να κάνεις αυτές τις επιπολαιότητες;». Είχε σκύψει το κεφάλι σαν μαθητριούλα και δεν είπε τίποτα… Τον ζούσε τον έρωτά της. Και ήταν πολύ ευτυχισμένη τότε. Της έλειπε, νομίζω,
η αγάπη».
