Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να κάνει τη μεγάλη κίνηση. Σήμερα βρίσκεται στην ευρωπαϊκή του οικογένεια, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και θα διαβουλευτεί με τους ομοϊδεάτες του και κατά κάποιο τρόπο συνοδοιπόρους του στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Σήμερα λοιπόν μπορεί να κάνει τη σπουδαία κίνηση να στηρίξει την πρόταση για συμφωνία – γέφυρα της ελληνικής κυβέρνησης.
Θα συνομιλεί με τη Μέρκελ, τον Κάμερον και πολλούς άλλους. Με πολιτικούς αρχηγούς που ιδεολογικά στήριξαν στο παρελθόν τη σκληρή δημοσιονομική πολιτική. Αν η παρουσία του εκεί είναι αντιπολιτευτική της ελληνικής κυβέρνησης και συμπολιτευτική των ομοιδεατών του, τότε δεν κατάλαβε τίποτα από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Αν το πνεύμα των όσων είπε στη χθεσινή Βουλή το μεταφέρει σήμερα και στους συναγωνιστές του, τότε έχει υποτιμήσει πολύ το σημείο στο οποίο βρίσκεται η χώρα.
Η πρόταση της κυβέρνησης για συμφωνία – γέφυρα, δεν είναι ούτε μέρος της ατζέντας για το σοσιαλισμό, ούτε κανένα μαξιμαλιστικό σχέδιο. Σε καιρούς βέβαια ακραίας πόλωσης μπορεί απλές κευνσιανές πολιτικές να ακούγονται ριζοσπαστικές. Όμως δεν είναι ένα σχέδιο που δεν θα μπορούσε να στηρίξει. Πολιτικά βέβαια θα είναι σαν να αποδέχεται την αποτυχία της δικής του κυβέρνησης. Όμως ξέρει ότι αυτό δεν θα έχει πολιτικό κόστος για εκείνον. Αντιθέτως, θα τον εξιλεώσει στα μάτια μεγάλου μέρους των κεντρώων και κεντροδεξιών ελλήνων, που μέχρι πρότινος εκφράζονταν από τη Νέα Δημοκρατία.
Θα είναι και μια μεγάλη συνεισφορά στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για σύγκλιση με τους εταίρους, στο πλαίσιο μιας κάποιας μεταστροφής της μνημονιακής λιτότητας.
Αν δεν το κάνει, τότε τα περί στήριξης της κυβέρνησης και επιθυμίας να πετύχει είναι τα γνωστά κούφια λόγια που πρέπει αναγκαστικά να λέγονται από το βήμα της Βουλής. Ξέρουν όμως τώρα ότι αν αποτύχει η κυβέρνηση δεν θα μείνουν και πολλά όρθια στη χώρα για να κυβερνήσουν, όταν ξαναέρθουν στην εξουσία. Δεν θα τους είναι ιδιαίτερα ευχάριστο. Υπάρχει όμως μια αποτυχία που ίσως κάποιοι την εύχονται και αυτή είναι να κάνει ο Τσίπρας τη μεγάλη κωλοτούμπα. Να ταυτιστεί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Επειδή όμως όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται συνήθως το κάνει ή ως τραγωδία ή ως φάρσα και επειδή για φάρσες δεν υπάρχει περιθώριο, η τραγωδία θα είναι μεγάλη.
