Η πολιτική αβεβαιότητα που επικρατεί στον ευρωπαϊκό νότο εξ αιτίας των προγραμμάτων λιτότητας και της ύφεσης έχει προβληματίσει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον που δεν επιθυμεί την γερμανοποίηση της Ευρώπης. Ο πρόεδρος Ομπάμα, όπως καταδεικνύουν οι ενέργειές του σε όλα τα θέματα μετά την επανεκλογή του, φαίνεται πως έχει συγκεκριμένο σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της γερμανικής ισχύος, ο οποίος όμως μάλλον επιταχύνεται, καθώς οι πολιτικές εξελίξεις στη νότια Ευρώπη είναι ραγδαίες.
Η «επανεκλογή σωτηρίας» του 87χρονου Τζόρτζιο Ναπολιτάνο στην προεδρία της Ιταλίας για τα επόμενα εφτά χρόνια ήρθε να καταδείξει το ναυάγιο της πολιτικής στην Ιταλία. Αμέσως μετά την εκλογή του Ναπολιτάνο, η πολιτική κρίση στην Ιταλία μοχλεύτηκε με την παραίτηση του γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος, Πιερλουίτζι Μπερσάνι και ολόκληρης της ηγετικής ομάδας του Δημοκρατικού Κόμματος, δημιουργώντας νέα δεδομένα στο χώρο της ιταλικής κεντροαριστεράς. Η απουσία «Ιταλού παίκτη» στα ευρωπαϊκά πράγματα, υποχρεώνει την Ουάσιγκτον να καλύψει το κενό.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που αναζωπυρώθηκε η βεντέτα Τζακ Λιου, του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών με τον Γερμανό συνάδελφό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για τα θέματα της κρίσης και της λιτότητας. Την Παρασκευή το βράδυ στην Ουάσιγκτον ο Τζακ Λιου μαζί με εκπροσώπους του ΔΝΤ ζήτησαν για ακόμη μια φορά από τη Γερμανία να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες για την επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης και τόνισαν ότι η πολιτική που ακολουθείται τους «εκνευρίζει σφόδρα». Ο Σόιμπλε οργισμένος αντιγύρισε λέγοντας ότι οι ΗΠΑ είναι εκείνες που πρέπει να πάρουν ως παράδειγμα τα όσα συμβαίνουν στην ευρωζώνη. Το Spiegel έκανε λόγο για «όργιο φωνασκιών». Το σίγουρο είναι ότι η ατάκα του Τακ Λιού ήταν μια έκφραση που υποδεικνύει ότι η αυτοκρατορική εξαντλείται, γεγονός που πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του το Βερολίνο. Το partners in leadership που είχε πει κάποτε ο Μπους δεν σημαίνει ότι θα επιτραπεί στην κα Μέρκελ να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη…
