Γράφει ο Γιάννης Τσιαμήτρος*
Follow @TsiamitrosG
Ξέρετε η μεταπολίτευση στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια σχεδόν πάντα μας επιφύλασσε εκπλήξεις. Σύνηθες φαινόμενο πολιτικοί να κάνουν τα αντίθετα από αυτά που υπόσχονταν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ακριβώς εκεί δομήθηκε ένας ισχυρός δικομματισμός που οδήγησε τη χώρα στο σήμερα, με τα καλά και τα πολλά κακά και τις παθογένειες.
Ώσπου, με την έλευση της κρίσης ο δικομματισμός δυσκολευόταν πλέον να θρέψει τους πελάτες του, το αντιλήφθηκε βέβαια και άλλαξε εν μέρει, αλλά καθυστέρησε αδικαιολόγητα, και ήταν μία νύχτα της 25ης Γενάρη του 2015 που πολλοί βιάστηκαν να πουν πως αυτό ήταν το τέλος της μεταπολιτεύσεως, αλλά και των κακών κυρίως που αυτή έσερνε μαζί της όπως ο άκρατος λαϊκισμός. Πόσο ειρωνικό μοιάζει αυτό αλήθεια τη στιγμή που σε λίγες μόλις ώρες θα ακούσουμε 153 “επαναστατικά” ΝΑΙ μέσα από το ελληνικό κοινοβούλιο, και όχι ΝΑΙ σαν τα προηγούμενα, νεοφιλελεύθερα, αλλά ΝΑΙ επαναστατικά, με ταξική αποστασία, με αναδιανομή, με κοινωνική δικαιοσύνη, με αριστερές καταβολές, με ηθικό πλεονέκτημα, με ιδεολογία, με βαριά καρδιά αλλά τι να κάνουμε.
Ο εφιάλτης του λαϊκισμού προφανώς ακόμη μας κυνηγάει και όλοι εμείς, ακόμη και αυτοί που καλοπροαίρετα τους πίστεψαν, είμαστε θεατές σε ένα ακόμη έργο ωμού λαϊκισμού, ένα ακόμη έργο οπορτουνισμού και καιροσκοπισμού της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ένα ακόμη έργο μικροπολιτικής σκοπιμότητας με μόνο στόχο τα 4 ξύλινα πόδια μιας καλοστεκούμενης καρέκλας στα συντρίμμια της ελληνικής κοινωνίας.
Βλέπετε, δε θα βγάλω το κατηγορώ για την ψήφιση αυτού του πακέτου μέτρων, το οποίο θεωρώ άθλιο κυρίως λόγω του μείγματος που δίνει βάρος στη φορολογία και όχι την περικοπή των δαπανών, αλλά θα βγάλω το κατηγορώ για όλα τα ψέματα που ακούστηκαν, για όλους τους χαρακτηρισμούς που οι ίδιοι έκαναν προ δύο ετών, για ένα λαϊκιστικό μοντέλο που στέρησε από τους Έλληνες μια μοναδική ευκαιρία. Μια ευκαιρία να αναλογιστούν και να καταλάβουν πως η μοιρασιά με δανεικά δε γίνεται, πως το πάρτυ του δημοσίου τελείωσε, πως οι ελεύθερες αγορές προχωρούν και η Ελλάδα οφείλει να ακολουθήσει.
Κατηγορώ όλους αυτούς διότι καθήλωσαν τη χώρα μας, όχι οικονομικά, που και αυτό θα είναι δυσβάσταχτο και θα φανεί αλλά κυρίως χρονικά, που έδεσαν την Ελλάδα με το σκοινί του λαϊκισμού στερώντας της την ευκαιρία να ανεξαρτητοποιηθεί και να στηριχθεί στις δυνάμεις της. Αν κάτσουμε και αναλογιστούμε ποιος ψηφίζει τι σήμερα στο κοινοβούλιο θα θυμώσουμε, θα θυμώσουμε τόσο πολύ που θα καταλάβουμε πως είμαστε ακόμη εδώ, στο απόλυτο μηδέν, και πάλι όχι οικονομικά, αλλά χρονικά…
*Ο Τσιαμήτρος Γιάννης είναι φοιτητής Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ
