Το 2007, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε έτοιμη την απάντηση όταν ρωτήθηκε πότε οι πρόεδροι έχουν την εξουσία να εξαπολύσουν στρατιωτική επίθεση χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.
«Ο πρόεδρος δεν έχει την εξουσία, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να εγκρίνει μονομερώς μια στρατιωτική επίθεση σε μια κατάσταση που δεν συνεπάγεται διακοπή μιας εν εξελίξει ή επικείμενης απειλής για τη χώρα» είχε δηλώσει ο Ομπάμα.
Τότε, ο στόχος ήταν το Ιράν και ήταν η πρώτη θητεία του Ομπάμα ως γερουσιαστή και υποψήφιου προέδρου. Όμως, η δήλωση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τωρινή άποψη του Ομπάμα. Η κυβέρνηση Ομπάμα παρεμβαίνει τώρα στον εμφύλιο της Συρίας, έναν πόλεμο που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απειλή για τις ΗΠΑ.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ο Ομπάμα ενεργεί εκτός των αρμοδιοτήτων του, όπως τουλάχιστον ο ίδιος τις είχε ορίσει παλαιότερα. Το 2011, με τις συγκρούσεις στη Λιβύη να κλιμακώνονται, ο Ομπάμα ενέκρινε την ένταξη των ΗΠΑ σε ένα διεθνή συνασπισμό που θέσπισε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, προκειμένου να ανακόψει την απειλή μιας μαζικής σφαγής. Ο Ομπάμα υποστήριξε τότε ότι η παρέμβαση ήταν δικαιολογημένη.
Τώρα, ο Ομπάμα φαίνεται έτοιμος να παγιώσει τη νέα του θέση. Στον απόηχο μιας επίθεσης με χημικά όπλα σε μια γειτονιά έξω από τη Δαμασκό, η κυβέρνησή του ετοιμάζεται να προβεί σε αντίποινα εναντίον συριακών στρατιωτικών στόχων, με σκοπό να τιμωρήσει τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Ασσάντ, χωρίς ωστόσο να απειλείται η χώρα του.
Για το λόγο αυτό, οι βουλευτές και των δύο κομμάτων προτείνουν στον Ομπάμα να συνεργαστεί με τη νομοθετική εξουσία πριν ενεργήσει.
«Απουσία επικείμενης απειλής για την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών, οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να ασχολούνται με την ανάληψη στρατιωτικής δράσης χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου», δήλωσε ο γερουσιαστής Tim Kaine, σύμμαχος του Ομπάμα.
Κάποιοι θεωρούν ότι είναι αντισυνταγματικό για τον Ομπάμα να επέμβει στη Συρία χωρίς τη ψηφοφορία του Κογκρέσου. Άλλοι πάλι ζητούν «ουσιαστική διαβούλευση με τα μέλη του Κογκρέσου». Η ασάφεια της φράσης υποδηλώνει ότι δεν είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την ευθύνη μιας ψηφοφορίας που θα μπορούσε να τους θέσει στη λάθος πλευρά της ιστορίας εάν η κατάσταση πάρει λάθος τροπή.
