Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη κατέστησε την “ολική επαναφορά” της ΝΔ περισσότερο από πιθανή. Με δεδομένη την ταχύτατη απαξίωση της κυβερνήσεως Τσίπρα και την καθημερινή διάψευση των αριστερών (δηλαδή λαϊκιστικών και κρατικίστικων) οραμάτων, η επιστροφή της ΝΔ στην εξουσία καθίσταται σχεδόν μονόδρομος για όσους δεν εξαρτώνται από το κράτος.
Οι πρώτες κινήσεις του κ. Μητσοτάκη, από την μείωση των κομματικών και την καταστατική απαγόρευση του δανεισμού μέχρι την διάλυση της ΟΝΝΕΔ και την εκκαθάριση του αποστήματος που υπήρχε μέσα στην οργάνωση, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η ψήφιση νέου καταστατικού, οι ουσιώδεις θεματικές συζητήσεις στο Συνέδριο (με αυτή για την αναθεώρηση του συντάγματος να προσελκύει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον) και -το κυριότερο- η αθρόα συμμετοχή χιλιάδων παρατηρητών, ακόμη και μη κομματικών μελών, δείχνουν ότι ίσως κάτι άρχισε να αλλάζει. Όμως, αυτά δεν αρκούν!
Αν η ΝΔ αποφύγει την μοίρα του ΠΑΣΟΚ, θα έχει κερδίσει ένα στοίχημα ευρωπαϊκού μεγέθους με πολύ σημαντικές -θετικές- επιπτώσεις για την θέση της χώρας στις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Όμως, για να συμβεί αυτό, για να ανατρέψει τον «κανόνα» που θέλει τα παλαιά κόμματα να εξαφανίζονται υπό το βάρος των οικονομικών κρίσεων και των πολιτικών σκληρής λιτότητος, πρέπει να ανανεώσει ουσιωδώς την σχέση της με την κοινωνία.
Μπορεί η αλλαγή του πολιτικού τοπίου να είναι προφανής, όμως δεν είναι οριστική. Ο συσχετισμός δυνάμεων της 20ης Σεπτεμβρίου έπαψε να ισχύει λόγω της ανεπάρκειας -σε εγκληματικό βαθμό- της κυβερνήσεως των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της προκλητικής αυθαιρεσίας και συμπεριφοράς των κυβερνητικών στελεχών και, κυρίως, λόγω του τρόμου και της απόγνωσης που έχει καταλάβει την μεσαία/αστική τάξη.
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να κατόρθωσε ήδη να συσπειρώσει και να εκφράσει τις δυνάμεις του ΝΑΙ, και με την μετριοπάθειά του να άρχισε ήδη να απεγκλωβίζει πολλούς εξ όσων από πολιτική πλάνη στοιχήθηκαν πίσω από το ψευδεπίγραφο ΟΧΙ του τυχοδιωκτικού δημοψηφίσματος, αλλά απέχει, ακόμη, πολύ από την συγκρότηση ενός νέου μπλοκ εξουσίας!
Τα δύσκολα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη τώρα αρχίζουν. Πρέπει να γίνει αρχηγός και εκφραστής ολόκληρης της παρατάξεως και όχι μόνο του κόμματος! Πρέπει να μετουσιώσει τον ενθουσιασμό σε όραμα, την συμμετοχή στις εσωκομματικές διαδικασίες σε συντονισμένη και αποτελεσματική δομική αντιπολίτευση, δηλαδή αντιπολίτευση προτάσεων και αρχών! Αλλιώς, η δυναμική της εκλογής του και του 10ου Συνεδρίου θα χαθεί και οι ενθουσιασμένοι θα απογοητευθούν οριστικώς και αμετακλήτως.
Για να τα πετύχει αυτά πρέπει να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού! Αυτή τη στιγμή, υπό το παρόν πολιτικό σκηνικό και με όπλο τις προνομίες που του δίνει το -μεταλλαγμένο- σύνταγμα του 1975, τους κανόνες τους ελέγχει ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να προβλέψει κανείς ότι θα επιχειρήσει να ανακόψει την επάνοδο της ΝΔ στην εξουσία μέσω της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Ήδη, έχουν εμφανισθεί αρκετές δημοσιογραφικές αναλύσεις που τεκμηριώνουν επαρκώς το πως και γιατί θα συμβεί αυτό.
Υπάρχει μόνον ένας τρόπος ώστε η πρόταση αλλαγής του εκλογικού νόμου, αντί για εμπόδιο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, να γίνει παγίδα για τον εμπνευστή της. Αρκεί ο νέος πρόεδρος της ΝΔ να αντιπροτείνει όχι μόνον αλλαγή του εκλογικού νόμου, αλλά συνταγματική κατοχύρωση της απλής αναλογικής υπό την προϋπόθεση της μετατροπής του πολιτεύματος σε προεδρικό, δηλαδή με πλήρη διαχωρισμό της νομοθετικής (Βουλή) από την εκτελεστική (Πρόεδρος) εξουσία, πράγμα που θα δώσει και καίριο χτύπημα στην διαπλοκή και θα αποτρέψει την πολιτική αστάθεια, αφού ο Πρόεδρος εκλεγόμενος από το λαό για κλειστή θητεία 4 ή 5 ετών δεν θα υπόκειται στους περιορισμούς της διατηρήσεως της δεδηλωμένης.
Η σχετική συζήτηση έχει ανοίξει εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχει περάσει, ακόμη, στο πολιτικό προσκήνιο, όμως σε δημόσιες -αλλά και κλειστού κύκλου- συζητήσεις ο προβληματισμός έχει ωριμάσει, όχι μόνον ως προς τη μορφή του πολιτεύματος αλλά και ως προς το περιεχόμενο του Συντάγματος και την απαλλαγή του από διατάξεις μη σχετιζόμενες με τα δικαιώματα, το πολίτευμα, τα κυβερνητικά όργανα και την διάρθρωση του κράτους. Η συζήτηση περιλαμβάνει και ευρείες μεταρρυθμίσεις σε όλες τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης -με στόχο την κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της- αλλά και στον τρόπο απονομής της, με στόχο την εξάλειψη του τραγικού φαινομένου της αρνησιδικίας.
Αργά αλλά σταθερά, καθίσταται σαφές ότι η διαδικασία του πολιτειακού μετασχηματισμού και της γενικότερης αναθεωρήσεως του Συντάγματος δεν μπορεί να περιορισθεί από τις σχετικές διατάξεις του υφιστάμενου Συντάγματος, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο προσκρούει ευθέως στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά -όπως δήλωνε και ο αείμνηστος Σαρίπολος- και στην κοινή λογική! Είναι θέμα χρόνου να διατυπωθεί ο οδικός χάρτης των αλλαγών, μάλλον επί τη βάσει δημοψηφισματικής διαδικασίας, ώστε το νέο Σύνταγμα να έχει πλήρη και καθολική νομιμοποίηση.
Ίσως, όμως, το σημαντικότερο όλων να είναι ότι επί του θέματος τείνει να δημιουργηθεί μια σύμπλευση δυνάμεων όλου του κοινοβουλευτικού φάσματος, που αφήνει απ’ έξω μόνο τους ακραίους εχθρούς της Δημοκρατίας.
Μια τέτοια πρόταση, αν υιοθετηθεί από την αξιωματική αντιπολίτευση, αν εκφρασθεί από τον ηγέτη της, δηλαδή τον αυριανό πρωθυπουργό, θα αποκτήσει πολύ μεγάλη δυναμική και θα σπάσει -εν τη γενέσει του- το μπλοκ που επιχειρεί να συγκροτήσει ο Αλέξης Τσίπρας με τα μικρά κόμματα, οι ηγεσίες των οποίων -σε μια επίδειξη πολιτικού αμοραλισμού, αλλά και πλήρους αποκοπής των από την κοινωνία- νομίζουν ότι με την αναλογικοποίηση του εκλογικού νόμου θα εξασφαλίσουν την κοινοβουλευτική τους επιβίωση, έστω και αν αυτό οδηγήσει στο χάος της ακυβερνησίας!
Όμως, το σημαντικότερο όλων είναι ότι μια τέτοια πρόταση αφαιρεί κάθε προκάλυμμα ηθικής από την προσπάθεια Τσίπρα και αποκαλύπτει τα πραγματικά της κίνητρα. Αντιθέτως, η Νέα Δημοκρατία, διασφαλίζοντας την οριστική εφαρμογή της απλής αναλογικής αλλά και το μείζον πολιτικό αγαθό της κυβερνητικής σταθερότητος, θα εμφανισθεί ως η πολιτική δύναμη που επιθυμεί την πραγματική ανανέωση του πολιτικού σκηνικού, την αληθινή και ριζική πολιτική μεταρρύθμιση, έχοντας ένα ολοκληρωμένο όραμα για την παιδεία, την ανάπτυξη, την δικαιοσύνη, την πολιτική και τον πολιτισμό, το όραμα της Δ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας!
