Οταν οι γονείς ενός κοριτσιού 2,5 ετών από τη Λάρισα υπέβαλαν την αίτηση και τα δικαιολογητικά για τον βρεφονηπιακό σταθμό δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι οι αρμόδιοι θα απέρριπταν – εκ των υστέρων – το παιδί τους επειδή πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔΤ1).
«Ακολουθήσαμε τη διαδικασία της αίτησης εγγραφής στον παιδικό σταθμό, στην οποία αναφέραμε σαν γονείς ότι η 2,5 ετών κόρη μας έχει διαβήτη τύπου 1. Αρχικά το λάθος ήταν δικό μας γιατί το γράψαμε πάνω στην αίτηση και δεν είχαμε υποβάλει γνωμάτευση από ενδοκρινολόγο» λέει στο «Βήμα» ο πατέρας της μικρής.
Σε πρώτο στάδιο η αίτησή τους έγινε δεκτή, όταν όμως επισκέφθηκαν τον σταθμό για να ενημερωθούν σχετικά με την πρώτη επαφή του παιδιού με τον χώρο βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Η διευθύντρια και η γιατρός του σταθμού τούς ενημέρωσαν ότι τελικά δεν μπορούν να το δεχτούν με την αιτιολογία ότι είναι διαβητικό, ζητώντας τους μάλιστα συγγνώμη γιατί δεν είδαν στην αίτηση την πάθηση της μικρής για να μην την έκαναν εξ αρχής δεκτή. Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κάποιος νόμος που να απορρίπτει τα παιδιά με διαβήτη από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.
«Μας βγήκε σε καλό αυτό που έγινε γιατί αν μας είχαν απορρίψει από την αρχή θα νομίζαμε ότι δεν τηρούσαμε τα κοινωνικά κριτήρια» σχολιάζει ο πατέρας του παιδιού, σημειώνοντας ότι στη συνέχεια προσπάθησαν να εξηγήσουν ότι η διαχείριση του διαβήτη δεν είναι κάτι δύσκολο και προσφέρθηκαν να τους παρέχουν την οποιαδήποτε υποστήριξη και εκπαίδευση. Αλλά, όπως υποστηρίζει ο πατέρας, «δεν ήθελαν να κάνουν το κάτι παραπάνω, δεν ήθελαν να ενημερωθούν για το θέμα, να τους πούμε πέντε πράγματα όπως τα μάθαμε και εμείς».
Κατά τη διάρκεια συνάντησης που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου παρουσία και του αντιδημάρχου κ. Δημήτρη Δεληγιάννη δεν βρέθηκε λύση.
Οπως δηλώνει σε σχετική ανακοίνωσή του ο κ. Δεληγιάννης, «αυτό συνέβη μετά και από εισήγηση της ειδικής παιδιάτρου των παιδικών σταθμών της πόλης μας, καθώς σύμφωνα και με τη νομοθεσία και με τον κανονισμό λειτουργίας των βρεφονηπιακών-παιδικών σταθμών του Δήμου Λαρισαίων υπάρχει συγκεκριμένο πρόβλημα «στην υγεία του παιδιού που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον σταθμό». Οι συνθήκες είναι δεδομένες και ενέχουν κινδύνους για την υγεία του παιδιού: Κατ” αρχήν η ηλικία του παιδιού (μόλις 2,5 χρόνων) και η συνέπεια αυτού αδυναμία πλήρους επικοινωνίας του με το περιβάλλον στην περίπτωση υπογλυκαιμικού επεισοδίου. Και αυτό σε συνδυασμό με τις αντικειμενικές συνθήκες λειτουργίας των παιδικών σταθμών του δήμου μας (ένας παιδαγωγός με 25 νήπια και μη ύπαρξη νοσηλευτικού προσωπικού που οφείλει εδώ να είναι παρόν στον χώρο)».
Οπως συνεχίζει στην ανακοίνωσή του ο κ. Δεληγιάννης, «η άρνηση εγγραφής του συγκεκριμένου παιδιού, μόλις 2,5 χρόνων, σε καμία περίπτωση δεν αφορά το σύνολο των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη. Αφορά τη συγκεκριμένη ηλικία σε συνδυασμό με τη μη δυνατότητα ύπαρξης στον ίδιο χώρο εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού. Παράλληλα, και για την ακόμη πληρέστερη αντιμετώπιση του περιστατικού, ζητήθηκε να υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στην παιδίατρο των παιδικών σταθμών με την παιδίατρο που το παρακολουθεί. Η εισήγηση για άλλη μια φορά της παιδιάτρου των παιδικών σταθμών στην οποία υπήρχε και η σύμφωνη γνώμη της παιδιάτρου της οικογένειας ήταν αρνητική με δεδομένες πάντα τις παραπάνω συγκεκριμένες συνθήκες. Οφείλαμε λοιπόν να σεβαστούμε την ιατρική γνώμη. Ανεξάρτητα από την όποια βούληση του καθενός μας».
Εδώ και μία εβδομάδα η μικρή τα πρωινά βρίσκεται σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό της πόλης, στον οποίο τη δέχτηκαν αμέσως χωρίς η πάθησή της – η οποία σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τη μαθησιακή της ικανότητα – να μπαίνει εμπόδιο.
Συχνά τα ανάλογα περιστατικά
Οπως δηλώνει στο «Βήμα» η κυρία Ρούλα Λάγιου, πρόεδρος του συλλόγου νέων ελλήνων διαβητικών, «κάθε χρόνο αντιμετωπίζουμε αυτά τα περιστατικά, όμως με συνεννόηση και συνεργασία των εκπαιδευτικών τα λύνουμε. Δεν υπάρχει νόμος που να επιτρέπει να διώξουν ένα παιδί με σακχαρώδη διαβήτη. Είναι απαράδεκτο, ειδικά σε αυτή τη χρονική περίοδο, οι γονείς παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη να πληρώνουν και ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς» σχολιάζει η κυρία Λάγιου. «Είναι ρατσισμός στα ίδια του τα παιδιά» λέει, σημειώνοντας πως «όταν υπάρχει παιδί με χρόνια πάθηση ή αναπηρία πρέπει να υπάρχει εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό».
Φαίνεται λοιπόν ότι οι δραματικές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και νοσηλευτικό προσωπικό σε σταθμούς όλης της χώρας για μια ακόμα φορά δείχνουν το σκληρό τους πρόσωπο στα παιδιά. Οπως εξηγεί και ο κ. Δεληγιάννης, «τα προβλήματα που έχουν οι κοινωνικές δομές του δήμου και ειδικότερα οι παιδικοί σταθμοί είναι γνωστά στην πόλη. Εχω ήδη ζητήσει να προσληφθούν με πεντάμηνη σύμβαση από τον ΟΑΕΔ νοσηλεύτριες».
Το θέμα έφτασε και στη Βουλή
Στις αρχές του μήνα (2 Οκτωβρίου) το θέμα έφερε στη Βουλή η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ, κυρία Ηρώ Διώτη, με ερώτηση που κατέθεσε μαζί με άλλους 5 βουλευτές προς τους υπουργούς Παιδείας (Ανδρέα Λοβέρδο) και Εσωτερικών (Αργύρη Ντινόπουλο), χωρίς βέβαια να αναφέρεται στον δήμο της Λάρισας. Η ερώτηση ακόμα δεν έχει συζητηθεί στη Βουλή.
Το θέμα συζητήθηκε επίσης και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρισας την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου, όπου συμφωνήθηκε ότι πρέπει να βρεθεί άμεσα λύση όχι μόνο για το συγκεκριμένο περιστατικό αλλά και για άλλες περιπτώσεις
