Τρεις μέρες πριν το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας της Σκωτίας, το αποτέλεσμα της κάλπης δεν θα είναι κρίσιμο μόνο για το Εδιμβούργο. Το Ηνωμένο Βασίλειο φαίνεται ότι φυλλορροεί καθώς ένα πιθανό «ναι» θα ανοίξει τον δρόμο και για την Ουαλία να διεκδικήσει περισσότερη εξουσία αν όχι ανεξαρτησία.
Η Ουαλία έχει εξίσου έντονη εθνική ταυτότητα με την Σκωτία. Δική της πολιτιστική παραγωγή, δικά της σύμβολα, ακόμη και δυο γλώσσες στις οδικές πινακίδες. Παρόλα αυτά, αν και όλοι θα πίστευαν ότι και η Ουαλία θα θέλει την δική της ανεξαρτησία, οι διαθέσεις υπέρ ενός δημοψηφίσματος είναι περιορισμένες.
Οι περισσότεροι Ουαλοί δεν θέλουν ένα ανεξάρτητο κράτος αλλά περισσότερες εξουσίες. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του BBC, μόλις το 5% θέλει ένα ανεξάρτητο κράτος – με το ποσοστό να αυξάνεται στο 7% αν η Σκωτία φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε άλλη δημοσκόπηση του ίδιου δικτύου, το ποσοστό αυτό κυμαινόταν μεταξύ 14% και 17%.
Οι διστακτικοί Ουαλοί, που είναι οι περισσότεροι και εξάλλου αισθάνονται πιο κοντά στην Αγγλία από ότι οι Σκωτσέζοι, υποστηρίζουν ότι «η Σκωτία έχει πετρέλαιο. Εμείς όχι. Δεν θα έχουμε κάτι σε περίπτωση ανεξαρτησίας». Αυτοί, έχουν ζητήσει ήδη να αναδιαρθρωθεί το Κοινοβούλιο στα αμερικανικά πρότυπα ώστε να έχει ίση αντιπροσώπευση από την Ουαλία, την Βόρεια Ιρλανδία και την Αγγλία.
Εάν φύγει η Σκωτία από την Ένωση η αγγλική πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο θα αυξηθεί από το 85% στο 92% – γεγονός που θα εγκλωβίσει σημαντικά τους βουλευτές της Ουαλίας και της Β. Ιρλανδίας. Σύμφωνα με τους Ουαλούς πολιτικούς η Ουαλία μπορεί να οδηγηθεί σε ένα δημοψήφισμα ανεξαρτησίας κατ’ανάγκη, «όχι επειδή το θέλει αλλά επειδή τα προβλήματά της δεν ακούγονται πια στο Γουεστμίνιστερ».
Όμως επειδή οι διστακτικοί απέναντι σε μια ανεξαρτησία δεν βλέπουν δυνατή την αλλαγή του Κοινοβουλίου, προτείνουν αντίμετρα που θα ενισχύσουν τις εξουσίες των δυο αυτών περιοχών. Η Ουαλία, όπως και η Σκωτία απέκτησαν το 1997 και το 1998 μεγαλύτερη ελευθερία αποφάσεων σε θέματα παιδείας, υγείας και τοπικής αυτοδιοίκησης, όμως ακόμη δεν μπορούν να αποφασίσουν για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική και την άμυνα.
