Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Τα πράγματα με τη διαπραγμάτευση για την πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος είναι πλέον ξεκάθαρα και δεν απομένει παρά να δούμε τις «ανατριχιαστικές λεπτομέρειες». Το «πακέτο» θα είναι βαρύ κι ασήκωτο όχι μόνο για την ελληνική κοινωνία και οικονομία, αλλά και για την κυβέρνηση. Γύρω από το κρίσιμο ερώτημα αν η κυβέρνηση υπό την παρούσα της συμμαχική σύνθεση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) μπορεί να το αντέξει και για πόσο ακόμη, οικοδομούνται όλοι οι πολιτικοί σχεδιασμοί. Για την ακρίβεια, όλοι σχεδιάζουν με βάση υπολογισμούς για την «επόμενη μέρα» της παρούσας κυβέρνησης, όταν ανοίξει το μεγάλο κεφάλαιο της κυβερνητικής διεύρυνσης. Διότι είναι σχεδόν καθολική η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακόμη κι αν αντέξει την ψήφιση του μνημονιακού «πακέτου», δεν θα αντέξει την εφαρμογή του…
Ενόψει λοιπόν εξελίξεων και ανασυνθέσεων στο πολιτικό σκηνικό, έχει ενδιαφέρον να εστιάσουμε σε μια «παράλληλη σχέση» που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για τη διαμόρφωση του «καμβά» των εξελίξεων.
Πρόκειται για την «παράλληλη σχέση» μεταξύ του Αλέκου Φλαμπουράρη και του Κώστα Λαλιώτη. Η «σχέση» έχει παρελθόν, με αφετηρία τη στροφή του Αλέξη Τσίπρα στο ρεαλισμό, ήδη αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, αν και δεν έχει απασχολήσει μέχρι σήμερα τη δημοσιότητα. Ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, προφανώς κατ’ εντολήν του, είναι ο «ατζέντης» των πολιτικών του σχέσεων με το πάλαι ποτέ «θείο βρέφος» του ΠΑΣΟΚ και αγαπημένο παιδί του Αντρέα Παπανδρέου.
Ο Κώστας Λαλιώτης είναι ο «κρυφός συντονιστής» της συνιστώσας των ΠΑΣΟΚογενών του ΣΥΡΙΖΑ, που εκπροσωπείται στο υπουργικό συμβούλιο με σημαντικούς υπουργούς. Κατά τις πληροφορίες μας, τόσο ο Κώστας Λαλιώτης όσο και ο Αλέξης Τσίπρας διατηρούν πλέον «παραγωγικές» πολιτικές σχέσεις με την νυν επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής συμπαράταξης κ. Φώφη Γεννηματά. Έτσι, ο καμβάς των σχέσεων, που έως χθες υφαινόταν πάνω στη γραμμή της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ προς το χώρο των ΠΑΣΟΚογενών, τώρα έχει διαφοροποιημένο και πολύ ευρύτερο αντικείμενο.
Αφορά την προετοιμασία όχι μόνο της συμμετοχής σε κυβερνητική διεύρυνση, αλλά και της συγκρότησης της νέας μεγάλης παράταξης της κεντροαριστεράς μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κατεύθυνση αυτή έχει τις ευλογίες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και προσωπικά του Μάρτιν Σουλτς. Σε αυτή την κατεύθυνση επιχειρείται παράλληλα η αναθέρμανση των σχέσεων και του Σταύρου Θεοδωράκη με τον Αλέξη Τσίπρα, με ταυτόχρονη απομόνωση του Ευάγγελου Βενιζέλου και των ερεισμάτων του στο ΠΑΣΟΚ.
Υπό το φως αυτών των δεδομένων, τουλάχιστον στα δικά μας αυτιά, η δήλωση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη – η οποία έως πρόσφατα συμμεριζόταν τη συναινετική γραμμή του Κώστα Καραμανλή – ότι «πρέπει να ανατρέψουμε την κυβέρνηση», ήχησε σαν παρασύνθημα για τις επερχόμενες εξελίξεις…
