Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
«Με τα [αντιαναπτυξιακά και αντιπαραγωγικά] μέτρα που ψηφίστηκαν μας έδεσαν στην κάθε λεπτομέρεια», δηλώνει ορθώς ο Γιώργος, αλλά ο Αλέξης θέλει να πειστούμε πως το σχέδιο της τρόικας είναι το «ύστερον πρότερον» για δίκαιη ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση. Πράγμα που διασφαλίζει το «πρότερον ύστερον» κυβερνητικό σχέδιο για τη «δίκαιη ανάπτυξη»!
Η «δίκαιη ανάπτυξη» είναι βασικός όρος για την ευημερία, σού λένε οι κλασικοί της σοσιαλδημοκρατίας, ενώ ο Κικέρων αποφαίνεται: «salus populi suprema lex» (η ευημερία του λαού είναι ο υπέρτατος νόμος). Μόνον που μετά τη συμφωνία Τσίπρα-Τρόικας, δεν μπορεί παρά να ισχύει το: «η παραμυθία του λαού είναι ο υπέρτατος νόμος στην Ελλάδα»!
Άραγε το αφήγημα της «δίκαιης ανάπτυξης», εδώ όπου θεσπίζεται επίσημα πλέον η υπανάπτυξη και η ανωμαλία, είναι κάτι σαν μια γλυκιά καραμέλα για να παρηγορηθούμε από το πικρό ποτήρι των μέτρων λιτότητας επί μέτρων λιτότητας και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, ή μια παράσταση που αποσκοπεί στην ενίσχυση της ψυχικής αντοχής του ελληνικού λαού κατά την παρούσα / τρέχουσα διαδικασία του τεστ υπομονής στο οποίο αυτός υποβάλλεται – από νυν ιερούς Θεσμούς και πρώην κακούς δαίμονες, κατά ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;
Δεν γνωρίζω, δεν είμαι σίγουρος, αλλά σε κάθε περίπτωση μετά την αποψινή κυβερνητική παράσταση στο Μουσείο της Ακρόπολης, κάποιος μάλλον απροκατάληπτος θα εδικαιούτο να ρωτήσει, παραφράζοντας τον Κικέρωνα: «Quo usque tandem abutere, Alexis, patientia nostra?» Δηλαδή, μέχρι πότε, Αλέξη, θα κάνεις κατάχρηση της υπομονής μας;
