Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Στην Ιταλία ανεβαίνει η πολιτική θερμοκρασία με πανεθνική απεργία στην οποία συμμετείχαν τα δύο από τα τρία μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας και συνολικά το 77% δημόσιων και ιδιωτικών εργαζομένων.
Η δημοτικότητα του Ρέντσι μειώνεται έχοντας φτάσει το 40% ενώ σύμφωνα με δημοσίευμα της Duetche Welle δεν πρόκειται να ανακάμψει σύντομα, ενώ παράλληλα αναμένεται η παρίατηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο.
Τα κύρια αιτήματα των συνδικάτων Cgil και Uil αφορούν φυσικά τα μέτρα λιτότητας και περικοπών του Ρέντσι και πιο συγκεκριμένα εντοπίζονται στις περικοπές του νέου κρατικού προϋπολογισμού που έχει κατατεθεί, αιτήματα φοροαπαλλαγών, ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων του δημοσίου και άλλων.
Κεντρικό σύνθημα είναι το «Δεν πάει άλλο», το οποίο βέβαια εμάς μας ακούγεται κάπως αστείο δεδομένου ότι τα μέτρα που έχουμε πάρει στα χρόνια του μνημονίου και η λεηλασία των εργασιακών δικαιωμάτων δεν μπορεί να συγκριθεί με τα μέτρα που παίρνει ο Ρέντσι. Η Ιταλία σύντομα θα ακολουθήσει το δικό μας δρόμο, αφού η λιτότητα θα πλήξει την οικονομία της ακόμη περισσότερο, πριν ‘νοικοκυρευτούν’ τα δημοσιονομικά της.
Όμως στο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθώντας τις εξελίξεις σίγουρα σκέπτονται ότι αυξάνονται οι ο πιθανότητες η Ιταλία να ακολουθήσει τις εξελίξεις στην Ελλάδα και στο πολιτικό τοπίο, με πτώση του κέντρου και ανόδου της αριστεράς, όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ισπανία.
Η ΕΕ έχει κρατήσει σκληρή στάση με την Ισπανία, την Ιταλία και ακόμη και με τη Γαλλία, ενώ η πίεση που ασκείται στην Ελλάδα αποτελεί παράδειγμα προς τις παραπάνω χώρες. Όμως σίγουρα θα πρέπει να αρχίζουν να εκτιμούν και εναλλακτικά σενάρια, στα οποία η εντεινόμενη πίεση θα προκαλέσει ντόμινο αντιδράσεων που η Ευρώπη δε θα είναι σε θέση να διαχειρηστεί.
