Του Ιπποκράτη Χατζηαγγελίδη*
Η διεθνής υποχώρηση των χρηματιστηριακών αγορών ασφαλώς δεν οφείλεται στην ελληνική οικονομία. Οι ξένοι -αναλυτές, διαχειριστές κεφαλαίων, πολιτικοί κλπ.- γνωρίζουν ότι ακόμη και η -απευκταία- κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας ελάχιστα τους επηρεάζει. Στην πραγματικότητα, ο μόνος που ενδιαφέρεται είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αυτή μόνο για την σταθερότητα και αξιοπιστία του ευρώ, το οποίο, όμως σχετίζεται κυρίως με τραπεζικό μας σύστημα και όχι με την εντεινόμενη ύφεση στην οικονομία. Αν το βιοτικό επίπεδο πέσει, αν φτωχύνουμε ακόμη περισσότερο, αυτό ελάχιστα θα επηρεάσει το κοινό νόμισμα. Μόνο μια κατάρρευση των τραπεζών θα το πλήξει, αλλά αυτή δεν θα αφήσει ο Μάριο Ντράγκι να συμβεί.
Όμως, ακριβώς για τους λόγους αυτούς, η διεθνής χρηματιστηριακή πτώση –ανεξαρτήτως πόσο σημαντική είναι και πόσο θα διαρκέσει- θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να επιβεβαιωθεί ότι η Ελλάδα γύρισε σελίδα. Αν η κυβέρνηση εννοούσε πραγματικά τις μεταρρυθμίσεις και επέμενε σε αυτές, αν στον πρόσφατο ανασχηματισμό δεν γινόταν υπουργός ο κάθε Ντινόπουλος και Γιακουμάτος, αν η εξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων προχωρούσε παρά τις αντιδράσεις, αν η παροχολογία είχε εξαλειφθεί και -ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ- αν δεν είχε ανοίξει χωρίς λόγο και σε λάθος χρόνο το ζήτημα της εξόδου από την επιτήρηση που επιβάλλουν το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση, τότε ίσως το Χρηματιστήριο Αθηνών να μην είχε επηρρεασθεί από την πτώση, αλλά τουλάχιστον να παρέμενε σταθερό.
Όμως, οι ξένοι διαχειριστές κεφαλαίων κάνουν το αυτονόητο: μειώνουν την έκθεσή τους ξεκινώντας από τους αδύνατους κρίκους όπως η Ελλάδα. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν, όταν θα ξαναμπούν θα είναι ακόμη πολύ χαμηλές οι τιμές αφού δεν υπάρχει ντόπιο κεφάλαιο να τις στηρίξει, ούτε περιμένει κανείς –δηλαδή άλλος ξένος- να αρπάξει την ευκαιρία αγοράς σε χαμηλές τιμές.
Και γιατί να υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες αφού δεν υπάρχει πραγματική αξία στην ελληνική οικονομία; Με γελοίες ανακοινώσεις περί ρεκόρ αφίξεων στον τουρισμό, ενώ τα έσοδα μειώνονται και μαγειρεμένες αναλύσεις όπως αυτή των 36,7 δις επενδύσεων του Κ.Ε.Π.Ε. (επ’ αυτής θα επανέλθω αναλυτικώς σε επόμενο κείμενο) όχι μόνο δεν πείθεις τους επενδυτές, αλλά τους αποθαρρύνεις ακόμη περισσότερο! Αντί έγκαιρης –από το 2012- ριζικής φορολογικής μεταρρυθμίσεως, μιας αληθινής Φορολογικής Σεισάχθειας (ενός λιτού και διαφανούς συστήματος χαμηλών συντελεστών και φορολογίας μόνο του καθαρού εισοδήματος) και αντί ενός συνεκτικού σχεδίου χρηματοδοτήσεως της οικονομίας, ζήσαμε μια απίστευτη φορολογική επιδρομή και ακόμη πιο απίστευτες γκάφες γραφικών (ή μήπως και ανίκανων;) ατόμων όπως ο Χάρης Θεοχάρης και η διάδοχός του, οι σύμβουλοι του Πρωθυπουργού κα. αλλά δεν είδαμε ούτε ένα αναπτυξιακό μέτρο! Οι ελάχιστες μεταρρυθμίσεις σχεδιάσθηκαν με προχειρότητα και εφαρμόσθηκαν με απίστευτο ερασιτεχνισμό για να καταλήξουν κενό γράμμα. Η ανεργία καλπάζει και η παραγωγή συρρικνώνεται. Και ουδείς έχει αντιληφθεί τι συμβαίνει!!! Μόλς προχθες, με μία απαράδεκτη –και εκπρόθεσμη- τροπολογία που έγινε αποδεκτή από τον αρμόδιο υπουργό, τα κόμματα ρυθμίζουν -υπέρ τους- τις οικονομικές εκκρεμότητες που έχουν με τις τράπεζες!!! Ο Κώστας Καραγκούνης (ΝΔ) και ο Γιάννης Κουτσούκος (ΠΑΣΟΚ) κατέθεσαν τροπολογία με την οποία κηρύσσεται ακατάσχετο το 40% της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων, παρ’ ότι όλα αυτά τα χρωστούν στις τράπεζες. Η -ανήκουστη- αιτιολογία: επειδή πρέπει να συνεχίσουν τα κόμματα αυτά να λειτουργούν!!!
Σε μια χώρα που το πολιτικό σύστημα είναι τόσο ανίκανο και φαύλο, γιατί να έρθουν και, ακόμη περισσότερο, γιατί να μείνουν τα ξένα κεφάλαια;
Και ας μην προσπαθήσει η κυβέρνηση και τα κομματικά παπαγαλάκια που την στηρίζουν να επιρρίψουν την ευθύνη στον παρανοϊκό ΣΥΡΙΖΑ και στον ανερμάτιστο αρχηγό του. Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης, έχει τουλάχοτον 6 μήνες μπροστά της, οι οποίοι μπορούν να γίνουν 18 με την επιλογή του κατάλληλου υποψηφίου προέδρου. Όμως, οι αγορές απλώς δεν εμπιστεύονται την ικανότητα της κυβερνήσεως αλλά και ολοκλήρου του πολιτικού συστήματος. Το πιθανότερο είναι ότι μείνουν εκτός της ελληνικής οικονομίας μέχρι να ξεκαθαρίσει οριστικώς το πολιτικό τοπίο. Αυτό σημαίνει άλλη μια χαμένη χρονιά με ακόμη μεγαλύτερη ύφεση!
Δυστυχώς, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η απόλυτη έλλειψη σοβαρότητος και αξιοπιστίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος, οδηγεί στην απώλεια και των τελευταίων ερεισμάτων της χώρας. Η στάση του διεθνούς τύπου, και ιδίως του αμερικανικού είναι αποκαλυπτική! Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο του Τζων Βίζενταλ στην οικονομική ιστοσελίδα Business Insider: “Η αυξανόμενη ρήξη ανάμεσα στην σημερινή ελληνική κυβέρνηση και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση από την διάθεση της πρώτης να βγει από το πρόγραμμα στήριξης επανέφερε την ένταση στην ελληνική οικονομία”. Mάλιστα, το άρθρο αρχίζει με την πρόταση «Δεν μας έφταναν τα παγκόσμια προβλήματα όπως η Ουκρανία, το Ισλαμικό Κράτος και ο Έμπολα έχουμε να αντιμετωπίσουμε νέα κρίση στην ελληνική οικονομία.»
Αν σε μια τέτοια διεθνή συγκυρία, με ένα τόσο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, οι Η.Π.Α. παύουν να στηρίζουν την ελληνική οικονομία, τότε ας προετοιμασθούμε για τα πολύ χειρότερα, ιδίως εάν, όπως πολλοί εκτιμούν, ο Αντώνης Σαμαράς έχει ήδη επιλέξει την ηρωϊκή έξοδο!
* Ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης είναι χρηματοπιστωτικός σύμβουλος επιχειρήσεων.
