Γράφει ο Όμηρος Τσάπαλος
Μια γραμμική αποτύπωση της πολιτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ θα έλεγε οτι ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη χτίσει το μέτωπο των 120+ που θα έριχναν την Κυβέρνηση κατα τις διαδικασίες της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και τώρα επιδίδεται στις τελευταίες παρασκηνιακές ζυμώσεις για να κλείσει το deal.
Ωστόσο, αυτή η μέχρι πρότινος δεδομένη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να επαναπροσδιορίζεται τις τελευταίες ημέρες, ενδεχομένως γιατί η στρατηγική στόχευση του να προκληθούν εκλογές τον Μάρτιο μετατίθεται για το Φθινόπωρο του 2015 γιατί εκλογικά τον συμφέρει περισσότερο.
Προς αυτή την κατεύθυνση, δυο είναι τα δεδομένα που άλλαξαν την στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο είναι η μέχρι τώρα αποτυχία στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, η οποία κατα πάσα πιθανότητα θα προκαλέσει παράταση του υφιστάμενου Μνημονίου και άρα εμπλοκή του ίδιου του κ. Τσίπρα και της ενδεχόμενης κυβέρνησης του σε μια κατάσταση του πως θα αποδεσμευτούμε απο το παραταθέν Μνημόνιο μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Άρα ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί αντιμέτωπος με μνημονιακές διατάξεις που είτε σε περίπτωση μη εφαρμογής τους θα προκαλέσουν απανωτές αντιδράσεις στις αγορές κλονίζοντας ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία της χώρας μας στο εξωτερικό, είτε σε περίπτωση εφαρμογής τους θα εκθέσουν την ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ και θα τον εντάξουν μέσα σε λίγες μόνο ημέρες στο μνημονιακό κάδρο. Η λογική του “ώριμου φρούτου” και της σκέψης οτι “λίγα μέτρα έμειναν, ας τα πάρει και αυτά η παρούσα κυβέρνηση” φαίνεται οτι υπερισχύουν πλέον στην Κουμουνδούρου.
Το δεύτερο δεδομένο είναι τα δημοσκοπικά στοιχεία όλων των τελευταίων ερευνών που δείχνουν οτι οι πολίτες δεν θέλουν να εμπλέξουν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με ενδεχόμενες εκλογές. Επιθυμούν εκλογή Προέδρου απο την παρούσα Βουλή, εφαρμόζοντας τις διαδικασίες που προβλέπονται απο το Σύνταγμα. Οι ίδιοι οι πολίτες σκέφτονται πολύ πιο ώριμα απο την επικρατούσα στον ΣΥΡΙΖΑ στρατηγική που πρότασσε την εκλογή Προέδρου ως το τελειωτικό χτύπημα που θα ρίξει την Κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο πλέον φαίνεται οτι δεν είναι στις βλέψεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να προβάλλει μια θεσμική πλευρά του εαυτού του μέσω επίσημων επισκέψεων, υπηρεσιακών ενημερώσεων, συναντήσεων με εκπροσώπους του κοινωνικού, πολιτικού και θρησκευτικού χώρου. Δεν θέλει να είναι αυτός που θα του χρεωθεί προσωπικά η μη εκλογή Προέδρου γιατί ξέρει οτι αυτό του στερεί πόντους σοβαρότητας (τους οποίους πασχίζει το τελευταίο διάστημα να συγκεντρώσει) καθώς και οτι αν κάνει λίγο υπομονή ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αυξήσει τα ποσοστά του ποντάροντας και στην φυσική φθορά της παρούσας Κυβέρνησης.
Για αυτό τον λόγο δεν τον ενδιαφέρει πλέον ο παράγοντας “Ανεξάρτητοι Έλληνες”. Για αυτόν τον λόγο ήλθε εχθές σε ανοικτή σύγκρουση με τον Πάνο Καμμένο λέγοντας οτι “με τους ΑΝΕΛ μας χωρίζει άβυσσος και εκτός αυτού ενδέχεται να μην μπουν καν στην Βουλή….” Αν επένδυε σε μια καλή σχέση με τον Πάνο Καμμένο δεν θα έκανε μια τέτοια δήλωση, ειδικά τώρα που το μέτωπο των 120 θα έπρεπε να ισχυροποιούταν αντί να κλονιζόταν!
Είναι προφανές οτι η στρατηγική έχει αλλάξει. Το διακύβευμα πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η Κυβέρνηση να πέσει απο μόνη της το συντομότερο δυνατόν και όχι εξαιτίας των αντιθεσμικών ενεργειών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκεί ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας χωρίς να σκέφτεται τα αντίβαρα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων…
