Κάνουμε μποϊκοτάζ σε προϊόντα και εταιρείες, αναγκάζοντάς τις να αλλάξουν πολιτικές, σερβίρουμε πίτσα αλά Μαφία, ταξιδεύουμε στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, και, παράλληλα, ετοιμάζουμε βαλίτσες για τη Χιλή και το 12ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων. Βλέπουμε ένα λουλούδι να ανθίζει μετά απ’ όλη αυτή τη στεναχώρια, σκιτσάρουμε αντί να παίρνουμε ναρκωτικά και παίρνουμε τις μουσικές μας στα δικά μας χέρια. Αποδομούμε τη θεωρία της «αθώας μαριχουάνας», μαγειρεύουμε μακαρόνια και καταπίνουμε χιλιόμετρα. Αυτά και άλλα πολλά, μόνο στη «σχεδία» Οκτωβρίου (τεύχος #19).
Από αυτή την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου στους δρόμους της πόλης.
«Όταν οι εργαζόμενοι κάνουν απεργία, οι μεγάλες εταιρείες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους, η οποία ξαφνικά εξαφανίζεται. Το ίδιο συμβαίνει όταν οι καταναλωτές μποϊκοτάρουν ένα προϊόν», έγραφε ο αμερικανός συγγραφέας Χάουαρντ Ζιν. «Η μεγάλη δύναμη των απλών ανθρώπων» είναι ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ του τεύχους Οκτωβρίου. Θέμα του το μποϊκοτάζ αγαθών, υπηρεσιών και εταιρειών που στο εξωτερικό είναι μια συνηθισμένη και αποτελεσματική πρακτική του απλού καταναλωτή απέναντι στις αδικίες της αγοράς.
Το 70% των πιτσαριών, των εστιατορίων, των καφέ και των μπαρ του ιστορικού κέντρου της Ρώμης έχει περάσει στα χέρια της Μαφίας, εκεί όπου οι Μαφιόζοι εκμεταλλεύονται ακόμη και αστέγους για να πετύχουν την «βέλτιστη απόδοση» των επενδύσεών τους. «Επιχείρηση Μαργαρίτα» είναι ο τίτλος της προσπάθειας δύο ανθρώπων που τα τελευταία δύο χρόνια σηκώνουν το βάρος του αγώνα κατά της Μαφίας.
Από τη Ρώμη κάνουμε ένα άλμα στην καρδιά της Ευρασίας εκεί όπου βρίσκεται η Αστάνα, πρωτεύουσα του Καζακστάν. Η «σχεδία» ταξίδεψε στην μακρινή ασιατική χώρα και μεταφέρει εικόνες από το «Success story» από τη γη των Καζάκων που φιλοδοξεί –κι αυτό!- να γίνει το «νέο Ντουμπάι».
Με αφορμή το 12ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων που ξεκινάει στα μέσα Οκτωβρίου, παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα μιας έρευνας τους Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης που επιβεβαιώνει πόσο ευεργετικά λειτουργεί στις ψυχές και στο σώμα των αστέγων συμπολιτών μας η «στρογγυλή θεά». «Η μπάλα ως κίνητρο ζωής» είναι ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ που συνοδεύεται από ένα ταξίδι στο Βόλο και ένα οικογενειακό διπλό με την ομάδα της Δημητριάδας. Μια ομάδα, αποτελούμενη σχεδόν αποκλειστικά από παιδιά Ρομά. Μια ξεχωριστή ομάδα όπου το ποδόσφαιρο γίνεται πυξίδα για μια καλύτερη ζωή. «Στα γήπεδα της Ελπίδας» μας ταξιδεύει ο Γκολεαδόρ.
Ένας αναγνώστης της «σχεδίας» γράφει για το «διαρραγέν ηφαίστειο». Με αφορμή ένα ρεπορτάζ σε σχέση με τη χρήση κάνναβης από μια νέα γενιά χρηστών που αναζητούν ανακούφιση από συμπτώματα ασθενειών («Η αποδαιμονοποίηση της κάνναβης, του Ole Martin Larsen, τεύχος #17, Ιούλιος-Αύγουστος 2014), ένας αναγνώστης της «σχεδίας» αποδομεί τη θεωρία του «αθώου ναρκωτικού».
Η Μαριέττα Φαφούτη μιλάει στη «σχεδία» για τη μουσική και τον κόσμο. Και μας κάνει να νιώθουμε πιο αισιόδοξοι. «Ωραίο το τραγούδι, αλλά πρέπει να σηκώσεις το χέρι και να βοηθήσεις εκεί που μπορείς. Κι όχι μόνο καλλιτεχνικά, και οικονομικά και απ’ όλα», λέει, μεταξύ πολλών άλλων, στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Ενώ στις διπλανές σελιδες, ο σπουδαίος ουαλός καρτουνίστας Ραλφ Στέντμαν υπογράφει αυτόγραφα για τον Τζόνι Ντεπ και δηλώνει ανερυθρίαστα πως το «μελάνι ήταν το ναρκωτικό μου». Είναι και ο τίτλος της σχετικής συνέντευξης.
Ο Γιώργος Μπαζίνας προσπαθεί να πείσει την ελληνική γραφειοκρατεία ότι παραμένει ζωντανός, ο Άγγελος Τσέκερης αποκαλύπτει το παρασκήνιο της μεταφοράς του τάφου της Αμφίπολης στο ΤΑΙΠΕΔ με στόχο την άμεση παραχώρησή του σε ιδιώτες, ο Βαγγέλης Χερουβείμ αναζητά διέξοδο από την ασφυκτική καύση των παλουκοκαυσίμων θέρμανσης, ο φακός της Νένας Καζαντζίδου καταγράφει τη ζωή στην πόλη της Θεσσαλονίκης ένα απόγευμα καθημερινής και του Κωστή Μπακόπουλου τη ζωή στην Αθήνα αργά το βράδυ. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, δοκιμάζουμε μεζέδες από το Αφγανιστάν, και κλείνουμε τραπέζι στα «Φουρνομαγειρέματα» της Ηλιούπολης.
Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #19 της «σχεδίας» (Οκτώβριος 2014), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014.
Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.
«122 εφημερίδες δρόμου, 41 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP, www.street-papers.org).
ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς, να μην ξεχνάτε να την παίρνετε!
Για περισσότερες πληροφορίες: Περιοδικό Δρόμου “σχεδία”
Φράγκων 24, 546 25 Θεσσαλονίκη
Φαβιέρου 24-26, 104 38 Αθήνα
Τ: 2313 013605, 213 0231220
f: shedia.streetaper
tw: _shedia
