Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Η συγκέντρωση των φιλοευρωπαϊστών του διαδικτύου, την προηγούμενη Πέμπτη στο Σύνταγμα, ασφαλώς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί μεγάλη, ούτε καν εντυπωσιακή. Δεν διέθετε σοβαρή οργάνωση, δεν εξέπεμψε συγκροτημένο πολιτικό λόγο, δεν είχε παλμό, πάθος και στόχο!
Κι όμως, εντυπωσιάζει το μέγεθος και το πάθος των αντιδράσεων από ολόκληρο το αντιμνημονιακό φάσμα, ασφαλώς, πρωτοστατούντος του προπαγανδιστικού μηχανισμού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Από σατυρικά και πικρόχολα μέχρι υβριστικά και μισαλλόδοξα, τα σχόλια έχουν ανάψει φωτιά στο διαδίκτυο ενώ δεν έλλειψαν και προβοκατόρικες αναρτήσεις, που μαρτυρούν ευθεία παρέμβαση του κεντρικού μηχανισμού προπαγάνδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Η σφοδρή αντίδραση της βάσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τα υβριστικά σχόλια ήταν αναμενόμενα. Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί και τα φανατισμένα κομματόσκυλα είναι μαθημένα να αντιδρούν με τυφλό, ατταβιστικό τρόπο, αναδεικνύοντας, απλώς, την δυσανεξία τους στη δημοκρατία και το διάλογο, στην ίδια την ύπαρξη της άλλης απόψεως. Τα κόμματα της ελληνικής Αριστεράς όχι μόνο δεν αποτέλεσαν εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα, αλλά χαρακτηρίζονται από τον τυφλό φανατισμό της κομματικής τους βάσεως.
Δεν είναι, όμως, το ίδιο αναμενόμενη και ευεξήγητη η αντίδραση των υψηλόβαθμων στελεχών του κομματικού μηχανισμού, της ΑΥΓΗΣ, αλλά και -πολύ περισσότερο- του περιβάλλοντος Τσίπρα! Η αναζήτηση κοινού καθοδηγητικού και οργανωτικού κέντρου με την προ μηνός διαδήλωση των εργαζομένων στην ELDORADO GOLD, όχι απλώς εντυπωσιάζει, αλλά δημιουργεί ερωτηματικά!
Γιατί μια απλή συγκέντρωση 10.000 ανθρώπων, χωρίς επεισόδια, χωρίς καν μια ομιλία, χωρίς εμπρηστικά συνθήματα, ωθεί υψηλόβαθμα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη σε αμήχανες και σπασμωδικές αντιφδράσεις;
Αυτό που ασφαλώς διείδε -και ορθώς- το πρωθυπουργικό περιβάλλον, αυτό που όντως φόβισε τα υψηλά κλιμάκια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι ο κίνδυνος να έχει συνέχεια αυτή η πρωτοβουλία και -αν λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις- να ραγίσει την εικόνα συμπαγούς στήριξης που -δήθεν- απολαμβάνει η κυβέρνηση στο εσωτερικό της χώρας. Αυτή η εκτίμηση είναι, ούτως ή άλλως, ισχυρή. Και, γράφω «ούτως ή άλλως» επειδή δεν είnαι αυτή η μοναδική ανησυχία του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Η δημιουργία κλίματος πεζοδρομιακής αντιπαραθέσεως μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις και εντός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπου ο Πρωθυπουργός θεωρεί -και μάλλον όχι αδίκως- ότι ελέγχει πλήρως την κατάσταση, αφήνοντας απλώς βαλβίδες εκτόνωσης σε επίπεδο δηλώσεων κλπ. που δεν του δημιουργούν κόστος. Οτιδήποτε ερεθίζει τα αντανακλαστικά των ακραίων και δογματικών συσνιστωσών, οι οποίες δεν χαρακτηρίζονται από την αγάπη τους στο διάλογο και την αφοσίωσή τους στις δημοκρατικές αρχές, είναι επικίνδυνο γιατί αποτελεί ευκαιρία ασκήσεως «επαναστατικής γυμναστικής», άρα και διαφοροποιήσεως από την ηγετική ομάδα και τις επιλογές της.
Μόνον αυτό; Ασφαλώς όχι! Το χειρότερο αποτέλεσμα τέτοιων πρωτοβουλιών είναι να αποκτήσουν κινηματικό χαρακτήρα, έστω και περιορισμένο στο κέντρο της πρωτευούσης και μερικών μεγάλων πόλεων. Ήδη νέα συγκέντρωση διοργανώνεται την Δευτέρα, την ώρα που θα συνεδριάζει το Eurogroup. Η «ζημιά» που θα γίνει μπορεί να είναι μεγάλη και με ανεξέλεγκτες συνέπειες, γιατί θα πρόκειται για την -εν τοις πράγμασι-εμφάνιση νέων πολιτικών δυνάμεων, ανεξάρτητων από τα κόμματα του φαύλου και ανίκανου πολιτικού συστήματος. Και μάλιστα, στο επίπεδο του «πεζοδρομίου», ένα πεδίο που η Αριστερά θεωρούσε προνομιακό της χώρο, αν όχι μονοπώλιο! Η ζημιά θα είναι μεγάλη και πολυεπίπεδη.
– Σε πρώτη ανάγνωση, θα αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση του λαϊκιστικού μετώπου δεν ελέγχει τις λαϊκές αντιδράσεις. Ο μύθος της εθνικολαϊκής ομοψυχίας θα έχει καταρριφθεί και ο πρώτος που θα πληγεί από αυτό είναι ο αδύνατος κρίκος της συγκυβερνήσεως: το ανερμάτιστο μόρφωμα των ΑΝ.ΕΛ. θα πανικοβληθεί και θα καταστεί βαρίδι!
– Η ανεξάρτητη πρωτοβουλία δείχνει ότι ο πραγματικός αντίπαλος της κυβερνήσεως δεν είναι η απαξιωμένη Ν.Δ. και το συρρικνωμένο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά τα -αναγκαστικώς- χειραφετούμενα τμήματα της μεσαίας τάξεως, που υφίστανται σωρρευτικώς τις συνέπειες της κρίσεως, την ανικανότητα και φαυλότητα του πολιτικού συστήματος και τις καταστροφικές επιλογές της κυβερνήσεως Τσίπρα. Το παραδοσιακό προπαγανδιστικό οπλοστάσιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει κοινωνικά κινήματα της δεξιάς, τα οποία δεν έχουν λόγο να απολογηθούν για τις αποτυχίες των κυβερνήσεων Καραμανλή και Σαμαρά.
– Το χειρότερο, όχι μόνο για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά για το σύνολο του πολιτικού συστήματος της μεταπολιτεύσεως είναι ότι η εμφάνιση ανεξαρτήτων κινημάτων της μεσαίας τάξεως οδηγεί ευθέως -και πολύ γρήγορα- στη δημιουργία νέων σχημάτων που θα αναλάβουν την πολιτική της εκπροσώπηση, δηλαδή ενός νέου πολιτικού συστήματος. Η Νέα Μεταπολίτευση και, αναγκαστικώς θα σημάνει και η ώρα της νέας Αριστεράς, πράγμα που αποτελεί τον πραγματικό εφιάλτη της ηγετικής ομάδος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!
