Κάθε μέρα που περνάει έρχονται στο φως της δημοσιότητας περισσότερες πληροφορίες για τα φρικτά εγκλήματα που διαπράττουν, με την ανοχή της Δύσης και τις χορηγίες της Τουρκίας, του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, οι τζιχαντιστές της ISIS.
Ο Raed Munir Karim, η σύζυγός του, ο δεκάχρονος γιος και η επτάχρονη κόρη τους ζούσαν στην πόλη Καρακός, βόρεια της Μοσούλης, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους από τον Αύγουστο.
Μιλώντας στο BasNews, ο Raed ανέφερε ότι όταν οι τζιχαντιστές κατέλαβαν την πόλη τους, η οικογένειά του αιχμαλωτίστηκε μαζί με 50 άλλες χριστιανικές οικογένειες και φυλακίστηκε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο της πόλης.
Οι ισλαμοφασίστες διαχώρισαν τους άνδρες από τις γυναίκες και τα παιδιά τους. «Για 12 ημέρες δεν είχα δει καθόλου την οικογένειά μου», είπε ο Ιρακινός, προσθέτοντας ότι το διάστημα εκείνο οι ισλαμιστές δολοφόνοι τους έδιναν μόνο νερό και σπανίως λίγη σούπα.
«Μας απειλούσαν με όπλα και μαχαίρια, λέγοντας ότι θα μας αποκεφαλίσουν αν δεν ασπαστούμε το Ισλάμ», συνέχισε ο Raed.
«Περίπου 25 αιχμάλωτοι προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, αλλά οι περισσότεροι δεν υποκύψαμε στις πιέσεις των τζιχαντιστών. Περίπου 75 άνδρες έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας των βασανιστηρίων τις 12 αυτές ημέρες και αναγκαστήκαμε να τους θάψουμε στην μπροστινή αυλή του νοσοκομείου», ανέφερε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι περισσότεροι από τους 150 τζιχαντιστές ήταν έφηβοι και νεαροί άνδρες.
«Πήγαν στα σπίτια μας και λεηλάτησαν τα πάντα», συμπλήρωσε.
Η σύζυγός του Niran αποκάλυψε ότι μετά τη φυλάκισή τους στο νοσοκομείο, οι τζιχαντιστές πήγαν στις αίθουσες που κρατούνταν οι γυναίκες και ρωτούσαν ποιες είναι ακόμα παρθένες.
«Πήραν μαζί τους τέσσερα πανέμορφα κορίτσια, για τα οποία δεν μάθαμε ποτέ τι απέγιναν. Έπειτα ο αρχηγός τους έδειξε την επτάχρονη κόρη μου και είπε ότι πλέον του ανήκει. Άρχισα να κλαίω και να τον ικετεύω να την αφήσει. Μετά από ώρα την άφησε να επιστρέψει κοντά μου», αφηγήθηκε η Niran.
Η οικογένεια στάθηκε τυχερή μέσα στην ατυχία της, καθώς όταν μετά από μέρες οι τζιχαντιστές αποφάσισαν να τους μεταφέρουν στη Μοσούλη, οι Karim κατόρθωσαν να δραπετεύσουν και με τη βοήθεια ενός ντόπιου πέρασαν στα εδάφη του Κουρδιστάν.
Σήμερα ζουν σε έναν αυτοσχέδιο προσφυγικό καταυλισμό στην Ainkawa, μια χριστιανική πόλη στο Ερμπίλ.