Η Θάλεια Κουνούνη-Πολυβίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ζει με τον σύζυγό της και τα τέσσερα παιδιά τους στην Κύπρο.
Έχει σπουδάσει Ακουολογία στο Λονδίνο και σήμερα διευθύνει εταιρεία που έχει αντικείμενο τον έλεγχο και την ενίσχυση της ακοής.
Από τις εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της:
- Το τέλος ήταν μόνο η αρχή
- Κράτα με… Η Κιβωτός σαλπάρει
- Όπου και να ‘σαι σ’ αγαπώ
- Τα χρώματα της ζωής μου
- Ευτυχία εδώ ή λίγο πιο πέρα
- Δεν υπήρξα ποτέ – Παράλληλη Λογοτεχνία με το βιβλίο της Μαρίας Κωνσταντούρου –Χωρίς εσένα
Επικοινωνία με τη συγγραφέα: akoun@cytanet.com.cy
Συνέντευξη στην Τίνα Ζωγοπούλου (Κέντρο Ξένων Γλωσσών και Εκδόσεις Perugia)
Πότε ξεκίνησες να αποκαλείς τον εαυτό σου συγγραφέα;
Νομίζω με το που εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο.
Αλήθεια, γιατί γράφεις;
Γιατί θα μου ήταν αδύνατο να μη γράφω.
Έχεις κάποιο λογοτεχνικό πρότυπο;
Όχι. Γράφω όπως μου υπαγορεύει η ψυχή μου…
Ποιος ήρωάς σου θα ήθελες να είσαι εν ζωή;
Κανένας.
Ποιο είναι το πιο βαρετό και το πιο δημιουργικό κομμάτι της διαδικασίας συγγραφής ενός βιβλίου σου;
Βαρετό όχι, κουραστικό κομμάτι όμως είναι αυτό της έρευνας. Το να μαζέψεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για την ιστορία σου. Δημιουργικό κομμάτι για μένα είναι ισάξια και η περίοδος που πλάθω την ιστορία στο μυαλό μου, όπως και η περίοδος που αρχίζω να την αποτυπώνω με λέξεις.
Πόσο επιβαρυμένη/επιφορτισμένη θεωρείς τη γενιά σου:
Σε σύγκριση με ποια γενιά; Αν και θέλω να πιστεύω πως όσο περνάνε τα χρόνια, σε γενικές γραμμές, ο κόσμος γίνεται καλύτερος.
Τα social media και γενικότερα το διαδίκτυο, τελικά βοηθούν το βιβλίο;
Αναμφισβήτητα. Τα πάντα βοηθούν, χωρίς να αποτελεί εξαίρεση το βιβλίο.
On-line ξεφύλλισμα ή τη μυρωδιά του χαρτιού καθώς γυρνούν οι σελίδες, τι προτιμάς;
Λογοτεχνία πάντα σε έντυπο χαρτί. Τα υπόλοιπα και με τους δύο τρόπους.
Ενώ η ελληνική κοινωνία δεν θεωρείται διαδικτυακά αναλφάβητη, γιατί πιστεύεις ότι το e-book έχει μηδενικό μερίδιο στην αγορά;
Με δεδομένο το γεγονός πως η Ελλάδα, σε σύγκριση με άλλες χώρες, έχει χαμηλότερο ποσοστό αναγνωστικού κοινού και ειδικά στις νέες ηλικίες που ασχολούνται με την τεχνολογία, είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό. Δεν είμαι όμως και ειδική για να απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση.
Έχουν αρνητικές τακτικές οι εκδότες που αδικούν το έργο των συγγραφέων;
Όταν ένας Εκδοτικός επιλέξει ένα βιβλίο για να το εκδώσει, στόχο έχει να το προωθήσει σωστά για να έχει απήχηση στο αναγνωστικό κοινό. Θα ήταν παράλογο να γίνεται το αντίθετο. Αν κάπου υπάρξει αρνητική τακτική, κατά τη γνώμη μου έγινε ερήμην του εκδότη.
Μπορεί ένας συγγραφέας στις μέρες μας να βιοπορίζεται από τη συγγραφή και μόνο;
Στην Ελλάδα είναι μετρημένοι οι συγγραφείς που ζουν από τα έσοδα που φέρνουν τα βιβλία τους.
Υπάρχει ελπίδα στην Ελλάδα της κρίσης; Μπορεί να έρθει μέσα από το βιβλίο;
Αλίμονο αν καταργούσαμε την ελπίδα. Και ναι, μπορεί αυτή να αναπυρωθεί ΚΑΙ μέσα από ένα βιβλίο.
Προσφέρεται η εποχή για συγγραφή ή θεωρείς ότι το διαμορφωμένο περιβάλλον είναι στείρο;
Ακόμα και το περιβάλλον να ήταν στείρο, η φαντασία δεν στερεύει ποτέ. Θα πω όμως πως οι ταλαιπωρίες που περνάει ένας συγγραφέας μπορεί να του περιορίσουν τον χρόνο και να του στερήσουν την απόλυτη ηρεμία για να γράψει απερίσπαστος. Από την άλλη, πολλές μεγάλες δημιουργίες σε όλους τους τομείς της τέχνης γεννήθηκαν μέσα σε δύσκολες περιόδους. Το πάθος είναι πάθος. Η ανάγκη να δημιουργήσεις, ανάγκη. Κι αυτά είτε θα αναζωπυρωθούν μέσα από τα εμπόδια ή απλά θα τα υπερπηδήσουν.
Ποιά ανάγκη γέννησε το νέο σου βιβλίο;
Η ανάγκη να απενοχοποιήσω αυτούς που συνδέουν ερωτήματα που γεννιούνται μέσα τους με την αμαρτία. Ερωτήματα που πάνε κόντρα στα «πιστεύω» που διδάχτηκαν. Ήθελα μέσα από το βιβλίο «Η Παναγιά των δελφινιών» , που πηγάζει από την αντιπαλότητα θρησκείας – επιστήμης, ο αναγνώστης να νιώσει ένα είδος λύτρωσης.
Τι -άλλο- νέο ετοιμάζεις;
Γράφω το επόμενο μυθιστόρημά μου, όμως δεν θέλω να μοιραστώ λεπτομέρειες προτού το ολοκληρώσω.
