Σοβαρότατο θέμα, το οποίο ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τολμούν να αγγίξουν, αποτελεί η έκδοση ανακοίνωσης ευαρέσκειας του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για τον “αντιρατσιστικό” νόμο που ψήφισαν πρόσφατα οι βουλευτές της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, μεταξύ των οποίων και αρκετοί αναίσχυντοι Πόντιοι βουλευτές.
Είναι σε όλους γνωστό, ότι όταν ο βασικός εχθρός δίνει συγχαρητήρια στην ελληνική κυβέρνηση, γίνεται εύκολα αντιληπτή η ποιότητα, καθώς και ποίου τα συμφέροντα εξυπηρετούνται από τον συγκεκριμένο νόμο.
Σε μια κλασική ανακοίνωση επικυρίαρχου κράτους, προς κράτος-δορυφόρο, η Άγκυρα άφησε να εννοηθεί, ότι «θα παρακολουθεί την κατάσταση σε ότι αφορά τις πιθανές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Τούρκων Δυτικής Θράκης και των Δωδεκανήσων». Φυσικά, όπως αναμενόταν, δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση από πλευράς του γεμάτου με γελοίους κοτζαμπάσηδες, ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, προήλθε από την εκπρόσωπό του, κα Τανσού Μπιλγκίτς, που απάντησε σε ερώτηση σχετικά με τον νόμο που ψηφίστηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο και τιμωρεί δήθεν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό.
Η Μπιλγκίτς ανέφερε πως η τουρκική κυβέρνηση παρακολούθησε στενά την προετοιμασία και την ψήφιση του νόμου αυτού και είπε:
«Πιστεύουμε πως η ψήφιση του εν λόγω νόμου θα δώσει την δυνατότητα τιμωρίας δράσεων και ρητορικών, που συνιστούν διακρίσεις και εξοβελίζουν τους ομογενείς μας της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης – που βιώνουν αδικίες στην Ελλάδα, οι οποίες φάνηκαν και στις αποφάσεις του ΕΔΑΔ – καθώς και αυτών της Ρόδου και Κω.
Παρακολουθήσαμε στενά και προσεκτικά τη διαδικασία προετοιμασίας και υιοθέτησης του αντιρατσιστικού νόμου από το ελληνικό κοινοβούλιο. Η Άγκυρα θα παρακολουθήσει στενά την εφαρμογή του νόμου, ο οποίος αναφέρεται μεταξύ άλλων σε αβάσιμα ψηφίσματα (εννοεί τις σφαγές των Ποντίων και Αρμενίων και γενικότερα του μικρασιατικού ελληνισμού) που υιοθετήθηκαν από την ελληνική Βουλή στο παρελθόν, με τον κίνδυνο να περιοριστεί η αρχή της ελευθερίας της έκφρασης, η οποία είναι η βάση των πλουραλιστικών δημοκρατιών».
Ποίοι τα λένε, σε ποιούς… Το απόλυτο θράσος και η απόλυτη κατάντια…
