Από την επομένη του Eurogroup της 26ης Νοεμβρίου, η αποτελεσματικότητα της περιβόητης συμφωνίας που επιτεύχθηκε άρχισε να ξηλώνεται. Νέες αβεβαιότητες, νέα πατριωτικά καθήκοντα, νέα μέτρα που θα έρχονται, νέες περικοπές, νέο αδιέξοδο. Οι πιστωτές ζητούν πράγματα που δεν μπορεί να γίνουν και που υπερβαίνουν κάθε έννοια κοινοτικού κεκτημένου και δημοκρατικότητας.
Παράδειγμα, πρώτο: Το προσχέδιο της έκθεσης της Τρόικας παρουσιάζει πλάνο μείωσης των λειτουργικών δαπανών στον τομέα της άμυνας κατά 62% και κατά 41% των μισθών και των συντάξεων των ενόπλων δυνάμεων, για την περίοδο 2009-2016. Προτείνει δε τη χρήση των ηλεκτρονικών προμηθειών για τις ένοπλες δυνάμεις και την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας! Παρεμβαίνουν ωμά ακόμη και στο ζήτημα ασφάλειας της χώρας… Δηλαδή, δεν έχουν το θεό τους, οι άνθρωποι! Αλλά βρίσκουν και τα κάνουν. Γιατί ακόμη και σαν πρόταση, αυτό είναι ιταμό.
Παράδειγμα, δεύτερο: Η εφημερίδα Real News αποκάλυψε δύο επιστολές του Β. Σόιμπλε, στις οποίες κάνει λόγο για «στόχο χρέους 126,6% για το 2020 και 115% για το 2022, ενώ σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις μετά το Eurogroup, ο στόχος για το χρέος διαμορφώθηκε στο 124% για το 2020 και κάτω του 110% για το 2022. Μια διαφορά που ισοδυναμεί με απόκλιση περίπου 5 δισ. ευρώ». Επίσης, στην παράγραφο 9 του εγγράφου δηλώνεται κατηγορηματικά ότι μια παράταση του ελληνικού προγράμματος για δύο χρόνια δεν ισχύει, αλλά η παράταση αφορά τους στόχους υλοποίησης, προκειμένου να δοθεί στην Ελλάδα περισσότερος χρόνος για την οικονομική αναπροσαρμογή της μεγαλύτερης από την αναμενόμενη ύφεση.
Με δυο λόγια, η επικοινωνιακή φούσκα κάθε μέρα σκάει στα χέρια της κυβέρνησης και στα μούτρα του πολίτη που καλείται εκτός από τη μιζέρια να ανεχθεί και τον εθνικό εξευτελισμό.
