Με τον γνωστό επαγγελματισμό στον τρόπο με τον οποίο κατακτά τα αποτελέσματα (με διαφορά ενός γκολ και δίχως καλό θέαμα), η Εθνική νίκησε τη Λιθουανία, νίκησε και την…ανία που παραδοσιακά φέρνει η απόδοσή της και προχωράει προς τον στόχο της πρόκρισης στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Μέσω των μπαράζ, το πιθανότερο, καθώς η απόσταση από την Βοσνία είναι τόσο εύκολο να καλυφθεί, όσο να χαθεί η δεύτερη θέση από την Σλοβακία.
Πολλοί γκρινιάζουν για τον Σάντος, για τη μέτρια μπάλα, για το αγωνιστικό επίπεδο μιας ομάδας που αυτό ξέρει, αυτο εμπιστεύεται εδώ και πολλά χρόνια αδιάλλειπτης συμμετοχής στις κορυφαίες διοργανώσεις.
Σε ένα αθλητικό περιβάλλον στο οποίο:
– Οπαδοί μαχαιρώνονται πριν από τον αγώνα των ομάδων τους στο μπάσκετ.
– Παράγοντες (ποδοσφαίρου και μπάσκετ) μπουκάρουν όποτε θέλουν στα αποδυτήρια των διαιτητών, με τσαμπουκά και ύβρεις.
– Ποδοσφαιριστής επαγγελματικής ομάδας παραλίγο να χάσει τα δάχτυλά του από κροτίδα σε γήπεδο, αλλά ο αγώνας διεξάγεται κανονικά.
– Η ΟΥΕΦΑ αναγκάζεται να επέμβει για να ελέγξει φακέλους ομάδων που τη μια εβδομάδα είναι προβληματικοί και την αμέσως επόμενη γίνονται πλήρεις για αδειοδότηση.
Σε ένα τέτοιο αθλητικό περιβάλλον, δεν είναι πρόβλημα που η Εθνική ομάδα κερδίζει υπό πίεση και με το ζόρι τους αγώνες της και μένει όρθια στη διεκδίκηση των στόχων της.
Ναι, η Βραζιλία μας μάρανε. Δεν έχουμε και πολλά άλλα να περιμένουμε από τις ομάδες, τους παράγοντες και τους οπαδούς αυτής της χώρας…
