Είναι σαφές ότι ζούμε σε άγριους καιρούς. Θυμίζω τη σημερινή επέτειο από το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, που αποτέλεσε και την απαρχή αυτών των άγριων καιρών. Ο κόσμος έτσι όπως τον γνωρίσαμε δεν θα έχει καμία σχέση με τον κόσμο έτσι όπως θα διαμορφωθεί μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτών των καταλυτικών αλλαγών είναι το γεγονός πως στενεύουν όλο και περισσότερα τα περιθώρια για την άσκηση πολιτικής με «μισόλογα», με αμφισημίες, με «έτσι κι έτσι». Η φράση του Μπους “you’re either with us, or against us” σηματοδοτεί πολλά περισσότερα από μια ατάκα της στιγμής.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται πολύ να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, έχοντας συνηθίσει άλλα να λέει, άλλα να εννοεί και άλλα να κάνει. Δείτε τους τρεις αρχηγούς. Διαπραγματεύονται τις εντυπώσεις για το μερίδιο της ευθύνης του καθενός, όταν όλη η κοινωνία ξέρει πως τα μέτρα των 12 δις και θα αποφασιστούν και θα εγκριθούν και θα εφαρμοστούν. Αυτή η εικόνα του αποφασίσαμε με «μισή καρδιά», στηρίζουμε με «μισή καρδιά» και λέμε «μισόλογα» στον ελληνικό λαό είναι ό,τι πιο θλιβερό. Για αυτό άλλωστε και όλο το πολιτικό σύστημα στέκεται αμήχανο απέναντι στη «Χρυσή Αυγή», η οποία ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί της, επιδεικνύει συνέπεια λόγων και πράξεων. Κάνει αυτό που πιστεύει.
Το ίδιο έκανε και η γαλλική εφημερίδα Liberation. Έκανε πρωτοσέλιδο με τίτλο « Πάρε τον πούλο κύριε πλούσιε!» αναφερόμενη στην απόφαση του μεγαλοεπιχειρηματία Μπερνάρ Αρνό να φύγει από τη Γαλλία για φορολογικούς λόγους. Όταν το πράγμα αγριεύει δεν μπορεί κανένας να τραγουδάει ρομαντικές μπαλάντες, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ζούμε σε καιρούς hard rock!
Τα γράφω αυτά και ας τα λάβουν υπόψη διάφορες πασοκικές παραφυάδες που μας τα έχουν ζαλίσει τις τελευταίες ημέρες με την…. κινητικότητά τους. Ο Λοβέρδος, λέει, έγραψε βιβλίο για την «ελληνική ανόρθωση». Τι μας λες; Σωθήκαμε τώρα. Επίσης ότι «τα βρίσκει» με τον υπό διαμόρφωση πολιτικό φορέα του Φλωρίδη. Σωθήκαμε δις! Ο δε Μόσιαλος (τον θυμάστε;) έχει πάρει σβάρνα βουνά και κάμπους, προσπαθώντας να «πουλήσει» τo brand «Δυναμική Ελλάδα». Μόνος του το σκέφτηκε ή τον έχει βάλει κανένας (ή καμία) για «λαγό»;
Τα «πασόκεμον» βλέπουν πως ο Μπένυ είναι αρχηγός για κλάματα και ξεκίνησαν να κάνουν πασαρέλα, λες και είναι η Τζένη Μπαλατσινού στις δόξες της. Παιδιά, η Τζένη ήταν θεά, μην τρελαίνεστε. Εσείς δεν αρέσετε σε κανέναν, παρά μόνο στον καθρέπτη σας. Και δεν αρέσετε γιατί δεν έχετε τίποτα να πείτε. Πολύ «μπλα- μπλα» και ουσία μηδέν. Διότι τα μισά από αυτά που λέτε δεν τα πιστεύετε και τα άλλα μισά έχετε φροντίσει εσείς οι ίδιοι να τα ακυρώσετε στην πράξη με τις διαδοχικές κυβερνητικές θητείες σας.
Η πολιτική δεν θα είναι ποτέ πια cool. Δεν θα φοράει μανικετόκουμπα και δεν θα τρώει στο «17». Λυπάμαι που έχω τόσο δυσάρεστα νέα για σας , αλλά αυτή είναι η πρόγνωσή μου. Και κάποιοι από εσάς ξέρετε καλά πως δεν πέφτω έξω.
Συνεπώς, τηρουμένων των αναλογιών, αν ήμουνα η Liberation, θα σας έλεγα: Πάρτε τον πούλο και αδειάστε μας τη γωνιά!
ΥΓ: Η πολιτική έκφραση που αναζητάει η σιωπηλή Ελλάδα δεν αφορά ούτε τους «καριερίστες» της πολιτικής ούτε θα βγει μέσα από τους «δοκιμαστικούς σωλήνες» των media. Το αληθινά καινούργιο είναι πάντα ένα ηλεκτροσόκ αντισυμβατικότητας, τόλμης και αλήθειας.
