Από την Alice Boyes
Η παραγωγικότητα δεν έχει σχέση με το να κάνεις περισσότερα πράγματα, αλλά με το τι καταφέρνεις να κάνεις. Τρεις πτυχές της τελειομανίας μπορούν να παρεμποδίσουν την ικανότητά σας να ιεραρχείτε τις πιο σημαντικές εργασίες.
-
Διστάζετε να χαρακτηρίσετε τις αποφάσεις ως “ασήμαντες”
Υπάρχει το επιχείρημα ότι, για τις μη σημαντικές αποφάσεις, θα πρέπει είτε να αποφασίσετε γρήγορα είτε να αναθέσετε την απόφαση σε τρίτους.
Αλλά οι τελειομανείς δυσκολεύονται να χαρακτηρίσουν τις αποφάσεις ως μη σημαντικές. Τους αρέσει να έχουν τον έλεγχο των πάντων. Γιατί; Επειδή οι ατέλειες τους ενοχλούν περισσότερο απ’ ό,τι τους άλλους ανθρώπους. Αν κάτι πάει στραβά, οι τελειομανείς μπορεί να νιώσουν έντονη απογοήτευση ή ένα αίσθημα εκνευρισμού που είναι δύσκολο να αγνοήσουν, και δεν θέλουν να πάρουν αυτό το ρίσκο.
Μερικές φορές, οι τελειομανείς είναι τόσο συνηθισμένοι στη μικροδιαχείριση που δεν τους περνάει καν από το μυαλό ότι οποιαδήποτε απόφαση είναι ασήμαντη. Είναι τυφλοί σ’ αυτό. Συνήθως και αυτόματα κατατάσσουν τα πάντα ως άξια της πλήρους προσπάθειάς τους.
Λύση: Στη σύγχρονη ζωή, η κόπωση από τις αποφάσεις μπορεί να είναι έντονη. Ένας τελειομανής μπορεί να μάθει να αγαπήσει το να παραιτείται από τον έλεγχο κάποιων επιλογών, αν δώσει προσοχή στο πόσο ωραία αισθάνεται που απαλλάσσεται από το βάρος της λήψης αποφάσεων. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε μεθόδους αυτοδιδαχής ώστε γρήγορα να αποφασίσετε ή να αναθέσετε με την προσδοκία ότι θα πάρετε πολύ πιο γρήγορα και αρκετά καλές αποφάσεις συνολικά, αλλά όχι τέλειες. Για παράδειγμα, μια από τις αυτοδιδαχές μου είναι: αν έχω σκεφτεί να κάνω κάτι τρεις φορές, θα προχωρήσω και θα το κάνω χωρίς περαιτέρω διαβουλεύσεις.
-
Αισθάνεστε ηθικά υποχρεωμένοι να υπεραποδίδετε
Η πεποίθηση ότι πρέπει να ξεπεράσετε τις προσδοκίες σε κάθε κατάσταση μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους. Ας πούμε ότι κάποιος προσφέρεται να σας πληρώσει 1.000 δολάρια για μια υπηρεσία. Αν είστε τελειομανής, το να σας προσφέρουν 1.000 δολάρια μπορεί να σας φανεί λίγο. Μπορεί να σκεφτείτε ότι πρέπει να δώσετε αυτό για το οποίο οι ανταγωνιστές σας θα χρέωναν 1.500 δολάρια, επειδή θέλετε να ξεπεράσετε τις επιδόσεις σας. Σκέφτεστε: “Αν δεν υπερπροσφέρω, τότε υποαποδίδω”.
Ή αν κρίνετε ότι 24 ώρες είναι ένα σεβαστό χρονικό διάστημα για να απαντήσετε στο email ενός συναδέλφου, μπορείτε να θέσετε τον δικό σας πήχη στις έξι ώρες. Το βασικό είναι ότι πιστεύετε πως αυτό που είναι γενικά λογικό δεν ισχύει για εσάς και το δικό σας πρότυπο πρέπει να είναι διαφορετικό.
Μερικές φορές αυτή η γραμμή σκέψης προέρχεται από την επιθυμία για ένα υπερβολικό περιθώριο- για παράδειγμα, σκέφτεστε ότι “αν στοχεύω να παρέχω 1,5Χ ή 2Χ αξία για όλες τις υπηρεσίες που παρέχω, τότε δεν πρόκειται ποτέ να υπολειτουργήσω”. Μπορεί επίσης να οφείλεται στο άγχος, την ανασφάλεια ή το “Σύνδρομο του απατεώνα”- για παράδειγμα, σκέφτεστε ότι ο μόνος τρόπος για να αποτρέψετε οποιονδήποτε να απογοητευτεί ή να είναι δυσαρεστημένος μαζί σας είναι να ξεπερνάτε πάντα τις προσδοκίες. Οι τελειομανείς φαντάζονται επίσης μερικές φορές ότι θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες αν δεν καταφέρουν να υπερβούν τα προσδοκώμενα- για παράδειγμα, ανησυχούν ότι ένας πελάτης δεν θα θέλει να συνεργαστεί μαζί τους αν του πάρει μια μέρα να απαντήσει σ’ ένα αίτημα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα μη επείγον ερώτημα και είναι ευχαριστημένος με όλα τα υπόλοιπα.
Λύση: Να έχετε ένα σχέδιο για το πώς θα διορθώσετε την πορεία σας αν παρατηρήσετε αυτά τα μοτίβα σκέψης. Καταλάβετε τι σας κοστίζει το να στοχεύετε πάντα στην υπεραπόδοση. Για τι άλλο δεν έχετε χρόνο, ενέργεια, προσοχή και θέληση; Ίσως για την υγεία σας, τους μεγάλους σας στόχους ή την οικογένειά σας. Αν εκτιμήσετε ότι το κόστος είναι σημαντικό, δοκιμάστε να έχετε έναν κανόνα για το πότε θα υπερ-αποδώσετε. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να αποφασίσετε ότι σε τρεις από τις δέκα περιπτώσεις στις οποίες έχετε την ανάγκη να το κάνετε, θα το κάνετε, αλλά όχι στις υπόλοιπες επτά.
Οι συνήθειες που αφορούν συγκεκριμένες καταστάσεις μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν. Για παράδειγμα, αν ένας δημοσιογράφος μου στείλει περισσότερες από έξι ερωτήσεις για ένα άρθρο που επεξεργάζεται, θα απαντήσω γενικά σε έξι περίπου ερωτήσεις λεπτομερώς και θα απαντήσω ελάχιστα ή θα παραλείψω τις υπόλοιπες. (Πιθανότατα δίνω καλύτερες απαντήσεις χρησιμοποιώντας αυτή τη στρατηγική, επειδή επικεντρώνομαι στους τομείς στους οποίους έχω τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία να πω).
-
Ενοχλείστε υπερβολικά όταν δεν είστε 100% συνεπείς με τις καλές συνήθειες
Όταν οι τελειομανείς θέλουν να υιοθετήσουν νέες συνήθειες, τείνουν να εμπίπτουν σε μία από τις τρεις κατηγορίες. Δαγκώνουν περισσότερα από όσα μπορούν να μασήσουν και τα σχέδιά τους είναι πολύ δύσκολα για να τα διαχειριστούν- αποφεύγουν να ξεκινήσουν οποιαδήποτε συνήθεια, εκτός αν είναι 100% σίγουροι ότι μπορούν να πετύχουν τον στόχο τους καθημερινά, πράγμα που οδηγεί στην αναβλητικότητα- ή αναλαμβάνουν μόνο εκείνες τις συνήθειες που μπορούν να τηρήσουν ό,τι κι αν συμβεί.
Η ευελιξία αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της ψυχολογικής υγείας. Πρέπει να έχετε την ικανότητα να πάρετε μια μέρα άδεια από το γυμναστήριο όταν είστε άρρωστοι ή μόλις κατεβήκατε από μια πτήση που είχε καθυστέρηση, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα σπάσετε ένα σερί. Θα πρέπει επίσης να είστε σε θέση να απομακρύνεστε από συνήθειες που κάποτε ήταν σημαντικές για την παραγωγικότητα ή την ανάπτυξη των δεξιοτήτων σας, αλλά τις οποίες έχετε ξεπεράσει. Ίσως ως αρχάριος μπλόγκερ, ορκιστήκατε να δημοσιεύετε πάντα τρεις φορές την εβδομάδα, αλλά τώρα αυτό σας καίει ή, ως νέος επενδυτής ακινήτων, παρακολουθούσατε πάντα μια μηνιαία συνάντηση, αλλά τώρα αποκομίζετε ελάχιστα από αυτήν.
Μερικές φορές η πιο πειθαρχημένη συμπεριφορά (παρέκκλιση από μια βαθιά ριζωμένη συνήθεια ή ένα πρότυπο συμπεριφοράς) μοιάζει με τη λιγότερο πειθαρχημένη (ένα διάλειμμα). Αλλά όταν η συμβατική αυτοπειθαρχία μετατρέπεται σε καταναγκασμό, οι τελειομανείς μπορεί στην πραγματικότητα να συγκρατούνται από αυτήν.
Λύση: Διαθέστε έναν μηχανισμό για να ελέγχετε ότι δεν επιμένετε σε μια συνήθεια μόνο και μόνο επειδή προσκυνάτε στο βωμό της αυτοπειθαρχίας. Αν δεν έχετε χάσει ποτέ προπόνηση σε δύο χρόνια (ή οποιαδήποτε άλλη συνήθεια), είναι πιθανό να υπήρχαν κάποιες μέρες που το να το κάνετε δεν ήταν η καλύτερη χρήση του χρόνου σας. Να εξετάζετε τακτικά το κόστος των ευκαιριών οποιασδήποτε δραστηριότητας ή συμπεριφοράς που κάνετε επιμελώς, ώστε να βεβαιώνεστε ότι αυτή τη στιγμή αποτελούν την καλύτερη χρήση της σωματικής και ψυχικής σας ενέργειας.
Η τελειομανία συχνά οδηγείται από την προσπάθεια για τελειότητα, αλλά μπορεί να είναι αυτοσαμποτάζ αν οδηγεί σε μη βέλτιστη συμπεριφορά, όπως η συνέχιση συνηθειών πέρα από τη χρησιμότητά τους, η υπεραπόδοση όταν δεν χρειάζεται ή η υπερβολική σκέψη για κάθε απόφαση που παίρνετε.
Πηγή : Harvard Business Review
