Σε ανάμνηση της διαμαρτυρίας που έκαναν εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόκρη, το 1857, για καλύτερες συνθήκες εργασίας, η 8 του Μάρτη έχει καθιερωθεί ως ημέρα των γυναικών. Πρόκειατι για μια ημέρα που έχει σκοπό να τιμήσει το γυναικείο φύλο, όχι επειδή είναι ωραίο και χαριτωμένο, αλλά για τις προσπάθειες που έκανε να εξισωθεί με το ανδρικό και να διεκδικήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματά του.
Με την πάροδο της ιστορίας έχουν υπάρξει γυναίκες που κέρδισαν βραβεία, κέρδισαν την εκτίμηση του κόσμου, κατάφεραν να ενδυναμώσουν τη θέση του φύλου τους και να φέρουν σημαντικές ιστορικές, κοινωνικές και επιστημονικές αλλαγές.
Πέντε από αυτές τις γυναίκες -γυναίκες με όραμα, δυναμικότητα και σημαντικά επιτεύγματα, παρόλη τη δυσκολία των ετών που έζησαν- είναι οι παρακάτω:
1. Μαρί Κιουρί (1867-1934): Πρόκειται για επιστήμονα που αποτέλεσε την πρώτη γυναίκα που βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ και μάλιστα σε δύο κατηγορίες (Νόμπελ Φυσικής, Νόμπελ Χημείας), καθώς και την πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Η Μαρί Κιουρί βοήθησε στη δημιουργία των πρώτων μηχανημάτων με ακτίνες Χ.
2. Σιμόν ντε Μποβουάρ (1908-1986): Συγγραφέας, φιλόσοσφος και φεμινίστρια της οποίας το φιλοσοφικό δοκίμιο “Το δεύτερο φύλο” θεωρήθηκε κλασικό έργο του φεμινισμού και η ίδια θεωρήθηκε μητέρα του φεμινισμού. Το “Δεύτεο φύλο” για πολλά χρόνια βρισκόταν μεταξυ των απαγορευμένων βιβλίων του Βατικανού.
3. Μητέρα Τερέζα (1910-1997): Το όνομά της ήταν Ανιέζε Γκόντσε Μπογιάτζιου. Η γυναίκα αυτή έμεινε στην ιστορία με το όνομα Μητέρα Τερέζα λόγω του φιλανθρωπικού της έργου, της βοήθειας που πρόσφερε σε φτωχούς και σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες (τυφλούς, λεπρούς, ηλικιωμένους). Ίδρυσε το μοναστικό τάγμα “Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας” και κέντρα βοήθειας για τους εν ανάγκη ανθρώπους. Το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
4. Ρόζα Παρκς (1913-2005): Η έγχρωμη αυτή γυναίκα έμεινε στην ιστορία γιατί αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της σε λευκό άντρα στο λεωφορείο. Με τον τρόπο αυτό έδειξε την αντίδρασή της στον φυλετικό διαχωρισμό στις ΗΠΑ και ξεκίνησε έτσι το κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού στην Αλαμπάμα. Η Σιμόν ντε Μποβουάρ βοήθησε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να ααδειχθεί βασική πολιτική φιγούρα. Είχε την τιμή να λάβει το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου και να να αποτελέσει την πρώτη γυναίκα, της οποίας η σωρός εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στη Ροτόντα του Καπιτωλίου.
5. Ίντιρα Γκάντι (1917-1984): Πρόκειται για την πρώτη και μοναδική γυναίκα Πρωθυπουργό της Ινδίας που, σε μια πατριαρχική κοινωνία που αναγνώριζε τη υναίκα μονάχα ως νοικοκυρά, σύζυγο και μάνα, κατάφερε να αναδείξει τις πολιτικές της ικανότητες και τη δυναμική της προσωπικότητα. Ωστόσο, δολοφονήθηκε από τους δυο σωματοφύλακές της, όταν, κατά τη διαμάχη ινδουιστών-σιχ, η Ίντιρα διέταξε τη στρατιωτική ανακατάληψη του ιερού χώρου που κατείχαν οι σιχ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 83 στρατιώτες και 493 καταληψίες.
