Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης μας έχει συνηθίσει να κατεβαίνει από την έδρα και να τοποθετείται με την ιδιότητα του πολιτικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ σε κρίσιμες συζητήσεις στην εθνική αντιπροσωπεία. Δεν είναι καθόλου κακό αυτό, ίσα-ίσα σε ορισμένες περιπτώσεις δίνει την ευκαιρία να ακούγονται και άκρως ενδιαφέροντα πράγματα που έχουν τη δική τους σημασία. Όχι μόνο για την ιστορική καταγραφή, αλλά και για την πρόβλεψη των μελλοντικών εξελίξεων.
Μια τέτοια στιγμή, για παράδειγμα, ήταν η ομιλία του στη Βουλή την Τετάρτη που μας πέρασε. Πέραν της επαναφοράς της θεωρίας περί του «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου που κυοφορείται», ο κ. Βούτσης είπε κάτι έτι πιο αποκαλυπτικό και ενδιαφέρον. «Δεν αντιλαμβάνεστε το ιστορικό σας λάθος. Ότι το success story του 2014 αποδομήθηκε και ανατράπηκε από τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς σας θεσμικούς εταίρους. Πιστεύετε ότι η πορεία ανατράπηκε το 2014 από κάποιους που κορόιδεψαν τον λαό», είπε ο κ. Βούτσης και προσέθεσε ότι «οι θεσμοί σήμερα για δικούς τους λόγους υποστηρίζουν τον οδικό χάρτη που εδράζεται στην σταθερότητα της χώρας».
Πολύ ενδιαφέρουσες οι αποστροφές του κ. Βούτση. Λίγο λειψές, μεν, αλλά πολύ ενδιαφέρουσες. Γιατί, όσοι ζήσαμε και, εν προκειμένω, καλύψαμε δημοσιογραφικά τα γεγονότα του 2014, θυμόμαστε πολύ καλά μια αλληλουχία γεγονότων που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά.
Για να το συνοψίσουμε, τότε υπήρχαν δύο δεδομένα: η ραγδαία άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κεφαλαιοποιούσε τη λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά και το ορόσημο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Οι άνθρωποι του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά κατάλαβαν από εκείνο το περίφημο ραντεβού στο Παρίσι, στις αρχές Σεπτεμβρίου, ότι το εγχείρημα της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης θα είναι πολύ δύσκολο. Αν εκλεγόταν Πρόεδρος, κάτι θα γινόταν, δεν υπήρχαν όμως οι συσχετισμοί δύναμης.
Κάπως έτσι, οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν στο εξωτερικό της εξελίξεις, έβαλαν μπροστά το plan B που ήταν αυτό της «καθυπόταξης» του ΣΥΡΙΖΑ: από ριζοσπαστικό, αντιμνημονιακό κόμμα, να γίνει ένα ευρωπαϊκό, light αντιμνημονιακό κόμμα. Βεβαίως, τη σημερινή μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι εμπνευστές εκείνου του σχεδίου δεν θα την περίμεναν, αλλά δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που τότε ανέλαβαν να ανοίξουν διαύλους με την επερχόμενη πολιτική δύναμη και να τους κάνουν «φροντιστήρια» για το τι θα αντιμετωπίσουν.
Και, φυσικά, όταν παρήλθε η αντιμνημονιακή περίοδος του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, πάλι εξωτερικοί παράγοντες έπεσαν από δίπλα για να διασφαλίσουν τη σταθερότητα της Ένωσης και να διευκολύνουν τη μετάβαση του άλλοτε ριζοσπαστικού κόμματος στην πιο mainstream και αστική εκδοχή του.
Αυτά, λίγο έως πολύ, είναι γνωστά σε όσους κάνουν μια ψύχραιμη αποτίμηση της περιόδου εκείνης. Αλλά, η παρελθοντολογία δεν έχει και πολύ μεγάλο νόημα. Τα πράγματα έγιναν έτσι και δεν…ξεγίνονται τώρα, μετά από τρία χρόνια.
Το ζήτημα με τις αποστροφές του κ. Βούτση, είναι ότι απουσιάζει η μελλοντική προοπτική. Για να το πω με τα δικά του λόγια: πώς είναι τόσο βέβαιος πως, αυτοί που άδειασαν την κυβέρνηση Σαμαρά, επειδή συνέτρεχαν και ορισμένες πολιτικές προϋποθέσεις, δεν θα το κάνουν και με τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν έρθει η ώρα;
Άλλωστε, μην κάνουν λάθος: το πολιτικό παιχνίδι μετά το τέλος του Μνημονίου, το καλοκαίρι του 2018 θα είναι τελείως διαφορετικό και καμία σχέση δεν θα έχει με τα σημερινά δεδομένα.
Κάπως έτσι, καλό θα είναι να υπάρχει λίγη προσοχή, διότι το μπούμερανγκ, όταν φύγει από το χέρι, γυρίζει πάντα, όσο μακριά και αν πάει.
