Ο μπασκετικός Ολυμπιακός έγραψε ιστορία κατακτώντας, όπως μόνον η Γιουγκοπλάστικα και η Μακάμπι έχουν καταφέρει, για δεύτερη στη σειρά περίοδο το ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Το πέτυχε διότι οι ιδιοκτήτες του κατάλαβαν πως το μυστικό της επιτυχίας δεν είναι η σπατάλη χρημάτων για φανταχτερές μεταγραφές, αλλά η δημιουργία μιας πραγματικής ομάδας.
Ο Ολυμπιακός έχει leader, τον Βασίλη Σπανούλη, έχει έμπειρους παίκτες όπως ο Περπέρογλου, ο Πρίντεζης και ο Άντιτς, έχει πολύ ταλέντο όπως του Παπανικολάου, του Σλούκα, βρήκε Αμερικανούς με ελληνική ψυχή όπως ο Χάινς και ο Λο. Έχει συγκροτημένο και σοβαρό προπονητή, τον Γιώργο Μπαρτζώκα που μπόρεσε να κρατήσει ισχυρή και να βελτιώσει την περσινή δημιουργία του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Με διαφορετικό στιλ μπάσκετ στον ημιτελικό όταν «έπνιξε» αμυντικά την ΤΣΣΚΑ και στον τελικό όταν παρέσυρε με επιθετικό ρεσιτάλ την Ρεάλ Μαδρίτης, ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι δεν ήταν «φούσκα» ο περσινός θρίαμβός του. Είχε συνέχεια, πρόοδο και το ίδιο εκρηκτικό αποτέλεσμα.
Το παραγοντικό μάθημα που παρέδωσαν οι Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος έχει να κάνει με τη δικαίωση της υπομονής. Το αγωνιστικό μοντέλο που πρεσβεύει την τελευταία διετία η ομάδα του Ολυμπιακού σφύζει από αθλητική υγεία και από πνεύμα συνεργασίας.
Τα μπάτζετ που είχε ο Ολυμπιακός τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαν φέρει τους θριάμβους που μπόρεσε να πετύχει η ίδια ομάδα όταν βασίστηκε στο ήθος, στην ομαδικότητα και στο πείσμα να νικήσει πρωτίστως την αμφισβήτηση προς τις δυνατότητές της και εν συνεχεία τους αντιπάλους της.
Όπερ σημαίνει πως το παράδειγμα αυτής της ομάδας είναι εξαιρετικά χρήσιμο και πολύ πέραν του μπασκετικού παρκέ…
