Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Η πολιτική αιώρα στην Ελλάδα, κινείται με τις πιο ακραίες εκδοχές της και σπάνια ομαλά και αρμονικά. Αυτό βεβαίως συνεπάγεται μεγάλο κόστος για την χώρα, ιδίως όταν σημάνει το καμπανάκι της ιστορίας. Με το πέρασμα στην δημοκρατική ομαλότητα, μετά την κατάρρευσης της επτάχρονης χουντικής τυραννίας, το μεγάλο κοινωνικό αιτούμενο ήταν, ο εκδημοκρατισμός των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας.
Με το πέρασμα του χρόνου ωστόσο, αυτή η εύλογη δημοκρατική αξίωση του ελληνικού λαού, εκυχδαίστηκε σε κάτι διοικητικά απρεπές. Και την διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων, είχαν αναλάβει τα κομματικά παράκεντρα. Ενώ η ιεραρχική πυραμίδα και ο σεβασμός, που είχαν εξάλλου ποδοπατηθεί από τους χουντικούς πρωθύστερα, τέθηκαν στο πυρ το εξώτερον !
Τα πρόσφατα δικαστικά συμπεράσματα για την τραγωδία στο Μάτι, καταδεικνύουν πόσο ολέθριες είναι οι συνέπειες του φαινομένου, του θεσμικού και διοικητικού εκφυλισμού των Ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας. Διαποτίστηκαν δυστυχώς από στείρα δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Και έτσι ανίκανοι αξιωματικοί τοποθετούνται με κομματικά κριτήρια, σε καίριες θέσεις ευθύνης και όταν εκσπάσει μια μεγάλη κρίση, εκδηλώνουν μια τραγική και επικίνδυνη επιχειρησιακή γύμνια !
Την ίδια ώρα που νέοι άξιοι αξιωματικοί, άρτια εκπαιδευμένοι στις νέες τεχνολογίες και σε αυστηρώς εξειδικευμένα θέματα, παραγκωνίζονται από κατώτερούς τους, διότι η επιχειρησιακή τους επάρκεια και οι διοικητικές τους αρετές, τους είναι μισητές ! Και σε αυτό το νοσηρό κλίμα, παντελούς έλλειψης σεβασμού και πειθαρχίας, η έννοια της διοίκησης σε ώρες κινδύνου, εξαϋλώνεται !
Δυστυχώς το παθογενές κλίμα της δημοσιουπαλληλοποίησης των σωμάτων ασφαλείας, σύμφωνα πάντα με το δικαστικό πόρισμα στο Μάτι, αποτυπώνεται στις μέρες μας και στο τιμημένο Πολεμικό μας Ναυτικό, χώρο στον οποίο κατά παράδοση στην πατρίδα μας, δέσποζε η αξιοκρατία. Προϊόντος του χρόνου στην μεταπολίτευση, άρχισε να εμφιλοχωρεί και στο όπλο του ναυτικού μας, το σαράκι του κομματισμού και της «υπαλληλοποίησης» των αξιωματικών. Και να εμπεδώνεται στο όπλο, η θανατηφόρα νοοτροπία του «είναι δικό μας παιδί, ας του δώσουμε την προαγωγή, δεν χάθηκε ο κόσμος» ! Και μέσα από αυτές τις στρεβλώσεις, ερμηνεύονται και μερικά οδυνηρά ατυχήματα, που είδαν τελευταίως το φως της δημοσιότητας.
Χαρακτηριστική είναι εξάλλου και η περίπτωση, με το δολοφονικό δέμα – τρομοκρατική επίθεση, που δέχτηκε ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, κατά την οποία καταβλήθηκε συστηματική προσπάθεια, να μην καταλήξει η έρευνα και ακολούθως να μην αποδοθούν ευθύνες, σε όσους ολιγώρησαν επιχειρησιακά, έναντι των ευθυνών τους. Δυστυχώς έχουμε να κάνουμε, με μια αρρωστημένη κουλτούρα, στις καίριες υπηρεσίες του κράτους, που ακυρώνουν στην πράξη, την επαρκή και αποτελεσματική λειτουργία του. Και στις μέρες μας, επί ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το θεσμικό ξεχαρβάλωμα, τείνει να γίνει ενδημικό.
Ο παρανομαστής της ποιότητας των κρατικών υπηρεσιών, κατέβηκε πολύ χαμηλά, με συνέπεια τα γνωστά μας τραγικά αποτελέσματα, όπως στην Μάνδρα και το Μάτι. Είναι εμφανές λοιπόν από τα παραπάνω θλιβερά που εκτέθηκαν, ότι θα πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια, για να φύγει το θεσμικό και διοικητικό εκκρεμές του κράτους μας, από τα άκρα και να επανέλθει στην φυσιολογική του αιώρηση, στην μέση !
Άλλως κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε το εκφυλιστικό γεγονός, να καλούμε σε μια ώρα εθνικής τραγωδίας, το Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων και να μας θέτει, ένας αυτόματος τηλεφωνητής, σε αναμονή, ακούγοντας τον Μπετόβεν ! όπως γίνεται όταν αναζητάς τον αριθμό ενός συνδρομητή σε τηλεφωνικές εταιρίες !
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
