Γράφει ο Ζαχαρίας Λουδάρος
Η προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου έβαλε ψηλά στη δημόσια ατζέντα την αξίωση “να μιλήσει” ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Βεβαίως κάθε τέτοιο αίτημα μοιάζει αφελές. Δηλαδή να μιλήσει ο κ. Σημίτης και να μας πει τι; Αν ήξερε πως ο Γιάννος Παπαντωνίου εκμεταλλευόταν το αξίωμα που του είχε ανατεθεί για τον προσωπικό πλουτισμό του; Ή για “να αναλάβει την πολιτική ευθύνη” όπως διατείνονται ορισμένοι;
Την πολιτική ευθύνη για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησής του, ο κ. Σημίτης την ανέλαβε όταν παρέδωσε το “δαχτυλίδι” της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου και αποχώρησε από το πολιτικό προσκήνιο. Το έκανε με πλήρη γνώση της αρνητικής αξιολόγησης της κοινωνίας στο ήθος και το έργο της διακυβέρνησής του και η παράδοση της αρχηγίας ήταν από μόνη της ομολογία ανάληψης της πολιτικής ευθύνης για την αποτυχία του.
Υπό αυτή την έννοια, ο κ. Σημίτης ό,τι είχε να μας πει το έχει πει ήδη κι έχει καταδικαστεί πολιτικά, πρωτίστως για τη διαφθορά που αποτέλεσε όχι την εξαίρεση αλλά τον κανόνα της διακυβέρνησής του, όπως φάνηκε από τις περιπτώσεις των Τσοχατζόπουλου, Τσουκάτου, Μαντέλη και τώρα του Γιάννου Παπαντωνίου.
Το κεφάλαιο των πολιτικών ευθυνών για τον κ. Σημίτη έχει κλείσει. Ζήτημα είναι πλέον μόνον το εάν ο πρώην πρωθυπουργός φέρει και ποινικές ευθύνες κι αν μπορούν πλέον αυτές να αποδοθούν. Αν κάποιος πρέπει να μιλήσει λοιπόν δεν είναι ο κ. Σημίτης αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη. Δικό της καθήκον είναι να τεκμηριώνει την ενοχή ή μη πολιτικών προσώπων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Το να συζητάμε άλλη μια φορά για τη διαφθορά και τις πολιτικές ευθύνες γι αυτήν δεν έχει καμία αξία. Η κοινωνία που έχει πληρώσει πανάκριβα το “μάρμαρο” της διαφθοράς και της διαπλοκής έχει βαρεθεί ν’ ακούει μεγάλα λόγια και θεωρίες. Ένα πράγμα αξιώνει κι αυτό δεν είναι “να μιλήσει ο Σημίτης” αλλά να λειτουργούν οι θεσμοί, όχι για την ασυλία των πολιτικών αλλά για την αυτοπροστασία της δημοκρατίας. Και σ’ αυτή την κατεύθυνση εξυγίανσης, εφόσον ένας πρώην πρωθυπουργός αποδειχθεί δικαστικά ένοχος τότε να πηγαίνει φυλακή!
