Αίσθηση έχει προκαλέσει το τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΤΙΜΕ, πυροδοτώντας έντονες συζητήσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Το περιοδικό παρουσιάζει στο εξώφυλλό του μια έφηβη να είναι ξαπλωμένη και να φωτογραφίζει τον εαυτό της με smart phone. Ο εμφατικός τίτλος; «Η γενιά του “Εγώ, εγώ, εγώ”: Είναι τεμπέληδες, νάρκισσοι και ζουν ακόμη με τους γονείς τους. Κι, όμως, θα μας σώσουν»!
Το περιοδικό αναφερόμενο στους σημερινούς εφήβους του δυτικού κόσμου σημειώνει πως «δεν έχουν υψηλούς στόχους, δεν θέλουν να παντρευτούν, δεν κάνουν μακροχρόνιες σχέσεις, απατούν τον σύντροφο τους, δεν θέλουν παιδιά».
«Κι, όμως, θα μας σώσουν» συμπληρώνει και εξηγεί το ΤΙΜΕ: «Η γενιά αυτή θα χρειαστεί να “τακτοποιήσει” το χάος που άφησαν οι γονείς και οι παππούδες τους».
Είναι αλήθεια πως εδώ και αρκετά χρόνια, ειδικοί ανά τον κόσμο έχουν σημειώσει πως τα παιδιά του δυτικού κόσμου μεγαλώνουν με κανακέματα και επαίνους και διαρκείς τονωτικές ενέσεις του Εγώ τους σε μια καλών προθέσεων προσπάθεια ενίσχυσης της αυτοεκτίμησής τους. Πού οδήγησε αυτό; Στην εμφάνιση μιας γενιάς που διεκδικεί τον καθόλου κολακευτικό τίτλο της «Γενιάς του Εγώ».
Οι εκπρόσωποί της εμφανίζονται εγωκεντρικοί και νάρκισσοι, έχουν υπερτιμημένη άποψη για τον εαυτό τους και διακατέχονται από υπερβολικά υψηλές και έξω από τις δυνατότητές τους προσδοκίες, με αποτέλεσμα να «λυγίζουν» ευκολότερα κάτω από τις δυσκολίες της πραγματικής ζωής και να ρέπουν περισσότερο προς την κατάθλιψη. Το να σπεύσουμε να τους κατηγορήσουμε είναι εύκολο. Είναι όμως πολύ πιο εποικοδομητικό να κάνουμε μια γερή κριτική και να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που έχουμε υιοθετήσει ως «καλύτερο» για την ανατροφή των παιδιών μας. Ίσως πράγματι έτσι τα βοηθήσουμε περισσότερο, αν όχι να σώσουν εμάς, τουλάχιστον να σώσουν το μέλλον τους.
