Ο Μαραθώνιος είναι ένα εκ των δύο δημοφιλέστερων αθλημάτων του στίβου, μαζί με την «κούρσα της μίας ανάσας» δηλαδή αυτή των 100 μέτρων σπριντ.
Δημιουργήθηκε από τον Μισέλ Μπρεάλ πριν την έναρξη των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896, ο οποίος εμπνεύστηκε έναν αγώνα αντοχής όταν διάβασε την ιστορία του Φειδιππίδη, ο οποίος είχε τρέξει έπειτα από την μάχη του Μαραθώνα πίσω στην Αθήνα, φτάνοντας στην πόλη λέγοντας «Νενικήκαμεν» πριν ξεψυχήσει λόγω εξάντλησης.
Ο Φειδιππίδης όμως ήταν ένας άνθρωπος του οποίου τα κατορθώματα είναι εξωπραγματικά. Διότι δεν κάλυψε μόνο την απόσταση των 42 χιλιομέτρων μετά την μάχη του Μαραθώνα, στην οποία μάλιστα πολέμησε, είχε διανύσει συνολικά 500 χιλιόμετρα μέσα σε μόλις 6-7 μέρες, καθώς είχε πάει και στην Σπάρτη να ζητήσει την βοήθειά της πριν μεταβεί ο ίδιος στον Μαραθώνα.
Με την είδηση της άφιξης των Περσών στον Μαραθώνα, οι Αθηναίοι ένιωσαν πως χρειαζόντουσαν την βοήθεια των μεγαλύτερων εχθρών τους, των Σπαρτιατών. Έπρεπε να στείλουν έναν αγγελιοφόρο στην Σπάρτη, ώστε να ζητήσει την βοήθειά της για να αντιμετωπιστεί ο κοινός εχθρός των δύο. Ο Φειδιππίδης ήταν αυτός που επέλεξαν και μέσα στον ζεστό ήλιο του καλοκαιριού, έπρεπε να τρέξει μέχρι την Λακωνία.
Η απόσταση μεταξύ των δύο πόλεων είναι τα 220 χιλιόμετρα. Ο Φειδιππίδης κάλυψε 110 χιλιόμετρα την μέρα, καθώς έφτασε στην Σπάρτη μετά από μόλις δύο μέρες. Κάλυπτε δηλαδή, 4,6 χιλιόμετρα την ώρα. Στην Σπάρτη μίλησε με τους εφόρους, οι οποίοι του είπαν πως η Σπάρτη έχει επιλέξει να μην βοηθήσει την Αθήνα. Ξεκουράστηκε για μία μέρα στην Λακωνία, πριν γυρίσει τρέχοντας στην Αθήνα μέσα σε δύο μόλις μέρες, έχοντας διανύσει 440 χιλιόμετρα σε μονάχα 4 μέρες.
Έφτασε πίσω στην Αθήνα όπου και τον ειδοποίησαν πως οι συμπολεμιστές του βρισκόντουσαν ήδη στον Μαραθώνα, για να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες. Ο Φειδιππίδης αμέσως μετέβη στον Μαραθώνα για να βοηθήσει τους Αθηναίους, τρέχοντας για άλλα 42 χιλιόμετρα. Εκεί προετοιμάστηκε για την μεγάλη σύγκρουση μεταξύ Περσών και Αθηναίων, η οποία έγινε είτε μία είτε δύο μέρες μετά την άφιξή του στο στρατόπεδο.
Πολέμησε στην «θριαμβευτική» νίκη των Αθηναίων επί των Περσών, όπου και τραυματίστηκε. Ωστόσο επέζησε και ήταν αυτός που ένιωσε το καθήκον να τρέξει πίσω στην πόλη για να ενημερώσει τους συμπολίτες του με τα χαρμόσυνα νέα.
Στην Αθήνα κυρίευε το άγχος γιατί το αποτέλεσμα της μάχης θα έκρινε και το μέλλον της πόλης. Αν οι Αθηναίοι ήταν οι νικητές, όλα θα ήταν κανονικά, όπως ήταν πάντα. Αν όμως οι Πέρσες νικούσαν τους Αθηναίους, τότε θα έμπαιναν στην πόλη και θα την λεηλατούσαν και όλα θα άλλαζαν. Μπορεί να τους σκότωναν ή να τους έκαναν σκλάβους τους.
Τότε ήταν που ακούστηκε μια φωνή να ανακοινώνει τα νέα που όλοι περίμεναν. Μια φωνή, ενός ανθρώπου που είχε τρέξει μέσα σε μόλις λίγες μέρες πάνω από 500 χιλιόμετρα και είχε πολεμήσει στον Μαραθώνα. Ενός ανθρώπου που δεν είχε βγάλει καν την πανοπλία του, την ώρα που έτρεχε πίσω στην Αθήνα.
Η φωνή ήταν του Φειδιππίδη, ο οποίος ανακοίνωσε τα χαρμόσυνα νέα στους Αθηναίους με μία λέξη, πριν ξεψυχήσει από την εξάντληση: «Νενικήκαμεν».
Πηγή: ertnews.gr
