Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Υποθέτω πως, όσοι έχουμε χρησιμοποιήσει ταξί στη ζωή μας, θα έχουμε να πούμε μια κακή, περίεργη ή αστεία ιστορία με κάποιον οδηγό που πήραμε από το δρόμο ή παραγγείλαμε μέσω ραδιοταξί. Είμαι επίσης σίγουρος πως, όσοι έχουμε χρησιμοποιήσει υπηρεσίες, όπως το Beat ή η Taxiplon, έχουμε να πούμε ως επί το πλείστον για τη συνέπεια, τον επαγγελματισμό και την υψηλή ποιότητα εξυπηρέτησης των οδηγών που συνεργάζονται με αυτές τις διαμεσολαβητικές εταιρείες.
Είναι όλοι οι οδηγοί ταξί βρώμικοι, απρόσεκτοι και αγενείς; Φυσικά και όχι. Αναλογικά, έχω την αίσθηση πως είναι λίγοι. Δεν θα ήταν, όμως, ακόμα λιγότεροι, αν υπήρχε ένας τρόπος αξιολόγησης της υπηρεσίας που προσφέρουν; Ας μην είμαστε, πάντως, αφοριστικοί: σε εποχές που το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών συρρικνώνεται, είναι πάμπολλοι οι οδηγοί ταξί που προσπαθούν με τεράστια αξιοπρέπεια να βγάλουν το μεροκάματο και να ζήσουν τις οικογένειές τους. Δεν είναι εύκολο να είσαι όλη μέρα στο δρόμο. Δείτε το με τον εαυτό σας και σκεφτείτε να οδηγούσατε νεκρά-πρώτη-Δευτέρα επί δύο και τρεις συνεχόμενες ώρες, για παράδειγμα.
Επίσης, τα ελληνικά ταξί δεν είναι εκεί που ήταν τη δεκαετία του ’90. Οι διπλοκούρσες έχουν περιοριστεί αισθητά. Ο στόλος, με αφετηρία τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει αναβαθμιστεί. Οι ίδιοι οι οδηγοί ταξί έχουν τη συνείδηση να κόψουν απόδειξη, είναι πιο ευγενείς και το επίπεδο της υπηρεσίας που προσφέρουν είναι καλύτερο. Αυτό σημαίνει πως εκσυγχρονίζονται, αλλά δεν είναι κάτι που συμβαίνει ως νομοτέλεια. Η εμφάνιση πλατφορμών, όπως το Beat, οδήγησε τους οδηγούς ταξί που δεν ήταν συμβεβλημένοι με αυτό να κάνουν κάτι για να βελτιώσουν τις δικές τους υπηρεσίες, ώστε να είναι άμεσα ανταγωνιστικοί.
Γίνεται μεγάλη συζήτηση, σε αυτό το πλαίσιο, για το νομοσχέδιο που θα φέρει το υπουργείο Υποδομών για την αγορά των ταξί. Αφήνω στην άκρη την Uber, η οποία κατά την άποψή μου, καίτοι πλατφόρμα παροχής καλής υπηρεσίας, παρέχει καθαρά μεταφορικό έργο και δεν είναι απλά διαμεσολαβητής μεταξύ του πελάτη και ενός νόμιμου οδηγού ταξί, συνεπώς η δράση της χρίζει ρύθμισης. Όσο για τις άλλες εταιρείες, όμως, τα πράγματα που ακούγονται είναι παράλογα. Ο κ. Δρανδάκης, ιδρυτής της Beat, εγκαλεί την κυβέρνηση πως σχεδιάζει να αναγκάσει αυτές τις εταιρείες να συστήσουν αυτές νέες εταιρείες παροχής μεταφορικού έργου, με αποτέλεσμα να μπαίνει σε νέες βάσεις η σχέση τους με τους συνεργαζόμενους οδηγούς.
Αν ισχύουν τα σχέδια που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, με διαρροή του προσχεδίου του νομοσχεδίου στην εφημερίδα Τα Νέα την Παρασκευή, τότε έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα περίπτωση οπισθοδρόμησης στη χώρα. Επειδή, όμως, δεν έχουμε δει νομοσχέδιο, ας είμαστε λίγο επιφυλακτικοί και θα έχουμε όλο το δρόμο να εγκαλέσουμε τους αρμοδίους για τη σπουδή τους να περιχαρακώσουν εκ νέου μια αγορά που πρέπει να ανοίξει σε νέους παίχτες, για να βελτιωθεί η παρεχόμενη υπηρεσία στους πελάτες.
Εδώ, όμως, είναι και το ζήτημα της εκπροσώπησης των οδηγών ταξί. Δεν ξέρω, αν οι περισσότεροι αισθάνονται ότι εταιρείες όπως η Beat τους κλέβουν το ψωμί. Ή, αν αισθάνονται σαν πόρνες στις βιτρίνες στο Άμστερνταμ, όταν τους διαλέγουν οι πελάτες με βάση και το προφίλ τους στο application. Ξέρω μόνο ότι η συνδικαλιστική τους ηγεσία, του Θύμιου Λυμπερόπουλου προεξάρχοντος-τον οποίο γνώρισα για πρώτη φορά στη ζωή μου σε πάνελ στο Kontra Channel, το βράδυ της Παρασκευής-ζει σε εποχές που έχουν παρέλθει. Οι έννοιες τους ανταγωνισμού, τις επιλογής και της καθαρής αξιολόγησης, τόσο του πελάτη για τον οδηγό όσο και του οδηγού για τον πελάτη, είναι πλέον άμεσα συνυφασμένες με την αγορά των ταξί. Είναι το νέο, αλλά και απαραίτητο, ενώ η οπισθοδρόμηση που υπερασπίζονται ορισμένοι συνδικαλιστές μπορεί να είναι βολική, αλλά θα σύντομα θα γυρίσει μπούμερανγκ, ακόμα και γι’ αυτούς που σήμερα μπορεί να συντάσσονται στο πλευρό τους.
Και, κατά την ιστορική εξέλιξη των πραγμάτων, κύκλοι κλείνουν και το νέο πάντα διαδέχεται το παλιότερο. Έτσι θα γίνει και τώρα, αργά ή γρήγορα, αναίμακτα ή συγκρουσιακά. Είναι απλά νομοτέλεια.
