Η δραματική έκκληση της διευθύντριας του Δημοτικού Σχολείου Γόμφων στα Τρίκαλα, Αικατερίνης Νικολαϊδου για στήριξη των υποσιτιζόμενων μικρών παιδιών του σχολείου της είναι ανατριχιαστική και το λιγότερο που προκαλεί είναι οργή. Σε συγκλονιστική επιστολή της που δημοσιεύθηκε χθες στο iefimerida.gr, αναφέρεται σε «ένα σκελετωμένο, μικρό παιδί, ηλικίας 6 χρόνων, που μετά από απουσία πολλών ημερών εμφανίστηκε στο σχολείο σε άθλια κατάσταση. Αδυνατισμένο, καχεκτικό, με τρέμουλο σε όλο του το σώμα. Οι γονείς αυτού του μικρού παιδιού είναι άνεργοι. Ζουν σε μια τρώγλη. Τους λείπει ακόμη και το ψωμί. Κυριολεκτικά πεινούν. Το διαπίστωσα και η ίδια μετά από επίσκεψη στο σπίτι τους. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το παιδί που υποσιτίζεται».
Είναι προφανές ότι τα όρια έχουν ξεπεραστεί από πολλού για το 15% του πληθυσμού και άλλο ένα 30% είναι έτοιμο να τα περάσει μέχρι το τέλος της χρονιάς. Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχουν σκελετωμένα παιδιά στα Τρίκαλα, σύντομα θα υπάρξουν και στην Αθήνα, όπου όταν υπάρξουν, θα είναι πολλά. Το αντιλαμβάνεται κανείς άμεσα, εάν διαβάσει την έρευνα της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ) που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, σύμφωνα με την οποία μέχρι τον Ιούλιο θα χαθούν πάνω από 195.000 θέσεις εργασίας, από τα λουκέτα που θα βάλουν 55.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με την έρευνα, έξι στις δέκα επιχειρήσεις να έχουν αρνητικές προσδοκίες, ενώ το 33% των μικρομεσαίων επιχειρηματιών να εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει ανάκαμψη πριν το 2020.
Η πείνα είναι προ των πυλών. Το αντιλαμβάνεται αυτό ο κόσμος που κυκλοφορεί με το μετρό. Δίπλα σε κάθε μηχάνημα εισιτηρίων υπάρχει ένας άνθρωπος που ζητάει 50 λεπτά για να πάρει ψωμί να φάει. Είναι προφανές, ότι το πρόγραμμα της Τρόικας οδηγεί σε λιμό, σε σκελετωμένα παιδιά…
