Γράφει ο Ζαχαρίας Λουδάρος
Φαντάζομαι πως ο Μέγας Αλέξανδρος αν μας έβλεπε από κάπου θα είχε λυθεί στα γέλια με τους σημερινούς υπερασπιστές του, οι οποίοι τυγχάνουν τόσο αδαείς ώστε να τον μπερδέψουν με τον Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου στη Φλωρεντία. Κι έτσι η “Ελεύθερη Ώρα” δεν έκανε απλά μια δημοσιογραφική γκάφα. Αποτύπωσε άθελά της όλη την τραγική ειρωνεία της νεοελληνικής ιστορίας, παρουσιάζοντας σε πρωτοσέλιδο μοντάζ τον Δαβίδ με ματωμένη μύτη, τάχα για το εθνικό πλήγμα που υφιστάμεθα εξαιτίας της συμφωνίας με τη Βόρεια Μακεδονία. Τον Δαβίδ!
Το ν’ αρχίσουν λοιπόν οι Χρυσαυγίτες τα “μπαρμπα… ρούσικα” δεν προκαλεί καμία έκπληξη, μέσα σε μια διάχυτη κουλτούρα “κτηνώδους δύναμης κι ογκώδους άγνοιας” όπως έλεγε κάποτε ένας πρωτοπόρος μπίτνικ καλλιτέχνης στην Ελλάδα. Το χειροκρότημα στο δολοφόνο ενός 13χρονου Ρομά κοριτσιού είναι έργο της Χρυσής Αυγής. Δεν σταματούν. Προχωρούν κανονικά την αποστολή τους. Μέσα κι έξω από το κοινοβούλιο.
Τα όσα είπε ο Μπαρμπαρούσης κατά τη συζήτηση της πρότασης μομφής δεν τα είπε τυχαία. Ούτε ήταν έμπνευση της στιγμής. Η παρότρυνση προς τις Ένοπλες Δυνάμεις να ανατρέψουν το πολίτευμα είναι μέρος της αποστολής που εκτελεί η Χρυσή Αυγή. Από κει κι έπειτα, η διαγραφή από την Κ.Ο και τα περί εκτός “κομματικής γραμμής” του Μπαρμπαρούση είναι στάχτη στα μάτια της δημοκρατικής νομιμότητας. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα. Είναι εγκληματική οργάνωση που έχει ένα πολύ συγκεκριμένο στόχο: Την πρόκληση εμφύλιας σύγκρουσης στη χώρα.
Οι ιδεολογίες μπορεί να μεταβάλλονται. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα όμως σε περιοχές “φιλέτα” του πλανήτη παραμένουν ζωτικά, ανεξαρτήτως ιστορικών συγκυριών και διακυμάνσεων. Απλώς, μπορούν να αλλάζουν χρώματα στα “καπέλα” που φορούν οι πρωταγωνιστές. Την προηγούμενη φορά που μοιραζόταν ο κόσμος, ο Στάλιν “ξέχασε” να ενημερώσει τον Ζαχαριάδη πως η Ελλάδα με την υπογραφή του “Πατερούλη” είχε περάσει στη δυτική ζώνη επιρροής και τον ενθάρρυνε να οδηγήσει τον τόπο σε εμφύλιο πόλεμο για κάτι που είχε ήδη κριθεί αλλά βόλευε άριστα τα σοβιετικά συμφέροντα. Και ο καλύτερος ανθός της ελληνικής κοινωνίας του τότε, πίστευε στα πάντα και χάθηκε για το τίποτα.
Σήμερα ο κόσμος ξαναμοιράζεται. Μπορεί να μην υπάρχει Σοβιετική Ένωση και Στάλιν, υπάρχει όμως η Ρωσική Αυτοκρατορία κι ένας πρώην πράκτορας της KGB που κατάφερε να γίνει δικτάτορας, με ιδεολογικό όχημα το ρωσικό ριμέικ του μουσολινικού φασισμού, όπως έχουμε γράψει από αυτή τη στήλη https://www.rp.gr/vladimir-putin-allo-didaktoras-kai-allo-diktatoras/ με άλλη ευκαιρία. Οπότε έχει αναλάβει εργολαβικά την εξαγωγή της “τεχνογνωσίας” στη Δύση. Δοκίμασε ακόμη και στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα θα “κώλωνε”;
Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, ο Μπαρμπαρούσης και η Χρυσή Αυγή εκτελούν “συμβόλαιο” σε βάρος της χώρας και του μέλλοντός της, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες ξένες επιδιώξεις. Δεν χρειάζεται να ανήκει κανείς στους ειδήμονες των διεθνών σχέσεων για να κατανοήσει πως η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε πλήττει ζωτικά συμφέροντα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής και η Ρωσία θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα για την αποτροπή της.
Εδώ λοιπόν δεν χωρούν μικροκομματικά παιχνίδια και παραταξιακές σκοπιμότητες. Τα πράγματα είναι πλέον πολύ σοβαρά για να μένουμε σιωπηλοί. Αν ως εθνικό συμφέρον νοηθεί κάτι διαφορετικό από τη δημοκρατία, τότε ανοίγει μπροστά μας η άβυσσος του φασισμού και της εμφύλιας σύγκρουσης. Αν η δημοκρατία, με το σύνολο των θεσμών της, δεν αντιδράσει με αποφασιστικότητα κι αν αφήσει αναπάντητη την επίσημη κήρυξη εμφυλίου πολέμου από το βήμα της Βουλής, τότε άλλη μια ελληνική τραγωδία θα είναι “επί σκηνής” στο παγκόσμιο θέατρο. Η παγκοσμιοποίηση ποτέ δεν αστειεύεται. Αυτό μας το δίδαξε πρώτος ο Μέγας Αλέξανδρος.
