Ο τομέας της υγείας χρησιμοποιείται ως βασικό εργαλείο δημοσιονομικής εξυγίανσης, όμως ήδη έχει αρχίσει να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από έρευνα της ομάδας του καθηγητή Λ. Λιαρόπουλου στη Συνολική Δαπάνη Υγείας (ΣΔΥ) την περίοδο 2009 – 2011, που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο iatropedia.gr. Η έρευνα επισημαίνει ότι το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 22,6 δισεκ. ευρώ (ή 9,8%) στην εν λόγω 3ετία, η ΣΔΥ μειώθηκε κατά 4,4 δισεκ. ευρώ ή 18,9% του ΑΕΠ, δηλαδή με διπλάσιο ρυθμό.
Η έρευνα, αφού επισημαίνει ότι η προηγούμενη φούσκα στις δαπάνες υγείας οφείλονταν σε σπατάλη και διαφθορά, η δραστική μείωση της δαπάνης οδηγεί σε υποχρηματοδότηση με αρνητικά αποτελέσματα στο επίπεδο υγείας του ελληνικού λαού.
Η έρευνα διαπιστώνει ότι τα νοικοκυριά χρηματοδοτούν σε μεγάλο βαθμό τους παρόχους εξωνοσοκομειακής φροντίδας, με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά στους οδοντιάτρους, ενώ ο τομέας της κοινωνικής ασφάλισης καλύπτει μόλις το 1/4 του συνολικού κόστους της εξωνοσοκομειακής φροντίδας. Η κατηγορία αυτή καλύπτει την διαγνωστική – εργαστηριακή δαπάνη που υποχωρεί πλέον μετά από χρόνια. Το 2005 η εξωνοσοκομειακή δαπάνη υπερείχε κατά 600 εκατ. ευρώ έναντι της νοσοκομειακής, ενώ από το 2009 υστερεί κατά 2 δισεκ. ευρώ.
Στις δύο άλλες βασικές κατηγορίες δαπανών υγείας, την ενδονοσοκομειακή και την φαρμακευτική, μεταξύ 2005 και 2009, η διαφορά της πρώτης από τη δεύτερη αυξήθηκε από 1 σε περίπου 2 δισεκ. ευρώ, λόγω και της αύξησης ορισμένων ιατρικών μισθολογίων και κάποιων λειτουργικών δαπανών στα δημόσια νοσοκομεία.
