Ο χρόνος που περνάμε στη φύση, όπως σε πάρκα και κοντά σε ποτάμια, φαίνεται να επιβραδύνει την εξέλιξη καταστροφικών νευρολογικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης που βασίζεται σε πάνω από μιάμιση δεκαετία παρακολούθησης του κινδύνου ασθένειας μεταξύ σχεδόν 62 εκατομμυρίων Αμερικανών ηλικίας 65 ετών και άνω.
«Επιπλέον, το φυσικό περιβάλλον παρέχει δυνατότητα για σωματική δραστηριότητα και κοινωνική αλληλεπίδραση και μπορεί να μειώσουν την έκθεση σε μολυσμένο αέρα, υπερβολική ζέστη και θόρυβο από την κυκλοφορία» δήλωσε ο Jochem Klompmaker, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Harvard T. H. Chan School of Public Health στη Βοστώνη /ΗΠΑ και επικεφαλής συντάκτης της μελέτης.
Για να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα, ο Klompmaker και οι συνεργάτες του εξέτασαν τις εισαγωγές σε νοσοκομεία για το Αλτσχάιμερ και τη σχετική άνοια καθώς και τη νόσο του Πάρκινσον.
Εστιάζοντας στα νοσοκομεία, ο Klompmaker τόνισε ότι η ομάδα του δεν αξιολογεί τον αρχικό κίνδυνο εμφάνισης αυτών των ασθενειών. Αντίθετα, οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν εάν η αυξημένη έκθεση στη φύση μείωσε τις πιθανότητες μια από τις ασθένειες να εξελιχθεί γρήγορα.
Και από αυτή την άποψη, οι ερευνητές παρατήρησαν σημαντικούς προστατευτικούς δεσμούς: Όσο πιο πράσινο είναι το περιβάλλον ενός ηλικιωμένου ατόμου, τόσο χαμηλότερος είναι ο κίνδυνος νοσηλείας για οποιαδήποτε από τις νευρολογικές ασθένειες.
Για να διερευνήσουν τα πιθανά προστατευτικά οφέλη της φύσης, οι ερευνητές εστίασαν στους ηλικιωμένους της Medicare που ζούσαν στις ΗΠΑ μεταξύ 2000 και 2016. Περίπου το 55% των ανθρώπων ήταν γυναίκες και περίπου το 84% ήταν λευκοί. Όλα τα άτομα ήταν μεταξύ 65 και 74 ετών όταν μπήκαν στην ομάδα μελέτης.
Κατά τη διάρκεια των 16 ετών της μελέτης, σχεδόν 7,7 εκατομμύρια άνθρωποι νοσηλεύτηκαν για Αλτσχάιμερ ή άλλες μορφές άνοιας και σχεδόν 1,2 εκατομμύρια νοσηλεύτηκαν για τη νόσο του Πάρκινσον.
Η ομάδα δεν βρήκε στοιχεία ότι οι ασθενείς που ζούσαν σε περιοχές με περισσότερα πάρκα και πλωτές οδούς είχαν μικρότερο κίνδυνο να νοσηλευτούν με Αλτσχάιμερ. Αλλά ο κίνδυνος νοσηλείας μειώθηκε μεταξύ εκείνων που ζούσαν σε περιοχές με περισσότερη βλάστηση συνολικά.
Ο λόγος για τον οποίο υπάρχει αυτή η επίδραση είναι άγνωστος. «Η διαβίωση γύρω από πράσινους και μπλε χώρους μπορεί να έχει πολλές ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία», όπως λιγότερη ρύπανση, άγχος και θόρυβο σύμφωνα με την ομάδα ερευνητών.
Ο Pablo Navarrete-Hernandez είναι λέκτορας αρχιτεκτονικής τοπίου στο Πανεπιστήμιο του Sheffield στην Αγγλία και αξιολόγησε τα ευρήματα.
Η δουλειά του έδειξε ότι οι άνθρωποι των οποίων τα σπίτια είναι γεμάτα με άφθονο φυσικό φως τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένοι. Επιβεβαίωσε την ιδέα ότι τα οφέλη της φύσης για την υγεία δεν πρέπει να υποτιμώνται.
Εργαστηριακά πειράματα δείχνουν επίσης ότι η έκθεση στη φύση μετά από αγχωτικά γεγονότα συμβάλλει στη μείωση των αντιδράσεων του σώματος στο στρες», συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων της κορτιζόλης της ορμόνης του στρες.
Αυτό, μπορεί να έχει άμεση επίδραση στην ανάπτυξη του Αλτσχάιμερ.
Μετάφραση: Μιχαέλα Λαμπρινίδου
Πηγή: ertnews.gr
