Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Τόκιο ανεβάζουν την κωμωδία του Μενάνδρου “Επιτρέποντες” , 25 και 26 Μαρτίου 2015 στην ιαπωνική πρωτεύουσα.
Ο σκηνοθέτης και φοιτητής Takuro Okamoto μίλησε στο GreeceJapan.com για τις παραστάσεις που θα παίξουν στα αρχαία ελληνικά και τη Λέσχη Αρχαίου Θεάτρου που σκοπός της είναι να κάνει γνωστό το αρχαίο ελληνικό θέατρο στην Ιαπωνία.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη:
Μιλήστε μας για την ιστορία της Λέσχης Αρχαίου Θεάτρου.
Όταν ήμουν στο 3ο έτος των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και έχοντας ήδη το ενδιαφέρον για το Θέατρο, γράφτηκα στο τμήμα Κλασσικών Σπουδών. Εκεί σε μια συζήτησή μας ο καθηγητής μου κ. Yasunori Kasai είπε: «Η θεατρική παράσταση είναι η πηγή της έρευνας και μελέτης στο τμήμα μας. Ας προσπαθήσετε και εσείς». Αυτό ήταν και το έναυσμα για το ξεκίνημα της Λέσχης Αρχαίου Θεάτρου.
Το Πανεπιστήμιο του Τόκιο έχει μια μακράν ιστορία στο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Στη Λέσχη Αρχαίας Τραγωδίας του πανεπιστήμιου – η οποία ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1950- υπήρξαν μέλη σημαντικές προσωπικότητες στον τομέα των αρχαίων ελληνικών σπουδών στην Ιαπωνία, όπως ο καθηγητής Shigeichi Kure (1897-1977) και ο καθηγητής αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας Masaaki Kubo. Η Λέσχη αυτή υπήρξε και η αφορμή για την ίδρυση του τμήματος Κλασσικών Σπουδών στη Φιλοσοφική Σχολή (Faculty of Letters) του Πανεπιστημίου του Τόκιο.
Ανατρέχοντας στις πληροφορίες και τις διατριβές της Λέσχης Αρχαίας Τραγωδίας (η οποία δεν υπάρχει πια) σκεφτήκαμε να ιδρύσουμε τη δική μας λέσχη για το αρχαίο ελληνικό θέατρο έχοντας επίγνωση ότι χρειαζόμαστε πολύ δρόμο για να φθάσουμε το μεγάλο έργο και τις μακροχρόνιες δραστηριότητες των προκατόχων μας. Σκοπός μας είναι να προσφέρουμε την ευκαιρία στους φοιτητές να ασχοληθούν με τις παραστάσεις αρχαίου θεάτρου.
Αρχικά σχεδιάζαμε να είμαστε μόνο φοιτητές του τμήματος Κλασσικών Σπουδών όμως αργότερα ήρθαν και φοιτητές άλλων τμημάτων με τους οποίους ανεβάζαμε θεατρικές παραστάσεις στο Komaba Campus του Πανεπιστημίου του Τόκιο και οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν για το έργο μας και μάλιστα δεν ήξεραν καθόλου ελληνικά.
Τώρα η Λέσχη μας αποτελείται από:
– Γνώστες των αρχαίων ελληνικών που μεταφράζουν στα ιαπωνικά τα κείμενα για τους υποτίτλους και γράφουν τα σχόλια (είναι φοιτητές του τμήματος Κλασσικών Σπουδών και του τμήματος Ευρωπαϊκής Ιστορίας)
– αυτούς που ασχολούνται με τη σκηνογραφία, ενδυματολογία, κατασκευή μάσκας
– τους ηθοποιούς και σκηνοθέτη
Όλοι στην ομάδα μας συνεργαζόμαστε αρμονικά και βοηθάμε ο ένας τον άλλο.
Γιατί επιλέξατε κωμωδία και γιατί αποφασίσατε να παίξετε με αρχαία ελληνικά;
Στην αρχή δεν είχαμε σκεφθεί την κωμωδία, ούτε είχαμε στόχο να παίξουμε με αρχαία ελληνικά. Διαβάζαμε τραγωδίες, όπως τον Αίαντα του Σοφοκλή και σκεφτόμασταν πιο έργο να διαλέξουμε για να ανεβάσουμε. Κάποια στιγμή ο καθηγητής μας Yasunori Kasai μας είπε: «Να σας δείξω ένα έργο για το σύστημα ιδιωτικής διαιτησίας στην αρχαία Αθήνα. Θα σας αρέσει». Ο κ. Kasai σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Τόκιο (αποφοίτησε το 1978), έτσι μας πρότεινε ένα έργο που έχει σχέση τη νομική. Ήταν η κωμωδία «Επιτρέποντες» του Μενάδρου.
Έτσι σκεφτήκαμε: «Η Λέσχη Αρχαίας Τραγωδίας είχε ασχοληθεί με την τραγωδία, εμείς ας ανεβάσουμε μια κωμωδία!». Έπειτα από πολλές συζητήσεις συμφωνήσαμε να επιλέξουμε τη 2η πράξη του «Επιτρέποντες» που περιλαμβάνει τη σκηνή για το σύστημα ιδιωτικής διαιτησίας. Ανατρέξαμε πολύ στις διατριβές της καθηγήτριας του αμερικανικού Πανεπιστημίου Brown Adele Scafuro, γνωστής μελετήτριας του έργου του Μενάνδρου. Μάλιστα η κα Scafurο θα έρθει στην Ιαπωνία και θα δει την παράσταση.
Να σας μιλήσω τώρα γιατί διαλέξαμε να ανεβάσουμε το έργο στα αρχαία ελληνικά. Θέλαμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστό, που δεν έχει γίνει στο παρελθόν ώστε να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των θεατών. Είμαστε σίγουροι ότι θα αρέσει η παράσταση, τα αρχαία ελληνικά έχουν πολύ όμορφο ρυθμό και φωνή που βγαίνει από τα χείλη.
Παράλληλα, δεν θέλαμε να μειώσουμε τη γοητεία της κωμωδίας. Η κωμωδία εκφράζει περισσότερο την εποχή που γράφτηκε ενώ η τραγωδία είναι ίσως πιο διαχρονική και μπορούμε να την καταλάβουμε σήμερα ευκολότερα. Στα ιαπωνικά θα έπρεπε να προσαρμόσουμε τις σκηνές του γέλιου κάπως διαφορετικά και φοβόμασταν μην απομακρυνθούμε από το πρωτότυπο. Με τα αρχαία ελληνικά δεν διακόψαμε την ορμή του γέλιου που απορρέει από το κείμενο. Και αν με τα ιαπωνικά δεν προκληθεί το γέλιο, με τα αρχαία ελληνικά θα το καταφέρουμε!
Δυσκολεύτηκα πολύ με τη σκηνοθεσία του έργου γιατί δεν γνώριζα ελληνικά. Οι ηθοποιοί, πριν ασχοληθούν με το έργο δεν γνώριζαν ούτε το ελληνικό αλφάβητο. Μας βοήθησαν πολύ με την ελληνική γλώσσα οι φοιτητές του τμήματος Κλασσικών Σπουδών και του τμήματος Ευρωπαϊκής Ιστορίας. Μελετήσαμε τα ελληνικά έχοντας τον ίδιο στόχο, το ίδιο πάθος.
Πείτε κάτι στο κοινό της Ελλάδας και της Ιαπωνίας.
Στις Ελληνίδες και τους Έλληνες έχω να πω: «Τα μεγάλα έργα που άφησαν οι σοφοί πρόγονοί σας είναι διαχρονικά. Εμείς προσπαθούμε με όλη μας τη δύναμη να μη σβήσουν τα φώτα που άναψαν οι Αρχαίοι Έλληνες».
Ειδικά θα θέλαμε να καλέσουμε τους Έλληνες που ζουν στην Ιαπωνία: «Αν δεν καταλαβαίνετε ιαπωνικά δεν υπάρχει πρόβλημα, αφού θα παίξουμε με αρχαία ελληνικά. Ελάτε να διασκεδάσετε με την κωμωδία που έχει μακρόχρονη ιστορία 2300 χρόνων περίπου. Σας περιμένουμε !»
Στους Ιάπωνες έχω να πω να μην ανησυχούν που η παράσταση είναι στα αρχαία ελληνικά, θα έχουμε υποτίτλους στα ιαπωνικά. Είναι μεγάλη μας χαρά που προσφέρουμε την ευκαιρία στο ιαπωνικό κοινό να γνωρίσει το αρχαίο ελληνικό θέατρο.
