Η αναφορά του προέδρου Μπάιντεν ότι ο τερματισμός των συγκρούσεων θα μπορούσε να επιτευχθεί ακόμη και την επόμενη εβδομάδα εξασφαλίζοντας την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων, τερματίζοντας την επίθεση στη Ράφα και επιτρέποντας τη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Πρέπει να της δοθεί κάθε ευκαιρία να πετύχει.
Δεν είναι με τίποτα μια “τελειωμένη συμφωνία” – και μπορεί ακόμη να υπάρξει απογοήτευση – αλλά και μόνο το γεγονός ότι μια κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, οποιουδήποτε είδους, αποτελεί αντικείμενο ενεργών διαπραγματεύσεων και συζητείται ανοιχτά από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί εξαιρετική αιτία ελπίδας.
Πάρα πολλοί άνθρωποι – σχεδόν 30.000 τώρα, σύμφωνα με το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας – έχουν πεθάνει. Ο πρόεδρος Μπάιντεν ανέφερε ότι ο τερματισμός των μαχών θα μπορούσε να επιτευχθεί ακόμη και το Σαββατοκύριακο. Εάν συμφωνηθεί, θα διαρκέσει, όπως φαίνεται, 40 ημέρες κατά τη διάρκεια του μουσουλμανικού ιερού μήνα του Ραμαζανιού, ο οποίος αρχίζει το βράδυ της 10ης Μαρτίου. Είναι πιθανό ότι μια τέτοια παύση της σύγκρουσης θα μπορούσε στη συνέχεια να εξελιχθεί απρόσκοπτα σε ένα πιο μόνιμο τέλος του πολέμου.
Μια τέτοια κατάσταση, η οποία φαινόταν μακρινή μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, δημιουργεί τουλάχιστον κάποιες από τις προϋποθέσεις για κάτι σαν πολιτική πρόοδο. Μέρος αυτής, όπως έχει υπαινιχθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ, θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται την αναγνώριση της Παλαιστίνης από τις δυτικές χώρες ως ανεξάρτητου εθνικού κράτους. Αυτό, όπως έχει ξεκαθαρίσει ο υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον, θα περιλάμβανε και το Ηνωμένο Βασίλειο – μια συμβολική κίνηση, δεδομένου ότι η Βρετανία κυβέρνησε την Παλαιστίνη για τρεις δεκαετίες, καθώς η εντολή της έληξε το 1948.
Ωστόσο, αυτό προηγείται κατά πολύ των γεγονότων. Πρώτον, η κατάπαυση του πυρός πρέπει να υπογραφεί από τους αντιπάλους που έχουν ορκιστεί ο ένας στην καταστροφή του άλλου – τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τη Χαμάς. Η συμβολή στη διαδικασία της μελλοντικής κατάπαυσης του πυρός από τις Ηνωμένες Πολιτείες (ιδιαίτερα από τον πολυταξιδεμένο υπουργό Εξωτερικών, Antony Blinken), την Αίγυπτο και το Κατάρ ήταν εξαιρετική και άξια ενός κοινού βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.
Ποια μορφή θα λάβει η κατάπαυση του πυρός; Φαίνεται ότι τα περιγράμματα μιας συμφωνίας γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρα. Ισραηλινοί και άλλοι όμηροι θα απελευθερωθούν, με αντάλλαγμα Παλαιστίνιους κρατούμενους. Οι προμήθειες ανθρωπιστικής βοήθειας, που τόσο επιτακτικά χρειάζεται η Γάζα, θα φτάσουν ακόμη και στο απομονωμένο βόρειο τμήμα της. Θα κατασκευαστούν καταφύγια, οι άρρωστοι θα νοσηλευτούν και οι Παλαιστίνιοι πολίτες θα μπορέσουν να επιστρέψουν σε ό,τι έχει απομείνει από τα σπίτια τους, να θάψουν τους νεκρούς τους και να εντοπίσουν τους χαμένους συγγενείς τους. Η οδύνη των ισραηλινών οικογενειών που έχουν χωριστεί από τους αγαπημένους τους μετά τις φρικαλεότητες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου θα αρχίσει να απαλύνεται.
Προφανώς – αν και δεν μπορεί να τονιστεί αρκετά έντονα – η κατάπαυση του πυρός πρέπει να εφαρμοστεί και από τις δύο πλευρές. Έτσι, όχι μόνο το Ισραήλ πρέπει να αναβάλει, και στην πραγματικότητα να ακυρώσει, την καταστροφική επίγεια επίθεση που έχει προγραμματιστεί για τη Ράφα, αλλά και η Χαμάς και οι διάφοροι σύμμαχοί της πρέπει να σταματήσουν να εκτοξεύουν ρουκέτες εναντίον ισραηλινών οικισμών από οποιοδήποτε παλαιστινιακό έδαφος. Μια κατάπαυση του πυρός λογικά δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη, και σε ό,τι αφορά τον Νετανιάχου, η παραβίασή της θα αντιμετωπιστεί με μαζική και άμεση κλιμάκωση, πιθανότατα πριν ο Λευκός Οίκος προλάβει να τον συγκρατήσει.
Όσο περισσότερο διαρκεί η διακοπή των μαχών, τόσο περισσότερο θα μειώνονται οι εντάσεις σε ολόκληρη την περιοχή. Υπό την προϋπόθεση ότι το Ιράν, μια σκιώδης παρουσία σε όλη την περιοχή, θα συμμετάσχει επίσης σιωπηρά στην κατάπαυση του πυρός, τότε η εκστρατεία των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα και τον Κόλπο του Άντεν θα πρέπει επίσης να υποχωρήσει. Η διεθνής ναυσιπλοΐα μπορεί τότε να επανέλθει.
Οι επιθέσεις των παραστρατιωτικών που υποστηρίζονται από το Ιράν εναντίον των αμερικανικών βάσεων στην Ιορδανία και αλλού, θα σταματήσουν επίσης. Ακριβώς όπως ο πόλεμος τρέφεται από τον εαυτό του, έτσι και η ειρήνη μπορεί να δημιουργήσει έναν ενάρετο κύκλο περιορίζοντας τα προβλήματα και μειώνοντας τα επίπεδα βίας. Ο εφιάλτης της άμεσης σύγκρουσης μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ ή της Αμερικής θα έχει αποτραπεί. Αυτό καθιστά επίσης πολύ λιγότερο πιθανό να βρεθεί το Ισραήλ να παραβιάζει τις εντολές που του έχει δώσει το Διεθνές Δικαστήριο και να έχει διαπράξει πράξεις γενοκτονίας.
Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος, όπως διεξήχθη από την παρούσα κυβέρνηση, δεν κατέστρεφε πραγματικά τη Χαμάς – και θα γινόταν μόνο πιο αντιπαραγωγικός όσο περισσότερο τραβούσε σε μάκρος. Η νίκη με οποιαδήποτε ουσιαστική έννοια αποδείχθηκε άπιαστη. Είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ να τερματιστούν οι μάχες.
Οι επιπτώσεις της ειρήνης, λοιπόν, θα είναι ευρύτατες, μεταξύ άλλων και σε ολόκληρη τη Δύση. Αν και δεν είναι το πιο σημαντικό μέρος της ιστορίας, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα θα ανακουφιστούν από την προσπάθεια να υιοθετήσουν μια πολιτική στάση που θα εξισορροπεί το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του και την ανάγκη να σταματήσει η απώλεια αθώων ζωών. Οι Αμερικανοί Δημοκρατικοί και το βρετανικό Εργατικό Κόμμα, μεταξύ άλλων, δεν θα χρειάζεται πλέον να στρεβλώνουν τις θέσεις τους για το τι είδους κατάπαυση του πυρός θα πρέπει να ζητηθεί, μόλις τα όπλα σιγήσουν.
Η συζήτηση μπορεί τότε να στραφεί στο τι είδους ειρήνη πρέπει να υπάρξει, πώς θα οργανωθεί το νέο παλαιστινιακό έθνος και πώς οι δύο χώρες μεταξύ ποταμού και θάλασσας μπορούν να εγγυηθούν η μία την ασφάλεια της άλλης. Αυτά θα είναι καλύτερα επιχειρήματα.
Πηγή : Independent
