Δεν κατέληξαν σε καμία άποψη για το αν υπήρξε γενοκτονία στη Γάζα – ούτε ζήτησαν μόνιμη κατάπαυση του πυρός – αλλά αντιμετώπισαν την υπόθεση με τη σοβαρότητα που της αξίζει, γράφει ο Sir Malcolm Rifkind.
Η πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης έχει και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Σε ορισμένα σημεία είναι καλή και όχι μόνο η Νότια Αφρική και οι Παλαιστίνιοι – αλλά και οι Ισραηλινοί – θα ικανοποιηθούν από αυτήν, έστω μερικώς. Οι επικριτές του Ισραήλ θα χαρούν που το Διεθνές Δικαστήριο αποδέχθηκε τη δικαιοδοσία να εξετάσει περαιτέρω τον ισχυρισμό ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων στη Γάζα. Αλλά τίποτα από όσα είπαν οι δικαστές δεν υπονοεί ότι υπάρχει έστω και το τεκμήριο ότι έχει διαπιστωθεί γενοκτονία.
Καθώς υποτίθεται ότι μπορεί να περάσουν χρόνια, αντί για μήνες, μέχρι να εκδοθεί οποιαδήποτε απόφαση, αυτό δεν θα παρηγορήσει ιδιαίτερα τη Χαμάς και τους φίλους της. Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ θα είναι ευχαριστημένο και ανακουφισμένο που το Διεθνές Δικαστήριο δεν εξέδωσε καμία απαίτηση για άμεση κατάπαυση του πυρός στον πόλεμο, όπως είχε ζητήσει η Νότια Αφρική. Ήδη η υπουργός Εξωτερικών της Νότιας Αφρικής, Naledi Pandor, έχει εκφράσει την απογοήτευσή της για το γεγονός ότι το Διεθνές Δικαστήριο αρνήθηκε αυτό το κεντρικό αίτημα.
Το Διεθνές Δικαστήριο αναγνώρισε ότι, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο -και εντός του νομικού πλαισίου- ο πόλεμος είναι νόμιμος, καθώς η Χαμάς ξεκίνησε τη σύγκρουση όταν επιτέθηκε στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου και σφαγίασε περισσότερους από 1.000 πολίτες του. Η Χαμάς δεν υποσχέθηκε να μην επαναλάβει τις σφαγές, ούτε παραδόθηκε. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν υπάρχει καμία υποχρέωση βάσει του διεθνούς δικαίου για τους Ισραηλινούς να συμφωνήσουν σε κατάπαυση του πυρός. Οι Ισραηλινοί θα χαρούν επίσης που το Διεθνές Δικαστήριο εξέφρασε “σοβαρή ανησυχία” για την τύχη των Ισραηλινών ομήρων που απήγαγε η Χαμάς και ζήτησε την άμεση απελευθέρωσή τους. Είναι, βέβαια, γεγονός ότι το Διεθνές Δικαστήριο ζήτησε να γίνουν σεβαστά και να τηρηθούν από τους Ισραηλινούς μια σειρά από σημαντικά μέτρα.
Τα πιο σημαντικά είναι ότι το Ισραήλ “πρέπει να λάβει όλα τα μέτρα” για να αποτρέψει πράξεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν γενοκτονίες, ότι ο στρατός του δεν θα διαπράξει πράξεις γενοκτονίας, ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε μια υπόθεση γενοκτονίας και ότι δεν θα πρέπει να υπάρξουν δημόσια σχόλια που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως υποκίνηση για τη διάπραξη γενοκτονίας στη Γάζα.
Σε κανένα σημείο της απόφασής του, εξ όσων γνωρίζω, το Διεθνές Δικαστήριο δεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Ισραήλ έχει ήδη αποτύχει σε οποιαδήποτε από αυτές τις υποχρεώσεις. Αυτά είναι τα θέματα που θα συζητηθούν, και από τις δύο πλευρές, ενώπιον του Δικαστηρίου της Γάζας. Το Ισραήλ, σε αντίθεση με τη Χαμάς, έχει πάντα δηλώσει ότι συμμορφώνεται με το Διεθνές Δίκαιο όσον αφορά τη διεξαγωγή του πολέμου. Δεν θα πρέπει να έχει καμία δυσκολία να πει ότι αποδέχεται αυτές τις απαιτήσεις.
Κάνοντας αυτά τα σχόλια, δεν επιθυμώ να υπονοήσω ότι οι ισραηλινές στρατιωτικές τακτικές ήταν υπεράνω κριτικής, ούτε ότι δεν υπήρξαν πολλοί Παλαιστίνιοι πολίτες που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από τα ισραηλινά στρατεύματα στην αποφασιστικότητά τους να εξαλείψουν τη Χαμάς. Το Ισραήλ μπορεί να επιθυμεί, ειλικρινά, να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, αλλά μπορεί, σε πολλές μεμονωμένες περιπτώσεις, να έχει κάνει σοβαρά σφάλματα κρίσης σε συγκεκριμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το γεγονός ότι τρεις Ισραηλινοί όμηροι πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν κατά λάθος από έναν Ισραηλινό στρατιώτη στη Γάζα δείχνει τι μπορεί να συμβεί εν μέσω πολέμου.
Η γενοκτονία έχει οριστεί ως “η εσκεμμένη θανάτωση μεγάλου αριθμού ανθρώπων από ένα συγκεκριμένο έθνος ή εθνοτική ομάδα με σκοπό την καταστροφή του έθνους ή της ομάδας”. Ο στόχος του Ισραήλ ήταν η Χαμάς, όχι οι Παλαιστίνιοι. Η Χαμάς έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, όπως και η Αλ Κάιντα και ο Isis τα τελευταία χρόνια. Η Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας έχουν θεωρήσει την εξάλειψη της Αλ Κάιντα και του Isis αναγκαία και δικαιολογημένη. Δυστυχώς, η εξάλειψη του Isis στη Μοσούλη είχε ως αποτέλεσμα και πολλές απώλειες μεταξύ των αμάχων.
Το Διεθνές Δικαστήριο δεν έχει καταλήξει σε καμία άποψη σχετικά με το αν υπήρξε γενοκτονία στη Γάζα. Ούτε έχει ζητήσει μόνιμη κατάπαυση του πυρός – αν και αυτό θα ήθελαν πολλοί. Θα πρέπει να συγχαρούμε το Διεθνές Δικαστήριο, γιατί συμπεριφέρεται ως ένα σωστό δικαστήριο και αφήνει τις πολιτικές και προπαγανδιστικές μάχες σε άλλους.
Πηγή : Independent
