Γράφει ο Gideon Levy
Ισραηλινός αρθρογράφος και μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας Haaretz
Μόνο σπάνια ένα κλισέ με την μορφή προειδοποίησης σαν αυτό, γίνεται πραγματικότητα με τόση ακρίβεια: Ήταν γραμμένο στους τοίχους, πράγματι. Να με συγχωρέσουν οι αναγνώστες μου, αλλά καμία απάντηση, εξήγηση ή ανάλυση δεν φαίνεται πιο επίκαιρη, στην παρούσα συγκυρία, που ο κίνδυνος να ξεσπάσει μια τρίτη παλαιστινιακή Ιντιφάντα, φαίνεται μεγαλύτερος από οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατά την τελευταία δεκαετία. Όποιος ισχυρίζεται ότι εκπλήσσεται, φαίνεται πως δεν έχει ζήσει στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών. Όποιος ισχυρίζεται ότι έχει εκπλαγεί, κρύβει μαζί με τους περισσότερους Ισραηλινούς, το κεφάλι του στην άμμο, εδώ και μια δεκαετία. Το μόνο πράγμα που προκαλεί έκπληξη είναι, ότι μια νέα εξέγερση έκανε μια δεκαετία για να ξεσπάσει.
Τα ισραηλινά στοιχεία ασφαλείας εξακολουθούν να προσπαθούν να υποτιμήσουν το προφανές, επιμένοντας ότι όσα συμβαίνουν, είναι μόνο ένα «κύμα τρομοκρατίας», όχι μια Ιντιφάντα. Είπαν ακριβώς το ίδιο πράγμα, όταν ξέσπασαν και οι δύο προηγούμενες Ιντιφάντα. Όταν ξεκίνησε η πρώτη Ιντιφάντα, συνάντησα μέλη της συνοδείας του τότε Υπουργού Άμυνας, Γιτζάκ Ράμπιν, που επισκεπτόταν εκείνο το διάστημα τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να βιαστούμε να επιστρέψουμε στο Ισραήλ, είπαν, όλα ήταν υπό έλεγχο. Ούτε η δεύτερη Ιντιφάντα ήταν ακριβώς αναμενόμενη. Ωστόσο, και οι δύο ξέσπασαν, έντονα, η δεύτερη χειρότερη από την πρώτη. Οι διαστάσεις της τρίτης θα είναι ακόμα μεγαλύτερες.
Δεν είναι ακόμη σαφές αν τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή θα εξελιχθούν σε μία πλήρως ανεπτυγμένη Ιντιφάντα ή όχι, αλλά εν τω μεταξύ δεν θα υπάρξει σύντομα, περίοδος ησυχίας μεταξύ του Ιορδάνη ποταμού και της θάλασσας. Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν διάφοροι παράγοντες που εμπόδιζαν, μέχρι στιγμής, το ξέσπασμα μιας τρίτης Ιντιφάντα: το βαρύ τίμημα που κατέβαλαν οι Παλαιστίνιοι για τη δεύτερη Ιντιφάντα, που απέτυχε να κερδίσει οτιδήποτε γι ‘αυτούς. Παράλληλα η έλλειψη ηγεσίας, που θα οδηγούσε τους ανθρώπους προς μια άλλη ευρεία εξέγερση, οι εσωτερικοί παλαιστινιακοί διχασμοί, που σε μεγάλο βαθμό έχουν ενταθεί τα τελευταία χρόνια, μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς, η διεθνής απομόνωση των Παλαιστινίων εν μέσω μιας αυξανόμενης διεθνούς αδιαφορίας και η ελαφρώς βελτιωμένη οικονομική κατάσταση στη Δυτική Όχθη.
Αλλά όλοι αυτοί οι παράγοντες, αν και οι περισσότεροι παραμένουν στο παιχνίδι, δεν μπορούν να εμποδίσουν με την πάροδο του χρόνου το ξέσπασμα μιας τρίτης Ιντιφάντα. Ακόμη και αν οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας καταφέρνουν να κλείσουν αυτή την αφύπνιση πίσω στο μπουκάλι της, δεν θα μείνει εκεί για πολύ καιρό. Και είναι απίθανο να το επιτύχουν σε οποιαδήποτε περίπτωση. Καθώς γράφεται αυτό το άρθρο, μια ημέρα μετά τη δολοφονία δύο Εβραίων στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, περίπου 100 Παλαιστίνιοι έχουν ήδη τραυματιστεί από τον ισραηλινό στρατό και την αστυνομία του Ισραήλ σε διαταραχές που ξέσπασαν σ’όλη τη Δυτική Όχθη: ένα δυσοίωνο προμήνυμα.
Ήταν γραμμένο στους τοίχους, επειδή η συμπεριφορά του Ισραήλ, με την καθόλα αφόρητη αλαζονεία και θωράκισή του, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε μια ακόμη τρομερή έκρηξη. Στη Δυτική Όχθη επικρατεί σχετική ηρεμία για σχεδόν 10 χρόνια, διάστημα κατά το οποίο το Ισραήλ έχει επανειλημμένα αποδείξει προς τους Παλαιστινίους, ότι η ησυχία συναντά μόνο την εντατικοποίηση της κατοχής, την επέκταση των εποικισμών, τις ακόμη περισσότερες κατεδαφίσεις σπιτιών και τις ακόμη περισσότερες μαζικές συλλήψεις – συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων, όπως αποκαλούνται διοικητικών κρατουμένων, οι οποίοι φυλακίζονται χωρίς δίκη, τη συνεχόμενη δήμευση της γης τους, τις εντελώς άχρηστες και αναίτιες επιδρομές και συλλήψεις και το δάχτυλο στη σκανδάλη, που έχει ως αποτέλεσμα δεκάδες περιττούς θανάτους ανθρώπων και αμέτρητες προκλήσεις, που υποδαυλίζουν τις μουσουλμανικές ευαισθησίες όσον αφορά την al-Aqsa και το Όρος του Ναού.
Πρέπει οι Παλαιστίνιοι να συγκατατέθσουν σε όλα αυτά με τη σιωπή; Να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, όταν η οικογένεια Dawabsheh καίγεται ζωντανή στην Δούμα και κανείς δεν έχει συλληφθεί ή προσαχθεί σε δίκη από το Ισραήλ, ενώ ο υπουργός Άμυνας, Μοshe Yaalon, μπορεί να υπερηφανεύεται, ότι το Ισραήλ ξέρει ποιοι διέπραξαν το συγκλονιστικό έγκλημα, αλλά, για την προστασία του δικτύου πληροφοριών του, δεν θα τους συλλάβει ;
Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι, να διατηρήσουν αυτοσυγκράτηση απέναντι σε μια τέτοια ακολουθία γεγονότων, με όλη τη δύναμη της κατοχής στο παρασκήνιο, χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική, χωρίς ορατό τέλος; Καμία διαπραγμάτευση δεν βρίσκεται σε εξέλιξη, ακόμη και εν κρυπτώ, η λύση των δύο κρατών φαίνεται να είναι μόνιμα νεκρή και το Ισραήλ δεν έχει άλλη εναλλακτική να προσφέρει – και οι Παλαιστίνιοι να τα δέχονται όλα αυτά και να μένουν ακίνητοι; Τίποτα τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ, πουθενά, ούτε θα συμβεί ποτέ.
Καθώς έχει διατηρηθεί η ησυχία από την άλλη πλευρά του τοίχου για σχεδόν 10 χρόνια, το Ισραήλ έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα, να ενεργήσει ως εταίρος για σοβαρές διαπραγματεύσεις για την κατάσταση της Δυτικής Όχθης, καθώς και ότι δεν έχει καμία πρόθεση να τελειώνει την κατοχή με ή χωρίς τρομοκρατία. Μια κυβέρνηση που έχει τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών τυλιγμένο γύρω από το μικρό της δαχτυλάκι, χωρίς ν’αντιμετωπίζει καμία επίπτωση ως συνέπεια, έχει επίσης μεθύσει με τη δύναμη που εφαρμόζει εναντίον των Παλαιστινίων. Αυτό συμβαίνει όταν ο κόσμος επιτρέπει στο Ισραήλ να χειρίζεται ανεξέλεγκτο τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, διογκώνοντας την αλαζονεία και τη μέθη της εξουσίας του Ισραήλ πέρα από κάθε όριο.
Τώρα, ο λογαριασμός έρχεται για πληρωμή. Όσοι φαντάζονταν, ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να συνεχίσει μ’ αυτόν τον τρόπο για πάντα και ότι οι Παλαιστίνιοι θα συνέχιζαν να συναινούν, να υποβάλονται σ’αυτό, επ ‘αόριστον – απλά δεν έχει ποτέ διαβάσει ένα βιβλίο ιστορίας. Κανένας λαός δεν έχει συναινέσει πουθενά, ποτέ στην κατάκτησή του χωρίς αντίσταση και σίγουρα όχι στη σύγχρονη εποχή. Η αντίσταση είναι δικαίωμά του, παρεμπιπτόντως, κατοχυρώνεται από το διεθνές δίκαιο.
Τώρα, ο λογαριασμός έρχεται προς εξόφληση: Η Ιντιφάντα, το κύμα μιας εξέγερσης που είχε προσωρινά ξεχαστεί, αλλά θα έρθει και πάλι και μάλιστα σύντομα. Η αλήθεια είναι ότι, αυτές οι διακρίσεις δεν έχουν σημασία πια.
Η τρίτη Ιντιφάντα είναι ήδη εδώ ή στην καλύτερη περίπτωση, είναι ακριβώς στη γωνία. Ο Νετανιάχου και η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ, ιστορικά δεξιοί εθνικιστικοί και θρησκόληπτοι, δεν έχουν καμία πρόθεση να κάνουν τίποτα για να εμποδίσουν την εκκρεμούσα έκρηξη και θα υπάρξει μόνο περισσότερη αιματοχυσία, περισσότερα σημεία ελέγχου, περισσότερες συλλήψεις, περισσότερες προφυλακίσεις, περισσότερη καταστροφή και θανάτος . Αυτή είναι η μόνη γλώσσα που μιλάει η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ, δεν ξέρει καμία άλλη. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα, αυτή η κυβέρνηση να προχωρήσει προς μια διαφορετική πορεία.
Δεδομένης αυτής της κατάστασης, η τρέχουσα κρίση βρίσκεται ξεκάθαρα στο κατώφλι της διεθνούς κοινότητας, εφόσον απουσιάζει μια υπεύθυνη οντότητα από το Ισραήλ. Η διεθνής κοινότητα έχει από καιρό συμπεριφερθεί με δουλοπρέπεια προς το Ισραήλ, αλλά αυτή η μέθοδος, πάνω από μισό αιώνα, έχει αποδειχθεί μια παταγώδης αποτυχία.
Η ώρα έφτασε επιτέλους να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού για τη διεθνή κοινότητα και πρώτα απ ‘όλα για τις Ηνωμένες Πολιτείες: όποιος σήμερα συνεχίζει να επιτρέπει στο Ισραήλ να βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ, ενώ δεν κάνει πραγματικά βήματα για τον τερματισμό της κατοχής, θα φέρει επίσης την ευθύνη για τον επόμενο γύρο βίας στην περιοχή. Και η αιματοχυσία δεν θα περιοριστεί μεταξύ του Ιορδάνη ποταμού και της θάλασσας. Στην ιστορία αυτής της σύγκρουσης, οι επιπτώσεις της έχουν πάντα φτάσει και πιο πέρα από την περιοχή, επιδεινώνοντας την αιματοχυσία που συμβαίνει σε άλλα μέρη του κόσμου. Ας δραστηριοποιηθεί ο αδιάφορος κόσμος τώρα και ας δώσει σημασία.
Πρώτη δημοσίευση: Middle East Eye
Μετάφραση, επιμέλεια: Συλβια Βαρνάβα για το omniatv.com
