Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός,
Για πρώτη φορά στην ιστορία του φοιτητικού κινήματος εκδόθηκε ανακοίνωση από την επιτροπή κατάληψης του φοιτητικού συλλόγου του τμήματος πληροφορικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που ζητά «συγνώμη» για την κατάληψη του Κέντρου Λειτουργίας και Διαχείρισης Δικτύου.
«Συνάδελφοι Συγνώμη!» ανέφερε η ανακοίνωση η οποία απευθυνόταν προς «το ΕΚΠΑ, τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία και κάθε οργανισμό που στεγάζεται σε χώρο του ΕΚΠΑ». Οι αντιδράσεις που προκάλεσε η κατάληψη ήταν μεγάλες δεδομένου ότι προκάλεσε τη διακοπή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης των νοσοκομείων, όπως το Λαικό, το Αρεταίειο και το Αιγινήτειο και μπλόκαρε τη λειτουργία του email των καθηγητών του ΕΚΠΑ.
Οι φοιτητές που γράφουν την ανακοίνωση προέρχονται συνδικαλιστικά κυρίως από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και αναφέρουν μεταξύ άλλων αναφέρει: «πριν από περίπου μία εβδομάδα συνέβη ένα μεγάλο λάθος. Μια πράξη που έπληξε όχι μόνο εμάς και τους συμφοιτητές μας σε όλο το ΕΚΠΑ, αλλά νοσοκομεία, γιατρούς και συμπολίτες μας εκτός αυτού. Αυτή η πράξη δεν προήλθε από κάποια ακραία οργάνωση οποιουδήποτε χώρου. Δυστυχώς προήλθε από εμάς, πράγμα που μας προκαλεί ειλικρινή ντροπή.»
Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κινήματος έχουμε μια τέτοια ανακοίνωση στην οποία οι φοιτητές εκφράζουν καθαρή απολογία και ντροπή για την απόφασή τους και τις συνέπειες που αυτή προκάλεσε. Στην ανακοίνωση αναφέρουν το πλαίσιο στο οποίο πάρθηκε η απόφαση της κατάληψης το οποίο αφορά την κρίσιμη φάση που περνά το ελληνικό πανεπιστήμιο. «Οι περικοπές συγγραμμάτων, η υποχρηματοδότηση, οι απολύσεις προσωπικού και οι μετεγγραφές που βρίσκονται μετέωρες είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα όσων συμβαίνουν. Κατανοούμε ότι η παραπάνω απόφαση είναι υπερβολική και λανθασμένη, αλλά παραθέτουμε ταυτόχρονα το πλαίσιο μέσα στο οποίο πάρθηκε. Οχι προσπαθώντας να τη δικαιολογήσουμε αλλά να την αιτιολογήσουμε. Σαν σύλλογος καταδικάζουμε την απόφαση, καταλαβαίνουμε την ευθύνη που μας βαραίνει μιας και (είτε με την ψήφο είτε με την απουσία μας) συναινέσαμε σε αυτήν.»
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι και παρά την παράθεση των λόγων της απόφασης, ξεκαθαρίζεται για μια ακόμη φορά, ότι αυτό δεν αποτελεί δικαιολόγηση αλλά αιτιολόγηση της πράξης. Η κίνηση του εν λόγω ψηφίσματος μάλλον θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν από τους επικριτές των φοιτητικών κινηματικών δράσεων. Φυσικά είναι υπο συζήτηση η αξιολόγηση των πρακτικών που επιλέγουν αλλά προκαλεί και εντύπωση η αντίληψη της ευθύνης και η δυνατότητα αποδοχής του σφάλματος. Μια ένδειξη ότι τα κοινωνικά αντανακλαστικά τους είναι υποτιμημένα.
