Δέκα μέρες στην Κούβα, λέξη προς λέξη και εικόνα προς εικόνα η μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία σε Αβάνα, Βαραδέρο και Τρινιδάδ, όπως την μεταφέρει η συνεργάτης του Rizopoulos Post, Γιώτα Μπουγά, που επισκέφθηκε το νησί στην πρώιμη μετά-Φιντέλ εποχή.
Γράφει η Γιώτα Μπουγά
Φτάσαμε στην Αβάνα στις 8 το απόγευμα -τοπική ώρα-, αποκαμωμένοι από τις 10 ώρες πτήση και μη έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχουμε περάσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Περάσαμε γρήγορα τον έλεγχο διαβατηρίων και, αφού ξεμπερδέψαμε με τις δηλώσεις στο τελωνείο, αλλάξαμε τα ευρώ μας σε κουβανέζικα πέσος. (Το αεροδρόμιο είναι το πιο ασφαλές μέρος για να κάνετε συνάλλαγμα, για να αποφύγετε τις ουρές και τις “περίεργες” ισοτιμίες που δίνουν στο κέντρο της πόλης.)
Από το αεροδρόμιο μας παρέλαβε ένας ευγενέστατος κουβανός οδηγός ταξί, αφού ξεπρόβαλε μέσα από το πλήθος με τα ανασηκωμένα καρτελάκια των τουριστικών πρακτόρων, και με το ολοκαίνουριο, παραδόξως, αυτοκίνητό του μας πήγε ως το σπίτι που είχαμε νοικιάσει για τις πρώτες μέρες.
Πέρα από τους φοίνικες αριστερά και δεξιά του αυτοκινητόδρομου προς την πόλη, τίποτα δε μαρτυρούσε πως βρισκόμαστε στην Κούβα των γνωστών μας εικόνων.
“Μάλλον είμαστε ζαλισμένοι από την πτήση… Πού είναι οι εικόνες του Φιντέλ, τα αυτοκίνητα αντίκες και τα παλιά αρχοντικά;”
Όλα αυτά δεν άργησαν να εμφανιστούν στην πορεία της διαδρομής. Αφήναμε πίσω μας τα αυτοκίνητα του ‘60 και τα συνθήματα της επανάστασης στους τοίχους, όταν είδαμε να υψώνονται οι φιγούρες του Τσε Γκεβάρα και του Φιντέλ Κάστρο στην “Πλατεία της Επανάστασης” (Plaza de la Revolucion). Τελικά, βρισκόμαστε στην Αβάνα!
Δεν αργήσαμε να φτάσουμε στον προορισμό μας, θα βλέπαμε περισσότερα το επόμενο πρωί…
Στην Αβάνα συνηθίζεται οι τουρίστες να μένουν μαζί με οικογένειες που νοικιάζουν το σπίτι τους ή δωμάτια μέσα σε αυτό (casas particulares), για να βιώσουν την αυθεντική κουβανέζικη εμπειρία. Αυτό κάναμε κι εμείς, αφού υπάρχει μεγάλη προσφορά από τέτοια σπίτια στο internet και γενικά είναι ασφαλές. (To “καθεστώς” τους το επιτρέπει, εφόσον το σπίτι βρίσκεται στην ιδιοκτησία τους και στην επιχείριση αυτή απασχολούνται αποκλειστικά μέλη της οικογένειας.)
H οικογένεια μας περίμενε με στρωμένο το τραπέζι, όπως τους είχαμε ζητήσει στο μεταξύ, και από το πρώτο μας κιόλας δείπνο καταλάβαμε πως βρισκόμαστε σε χώρα εξωτική, γλυκοπατάτες, τηγανητές μπανάνες και χυμός ουαγιάβα (huayava), την ανακαλύψαμε εκεί, αντί για νερό.
Η χαρά μας μεγάλη αλλά η νύστα μας ακόμα μεγαλύτερη… Αφού τακτοποιήσαμε τα οικονομικά μας (εξοφλήσαμε τη διαμονή μας), πέσαμε για ύπνο με συνοπτικές διαδικασίες…
Ξυπνήσαμε ξημερώματα, άτιμο jet lag, με τις αχτίδες του ήλιου να περνούν από το πατζούρι και να μας γαργαλούν τα πόδια… “Ώρα να ανοίξουμε τα πατζούρια, σκεφτήκαμε”… κι η Αβάνα μας υποδέχτηκε με αυτή τη θέα!
“Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο. Θα πάμε παντού!”
Συνεχίζεται…
Ακολουθούν η 3ήμερη εμπειρία στην Αβάνα, οι βόλτες στα γνωστά μπαρ της πόλης La Bodeguita del Medio και El Floridita, η επίσκεψη στο εργοστάσιο Partagás, όπου φτιάχνονται ορισμένες από τις πιο γνωστά πούρα Αβάνας, η εκδρομή στις εξωτικές παραλίες του Βαραδέρο (Varadero) και το 3ήμερο ταξίδι στο Τρινιδάδ (Trinidad).
Φωτογραφίες: Γιώτα Μπουγά
