Στις εξελίξεις γύρω από το κόμμα των «Σπαρτιατών», αναφέρθηκε μιλώντας στην ΕΡΤ, ο συνταγματολόγος Κώστας Μποτόπουλος, συνταγματολόγος Καλημέρα σας.
Σχολιάζοντας το αν έχουν συνέπειες οι δηλώσεις των βουλευτών και του προέδρου τους, δήλωσε πως: «Έχουν συνέπειες και μάλιστα σε πολλά επίπεδα θα έλεγα.
Σε επίπεδο ποινικό, είδατε ότι ήδη έχει ξεκινήσει μια διαδικασία η οποία δεν θα τελειώσει έτσι, ό,τι εξηγήσεις και να δώσει ο κύριος Στίγκας. Υπάρχουν δηλώσεις οι οποίες είναι καταγεγραμμένες από αρχηγό κόμματος. Είτε ο αρχηγός κόμματος είπε κάτι που δεν έπρεπε να πει και αυτό έχει συνέπειες. Δεν δικαιούνται τα δημόσια πρόσωπα να βγει ο πρωθυπουργός και να πει ή κάποιος αρχηγός κόμματος και να πει ότι δεν πειράζει, μπορεί να μπούμε σε πόλεμο με την Τουρκία για παράδειγμα και μετά να πούμε όχι, λάθος ήτανε μια κουβέντα είπαμε, ή αυτό το κόμμα είναι παράνομο, μια κουβέντα είπαμε.
Μια γενική παρατήρηση είναι ότι η δημοκρατία δεν είναι το πολίτευμα που τιμωρεί για φράσεις, για συμπεριφορές διαρκώς. Από την άλλη, όλα αυτά, έλεγα, έχουν τις επιπτώσεις τους σε ποινικό επίπεδο., είδαμε ότι κινήθηκε μια διαδικασία σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, αν ξεπεραστούν κάποια όρια, υπάρχουν δυνατότητες. Ένα όριο είναι το όριο του αριθμού των βουλευτών. Φαίνεται ότι αυτό, τα βρήκαν με τις πρόσφατες εξελίξεις και είναι και φυσιολογικό γιατί θα χάσουν μια σειρά από προνόμια. Τα χρήματα δεν πάνε σε κοινοβουλευτική ομάδα, τα χρήματα πάνε στο κόμμα. Η κοινοβουλευτική ομάδα δίνει προνόμια ως προς τον χρόνο ομιλίας, ως προς τους χώρους, τους συνεργάτες, δεν είναι λίγα.
Και υπάρχει και μια ακόμα κρίσιμη επίπτωση που είναι μπροστά μας, που όλα αυτά αποτελούν, όπως λέω, αποδεικτικό υλικό στο φάκελο της νομιμότητας συμμετοχής των Σπαρτιατών στις τελευταίες εκλογές».
Ως προς τη νομιμότητα της συμμετοχής των Σπαρτιατών στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές ο κ. Μποτόπουλος ανέφερε: «Ο Άρειος Πάγος έκανε μια κρίση ad hoc. Δηλαδή εκείνη τη στιγμή με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, θα επιτρέψω ή όχι στο καινούργιο, gιατί τότε πρώτο εμφανιζόταν αυτό το κόμμα να συμμετάσχει στις εκλογές της 25ης Ιουνίου ή όχι. Αυτή η κρίση έγινε. Tώρα aποδεικνύεται ότι έγινε λίγο βιαστικά, ότι υπήρχαν στοιχεία επί των οποίων ενδεχομένως θα μπορούσε να στηριχτεί ο Άρειος Πάγος για να μην επιτρέψει, αλλά αυτό έγινε και συμμετείχε και 250.000 συμπολίτες μας τους ψήφισαν.
Νομίμως, τους ψήφισαν. Αυτό δεν αλλάζει. Τι αλλάζει και είναι αυτό που έχουμε μπροστά μας, εφόσον έχουν ασκηθεί και έχουν ασκηθεί, το λέω μετά λόγου γνώσεως, προσφυγές στο εκλογοδικείο. Τι αλλάζει; Αλλάζει η κρίση περί του αν αυτή η συμμετοχή, όπως έγινε, χωρίς να αμφισβητείται η κρίση του Αρείου Πάγου, που δεν υπάρχει νομικός τρόπος να αμφισβητηθεί, σέβεται τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος Και ποιες είναι αυτές, λέει το Σύνταγμά μας στο άρθρο 52, την ακώλυτη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής βούλησης.
Αν δηλαδή ένα κόμμα, δηλαδή ένα κόμμα ενδεχομένως, όπως ισχυρίζονται ή μπορεί να ισχυρίζονται όσοι έχουν κάνει την προσφυγή, ένα κόμμα συμμετείχε ως προκάλυμμα κάποιου άλλου κόμματος. Δηλαδή οι Έλληνες συμπολίτες μας είτε το ψήφιζαν είτε δεν το ψήφιζαν, γνώριζαν ή δεν γνώριζαν ότι κατεβαίνει ένα κόμμα στις εκλογές, αλλά από πίσω του βρισκόταν κάποιο άλλο κόμμα με κάποιο άλλο αρχηγό, με κάποια άλλη ατζέντα.
Για το αν οι Σπαρτιάτες «πάτησαν» σε κάποιο κενό, ο κ. Μποτόπουλος είπε: «Σε κανένα κενό, εμφάνισαν εμφάνισαν βουλευτές υποψηφίους σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. Θα παρατηρήσετε, όπως και εγώ, ότι ήταν ένας μόνο υποψήφιος βουλευτής, που σημαίνει ότι δεν υπήρχε μεγάλη δεξαμενή. Πολλά από αυτά τα πρόσωπα ήταν γνωστά ως πρόσωπα που συμμετείχαν σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, κυρίως τους “Έλληνες”, αλλά δεν βρήκαν κάποιο κενό».
Ως προς το Εκλογοδικείο ο κ. Μποτόπουλος σχολίασε: «Πρώτον, να πούμε γιατί τα νομικά είναι αρκετά σύνθετα αλλά πολύ ενδιαφέροντα αυτά που έχουμε μπροστά μας. Πρώτον αν δεχτεί να μπει σε αυτή την κρίση, δηλαδή να πει ότι ενόψει του ότι είμαι το δικαστήριο του κύρους των εκλογών, όπως λέει το Σύνταγμα, μπορώ να κρίνω εάν η συμμετοχή και γιατί, λέω μπορεί να το κάνει αυτό, γιατί θα είναι η πρώτη φορά. Μιλάμε για μια πρωτοφανή, δεν έχει ποτέ παραμερίσει ή βγάλει εκτός ένα κόμμα το οποίο έχει ψηφιστεί από τον ελληνικό λαό και καταλαβαίνετε και το λέω εγώ που μάχομαι για να φανεί η αλήθεια της υπόθεσης, που κατά τη γνώμη μου ήταν, ότι ήταν προκάλυμμα οι Σπαρτιάτες κάποιου άλλου κόμματος. Είναι μια απόφαση με βαρύτατη πολιτική σημασία να βγάλεις από τη Βουλή ένα κόμμα που το ψήφισαν 250 .000 άτομα».
Για τις ενδεχόμενες συνέπειες μίας τέτοιας απόφασης επισήμανε πως: «Αν το δεχτεί αυτό, έχει τρεις δρόμους που πάλι θα τους επιλέξει το ίδιο το δικαστήριο. Άρα, πρώτον, αν δεχτεί να μπει σε αυτή την κρίση. Δεύτερον, αν κρίνει ότι υπήρχε πράγματι τρώση, πλήγμα στο κύρος των εκλογών, γιατί μπορεί να πει όχι, δεν ήταν πλήγμα, όλοι ξέραμε τι ψηφίζαμε και συνεχίζουμε.
Αν περάσει αυτά τα δύο αρχικά εμπόδια και πει ότι παρανόμως συμμετείχαν οι Σπαρτιάτες, έχει τρεις δρόμους μπροστά του. Ο ένας δρόμος είναι να διεξαχθούν εκλογές σε όλη την επικράτεια λέγοντας ότι δεν μπορώ να δεχτώ εκλογές στις οποίες συμμετείχε ένα κόμμα που δεν έπρεπε να συμμετάσχει.
Δεύτερη περίπτωση στις 12 περιφέρειες που εξελέγησαν Σπαρτιάτες βουλευτές και στις 12, όχι μόνο σε αυτές που ενδεχομένως έχουν γίνει προσφυγές, γιατί καταλαβαίνετε ότι το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στις 12 περιφέρειες και τρίτη περίπτωση η πιο ομαλή, αλλά πρέπει να κάνει ένα άλμα ακόμα το δικαστήριο να αντικαταστήσει τους δώδεκα αυτούς βουλευτές χωρίς εκλογές κατά τη σειρά εκλογής των επόμενων κομμάτων.
Για να το κάνει αυτό όμως, πάλι έχει ένα εμπόδιο από το νόμο, ο οποίος νόμος πρέπει να λέει ότι αυτό πρέπει να είναι απολύτως σαφές, ποια είναι η σειρά των κομμάτων».
Απαντώντας στην ερώτηση αν μπορεί να επαναληφθεί ανάλογο φαινόμενο, απάντησε πως: «Βέβαια τώρα είμαστε πιο έμπειροι και πιο υποψιασμένοι. Φαντάζομαι ότι ο Άρειος Πάγος θα κάνει την επόμενη φορά και έναν παραπάνω έλεγχο να δει, αυτό το κόμμα είναι πραγματικό κόμμα, έχει καταστατικό για παράδειγμα, δεν υπάρχει καταστατικό. Προσπαθούμε να βάλουμε μία τάξη, αλλά η τελευταία κουβέντα που μου επιτρέπεται, είναι πρώτον, ότι τη νομική τάξη θα τη βάλει το δικαστήριο, αλλά την πολιτική τάξη πάντα στη δημοκρατία τη βάζει ο λαός με την ψήφο του».
