Στο ερώτημα εάν ανησυχεί σε ό,τι αφορά στη σεισμική ακολουθία στην Λέσβο, απάντησε ο Κώστας Παπαζάχος, καθηγητής Σεισμολογίας του ΑΠΘ, μιλώντας στην Μαρία Γεωργίου και τον Βασίλη Αδαμόπουλο, στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο».
«Πολλά μας ανησυχούν στη βόρεια-βορειοδυτική Λέσβο, έχουμε μια ακολουθία σε εξέλιξη πάνω σε μια καλά περιγραμμένη ρηξιγενή ζώνη, η οποία επιμένει, η οποία έχει σεισμούς με σχετικά μικρά μεγέθη για τα δεδομένα του ελληνικού χώρου, οι οποίοι παρά ταύτα όμως έχουν ήδη κάποιες συνέπειες, προκαλούνται κατολισθήσεις στους γειτονικούς ορεινούς όγκους, υπάρχει σεισμική δραστηριότητα συνεχής, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μην μπορούν να ηρεμήσουν. Δεν μπορεί να είμαστε και εμείς ήρεμοι» δήλωσε ο κ. Παπαζάχος.
Επισήμανε ότι η συγκεκριμένη ρηξιγενής ζώνη που είναι παράλληλη με το μεγάλο ρήγμα της Αγίας Παρασκευής έχει ένα μεγαλύτερο μήκος και θα μπορούσε να οδηγήσει και σε έναν μεγαλύτερο σεισμό, που σχετικά σπάνιο, ωστόσο σημείωσε πως το πρόβλημα συνήθως είναι η ίδια η ακολουθία και αυτό γιατί έχει πολλά χρόνια να γίνει κάποιος σημαντικά ισχυρός σεισμός, υπάρχει ένα κομμάτι του δομικού ιστού το οποίο δεν αντέχει και επιπλέον είναι δύσκολες οι καιρικές συνθήκες. «Κάνει κρύο, βρέχει αυτές τις μέρες, λες στον κόσμο να φύγει από κάποια σπίτια που είναι προβληματικά, αυτό είναι δύσκολο. Πρέπει τα σχολεία να μη λειτουργούν όχι γιατί μπορεί να μην είναι τεχνικώς επαρκή, αλλά γιατί ακόμα και να είναι, δεν μπορείς να έχεις παιδάκια στις αίθουσες και να νιώθουν κάθε 10-15-20 λεπτά έναν σεισμό, είναι μη διαχειρίσιμο δηλαδή από οποιονδήποτε δάσκαλο και οποιοδήποτε σχολείο. Όλη αυτή η κατάσταση λοιπόν είναι δύσκολη από μόνη της. Και το σημαντικότερο και πιο δύσκολο είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να πεις σε έναν πληθυσμό ότι οι ακολουθίες δεν είναι φαινόμενο όπως μια καταιγίδα που θα ξεκινήσει και θα τελειώσει σε μερικές ώρες. Δεν κρατάνε ώρες, δεν κρατάνε καν μέρες, κρατάνε εβδομάδες και αυτό επειδή το χρονικό διάστημα είναι μεγάλο και ανατρέπει τη ζωή σε έναν τόπο, πάντα είναι δύσκολα διαχειρίσιμο αλλά και δύσπεπτο από την τοπική κοινωνία, όμως έτσι είναι τα πράγματα» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ως προς τι μπορεί να γίνει άμεσα εκεί, ο κ. Παπαζάχος, αναφέρθηκε στα μέτρα τα οποία προβλέπονται στον Εγκέλαδο 2 σχετικά με μια περιοχή που είναι σε διέγερση και τα οποία πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ. «Δεν μαζεύουμε κόσμο σε χώρους συνάθροισης κοινού, δεν κατοικούμε κτίρια τα οποία είναι προβληματικά πριν ελεγχθούν ή επισκευαστούν αν έχουν βλάβες, δεν κυκλοφορούμε σε χαλάσματα κοντά σε κατεστραμμένα κτίρια, εγκαταλελειμμένα, τοίχους, μπαλκόνια, οργανώνουμε το σπίτι μας στα βασικά μέτρα, σταθεροποιούμε ψηλά αντικείμενα, ντουλάπες που μπορούν να ανατραπούν και να τραυματίσουν κάποιον. Συνεννοούμαστε με την οικογένειά μας πώς θα κινηθούμε σε περίπτωση σεισμού και αν αισθανόμαστε ότι το σπίτι μας δεν έχει σοβαρή αντισεισμική επάρκεια, προσπαθούμε να δούμε, εφόσον είναι εφικτό, να ζητήσουμε κάποια εναλλακτική διαμονή μέχρι να ηρεμήσει λίγο η ακολουθία. Δεν ακούμε φημολογίες, δεν τρομάζουμε, αλλά ακούμε από τους επιστήμονες εξηγήσεις. Εξηγούσα και χθες ότι σε τοπικό επίπεδο οι τοπικοί σεισμοί ακούγονται πολύ συχνά μόνο ως ήχοι και όχι ως δονήσεις. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση στον κόσμο ότι η Γη για κάποιο λόγο κοχλάζει. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο» περιέγραψε αναλυτικά ο καθηγητής.
Για τη γενικότερη σεισμική δραστηριότητα που εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα την ελληνική επικράτεια, ο κ. Παπαζάχος εξήγησε ότι εντάσσεται στη φυσιολογική του ελληνικού χώρου, υπάρχουν μικρο-εξάρσεις και μικρο-υφέσεις. «Μπορεί για δυο-τρεις μήνες να μη γίνει τίποτα. Μπορεί ξαφνικά τρεισ-τέσσερις μήνες να έχουμε πολλούς σεισμούς. Αυτό συμβαίνει και σε πιο μεγάλες σεισμικές δονήσεις. Να θυμίσω ότι υπήρχαν χρονιές όπως το 1995 που είχαμε τρεις μεγάλους ισχυρούς σεισμούς, έναν στην Αρναία χωρίς ιδιαίτερες βλάβες, αλλά στην Κοζάνη, Γρεβενά και το Αίγιο την ίδια χρονιά με θύματα και οι δύο σεισμοί. Υπάρχουν χρονιές λίγο πιο “δύσκολες” και λίγο πιο “εύκολες”, μόνο και μόνο γιατί η σεισμικότητα όπως και ο καιρός παρουσιάζει μικροδιακυμάνσεις. Μην έχουμε όμως ψευδαισθήσεις, όπως ο καιρός του ελληνικού χώρου δεν αλλάζει ή αλλάζει αργά λόγω της κλιματικής αλλαγής, η σεισμικότητα δεν αλλάζει εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Τέτοιες μικρο-ακολουθίες έχουμε πολύ συχνά στον ελληνικό χώρο, πολλές φορές ταυτόχρονα. Αυτή τη στιγμή υπάρχει και άλλη ακολουθία σε εξέλιξη νότια από την Καλαμάτα, απλώς είναι μακριά και δεν την νιώθουν οι κάτοικοι» ανέφερε τέλος ο κ. Παπαζάχος.
