Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέστη στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Δήμος Σαμοθράκης για τον εορτασμό των 110 χρόνων από την απελευθέρωση του νησιού.
Η κα Σακελλαροπούλου, μετά τη δοξολογία στον Ιερό Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου και την κατάθεση στεφάνου στο Ηρώο των Πεσόντων, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Τιμάμε τις μεγάλες θυσίες και τους μακροχρόνιους αγώνες των κατοίκων της Σαμοθράκης που, με την αποφασιστική συμβολή του ελληνικού στόλου, οδήγησαν στην απελευθέρωση της νήσου στις 19 Οκτωβρίου 1912 από τον τουρκικό ζυγό και την ενσωμάτωσή της στη μητέρα – πατρίδα. Το παράδειγμά τους και η αγάπη τους για την ελευθερία εξακολουθούν να μας καθοδηγούν και να μας εμπνέουν στην αδιαπραγμάτευτη προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας».
Στη συνέχεια, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε Επίτιμη Δημότης του νησιού.
Ολόκληρη η αντιφώνησή της:
«Κύριε Δήμαρχε,
Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι στη Σαμοθράκη, για να γιορτάσουμε τα 110 χρόνια από την απελευθέρωσή της. Στο όμορφο αυτό και πολύπαθο νησί, που έζησε σχεδόν πέντε αιώνες σκλαβιάς, που υπέφερε, μάτωσε και ξεθεμελιώθηκε σχεδόν ολοσχερώς από τους Τούρκους, πληρώνοντας ακριβά τη συμμετοχή του στην Επανάσταση του 1821, σαν σήμερα σήμανε η ώρα του λυτρωμού. Κατοικημένο από Πελασγούς και Θράκες, από τον 8ο αιώνα π.Χ. αποικισμένο από Έλληνες της Σάμου, διεθνές θρησκευτικό και εμπορικό κέντρο κατά τη ρωμαϊκή εποχή, βυζαντινό και ορθόδοξο, θα διατηρήσει την ελληνικότητά του ανέπαφη και κατά την ενετοκρατία και κατά τη μακρόχρονη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας.
Αισθάνεται κανείς δέος όταν διαβάζει στο χρονικό του Αναστάσιου Χρηστομάνου, που ήρθε στη Σαμοθράκη μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1893 επικεφαλής ενός κλιμακίου για την παρακολούθηση του φαινομένου και την ανακούφιση των σεισμοπλήκτων, ότι σε τούτο το υπόδουλο νησί “οι ιδιωματισμοί της γλώσσης είναι γνησίως ελληνικοί, αι παραφθοραί σπάνιαι, η προφορά άμεμπτος, πολλές φορές στους διαλόγους παρεμβάλλονται λέξεις βυζαντινές και αρχαιοελληνικές, ενώ η τουρκική γλώσσα είναι ανύπαρκτη”. Και συγκινείται πραγματικά διατρέχοντας τις σελίδες του Ίωνος Δραγούμη, που επισκέφθηκε το 1906 τη Σαμοθράκη υπό την ιδιότητά του ως προξένου της Ελλάδας στην Αλεξανδρούπολη και της αφιέρωσε ένα βιβλίο-ύμνο στην ιδιαίτερη φυσιογνωμία της. “Η Σαμοθράκη έμενε πάντα ιδιοκυβέρνητη και ελληνική” γράφει.
“Οι ξένοι καταχτητές, εκεί που θαρρούσαν πως είχαν υποτάξει ολότελα το νησί και το είχαν κάνει παντοτινά δικό τους, εκεί που φανταζόταν πως είχαν φτιάξει τους κατοίκους κατά τη δική τους την κρυφή επιθυμία, εκεί ξέπεφτε η εξουσία τους η πολιτική, έφευγαν από το νησί και έμεναν πάλι οι Σαμοθρακίτες, Σαμοθρακίτες ακέριοι. Και έρχονταν άλλοι και όριζαν το νησί, μα το νησί δεν άλλαζε μορφή και όπως τα βράχια του ήταν και έμεναν από γρανίτη, έτσι και οι κάτοικοί του έμεναν Έλληνες. Κανένας πολιτισμός δεν αντικατέστησε τον ελληνικό πολιτισμό στη Σαμοθράκη. Κανένας δεν χώθηκε στην ψυχή των νησιωτών για να την ποτίσει και να την αλλάξη”.
Με συγκίνηση λοιπόν κι εγώ, μια εκ μητρός Θρακιώτισσα, γίνομαι και Σαμοθρακιώτισσα, δημότης ενός νησιού πανάρχαιου και μυστηριακού, ενός τόπου που διαφυλάσσει την ιερότητά του σε κάθε γωνιά της φαντασμαγορικής του φύσης. Ζαθέη Σαμοθράκη, δηλαδή σεπτή και αγιότατη ονομάζει τη νήσο σας ο Όμηρος. Λατρευτική εστία των Καβείρων, πατρίδα της Νίκης που ορμά ενάντια στον άνεμο με δυνατά φτερά έτοιμα να την απογειώσουν και πάλι, η καταπράσινη, παράξενη, επιβλητική Σαμοθράκη ασκεί μεγάλη σαγήνη στον επισκέπτη, τον καλεί να συνδεθεί με μια αρχαϊκή, σχεδόν, καθαρότητα. Χαίρομαι που προστατεύετε, κύριε Δήμαρχε, αυτό το σπάνιο τοπίο που ακόμη αντηχεί από τους ψιθύρους των Ναϊάδων και των Νηρηίδων, προφυλάσσοντάς το από τη βίαιη ανθρώπινη παρέμβαση. Σε μια περίοδο κρίσιμη για το περιβάλλον, με την κλιματική αλλαγή παρούσα και απειλητική, φροντίζετε για την αποκατάσταση των υποδομών που καταστράφηκαν από τα έντονα καιρικά φαινόμενα που έπληξαν το νησί και αξιοποιείτε τα φυσικά πλεονεκτήματά του, όπως τις θειούχες ιαματικές πηγές, με τη μεγάλη θεραπευτική αξία τους.
Με τη συνειδητοποίηση της πολυτιμότητας του φυσικού κεφαλαίου που διαθέτει η Σαμοθράκη, όπως δάση, επιβλητικούς ορεινούς όγκους, καταρράκτες, δαντελωτές ακτές, υγροβιότοπους, το οποίο συνυπάρχει με ένα εξίσου ανεκτίμητο πολιτιστικό κεφάλαιο, που απαρτίζεται από αρχαία μνημεία, ιστορικούς και μυθολογικούς τόπους, παραδοσιακούς οικισμούς, το νησί μπορεί να επιτύχει μια βιώσιμη ανάπτυξη, σε συνεχή συνομιλία με το παρελθόν και την ιστορία του. Εύχομαι από καρδιάς επιτυχία στο έργο σας και σας ευχαριστώ για την ξεχωριστή τιμή που μου επιφυλάξατε να είμαι στο εξής μια από σας, σ’ ένα νησί γεμάτο ομορφιά και ζωντανή μνήμη».
