Τα αποθέματα της Ρωσίας σε μη συμβατικό φυσικό αέριο, είναι 2,5 φορές μεγαλύτερα από τα αποθέματα συμβατικού. Με τη δήλωση αυτή ο επικεφαλής του κέντρου ερευνών της Gazprom, Viktor Skorobogatov, προανήγγειλε τα σχέδια της εταιρείας του να μπει και αυτή στο παιχνίδι του φυσικού αέριου από σχιστόλιθο, που έχει ανατρέψει τα δεδομένα στην παγκόσμια αγορά αερίου και απειλεί τους παραδοσιακούς παραγωγούς.
Θα πρέπει να επισημάνουμε πάντως, ότι το σύνθημα για την στροφή του μεγαλύτερου παραγωγού φυσικού αερίου στα μη συμβατικά αποθέματα, το είχε δώσει ο πρόεδρος Πούτιν. Τον περασμένο Απρίλιο, καλούσε συγκεκριμένα τους παραγωγούς αερίου, και πρωτίστως το «μακρύ χέρι» του Κρεμλίνου, να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της μεταβαλλόμενης αγοράς. Και όπως ξέρουν πολύ καλά να κάνουν τα στελέχη της εταιρείας, ως συνεχιστή του πρώην υπουργείου φυσικού αερίου της ΕΣΣΔ, ανασκουμπώθηκαν, έβγαλαν από τα υπόγεια τις παλιές γεωλογικές μελέτες των σχετικών ινστιτούτων της Σοβιετίας και ιδού τα νούμερα. Έναντι αποθεμάτων 250 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων συμβατικού φυσικού αερίου, η Ρωσία διαθέτει αποθέματα 680 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων μη συμβατικού, σε διάφορες μορφές.
Το αέριο σχιστόλιθου (shale gas), που είναι το πιο εύκολα ανακτήσιμο, αντιστοιχεί σε ποσότητες μεταξύ 5 και 20 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Το μεγαλύτερο ποσοστό των συνολικών αποθεμάτων, γύρω στο 75% αντιστοιχεί, σε ένυδρες ενώσεις φυσικού αερίου (hydrates), ενώ γύρω στα 50 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, είναι τα αποθέματα που συνυπάρχουν με τα κοιτάσματα άνθρακα (coal bed methane).
Αν αναλογιστεί κανείς ότι το Αζερμπαϊτζάν (και η ΕΕ και οι ΗΠΑ) υπολογίζουν στα περίπου 2 τρισεκατομμύρια κυβικά της Κασπίας για να απεξαρτήσουν την Ευρώπη από το ρώσικο αέριο, ενώ οι μέχρι στιγμής ανακαλύψεις στις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ είναι 1,2 τρις. κυβικά, τα νούμερα που εμφανίζει η Ρωσία είναι τερατώδη.
Μία πρώτη ανάγνωση θα μπορούσε να είναι ότι η Ρωσία φοβούμενη ότι θα χάσει ζωτικό οικονομικό χώρο, με την επικείμενη, έξοδο στην αγορά, αέριου από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την ανατολική Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα (Ρουμανία, Βουλγαρία), «φοβερίζει», προβάλλοντας τα αποθέματά της ως απειλή για τους μελλοντικούς ανταγωνιστές. Μια πιο νηφάλια αντιμετώπιση πάντως έχουν οι άνθρωποι της αγοράς.
Λένε κάτι πολύ απλό. Μακάρι και η Ρωσία να βγάλει νέα αποθέματα. Μακάρι να βγουν στην αγορά νέες ποσότητες. Αυτό θα έχει άμεσο αντίκτυπο στις τιμές. Μάλιστα με δεδομένο ότι πρώτη παραγωγή αναμένεται γύρω στο 2020 (coal bed methane) και στο 2025 με 2030 (shale gas), στη διεθνή αγορά θα έχουν διαμορφωθεί νέες συνθήκες, στις οποίες υποχρεωτικά θα πρέπει να προσαρμοστεί και η Gazprom.
Πάντως για την ώρα, το μέγα θέμα για τη ρωσική εταιρία και τον Πούτιν, δεν είναι τίποτε άλλο, από το να εξαιρεθεί από τους κανόνες της ΕΕ για τη διαχείριση των δικτύων.
