Γράφει η Ιωάννα Καραμητρούση,
τελειόφοιτη φοιτήτρια Πολιτικής Επιστήμης, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Η Ελληνική Κυβέρνηση με φανερά τεράστια αποδοχή, που εκδηλώθηκε αρχικά μέσω του εκλογικού αποτελέσματος και εν συνεχεία αυξήθηκε σημαντικά, πολλαπλασιάστηκε θα λέγαμε, εξαιτίας των αμετάβλητων θέσεων που ακολουθεί μετεκλογικά, αποτελεί αδιάσειστο στοιχείο πως η Ελλάδα είναι ενωμένη, μια κοινή γροθιά ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που πέντε χρόνια τώρα αποδείχτηκαν ανεπιτυχείς, ανεπαρκείς, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα για την οικονομία της χώρας.
Γνώριζα πως η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε ως ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) ξεκάθαρα για οικονομικούς λόγους. Με την πάροδο των χρόνων όμως και την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ένωση αυτή δεν είχε μόνο οικονομικά συμφέροντα. Αντίθετα, ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για μια νέα Ευρώπη, μια Ένωση με αξίες συνεργασίας, αλληλεγγύης, ανθρωπισμού ανάμεσα στα κράτη- μέλη, σταδιακά παρατηρώ πως ζούσα σε μια πλήρη άγνοια και πως μάλλον η Ευρώπη δεν έχει το πρόσωπο που όλοι πιστεύαμε και διδασκόμασταν στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αποτελεί πλέον ένα είδος “επιχείρησης”, που λειτουργεί εις βάρος των αδυνάτων κρατών-μελών.
Η Ευρωπαίοι εταίροι εμμένουν στις απόψεις τους περί της ελληνικής κρίσης, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τη λαϊκή εντολή και τη λαϊκή συσπείρωση των τελευταίων ημερών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία, όπου πλήθη πολιτών ζητάνε μια ανάσα για την Ελλάδα από τις πιεστικές πολιτικές λιτότητας.
Σύντομα, θα γίνουν εκλογές σε Ιρλανδία, Ισπανία και Ιταλία με τα αριστερά, σοσιαλιστικά και αντιμνημονιακά κόμματα και στις τρεις περιπτώσεις να βγαίνουν πρώτα στις δημοσκοπήσεις. Φυσικά, οποιαδήποτε παραχώρηση υπέρ της Ελλάδος -πλέον- θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση των ποσοστών αυτών των κομμάτων.
Αδιαμφισβήτητα, ένα Grexit δεν είναι εφικτό, αφού τα αποτελέσματά του θα είχαν οδυνηρές συνέπειες για την Ευρώπη στο σύνολο της και τις οικονομίες όλων των κρατών-μελών και κυρίως, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση η Ευρώπη δε θα έπαιρνε ποτέ πίσω όσα χρήματα έδωσε στην Ελλάδα μέσω των δανείων.
Οποιαδήποτε, λοιπόν, πισωγύρισμα στις διαπραγματεύσεις (που για πρώτη φορά γίνονται από πλευράς μας) θα ήταν στρατηγικό λάθος. Μονόδρομος για την Κυβέρνηση και την Ελλάδα είναι να υποστηρίξει τις θέσεις που είχε εξαρχής και να βάλει πάνω από όλα το συμφέρον του ελληνικού λαού, τις προτεραιότητας που έθεσε.
Χαμένη μάχη είναι μόνο αυτή που δεν έχουμε δώσει. Τώρα, που η χώρα μας διανύει μια πολύ δύσκολη περίοδο και που διαπραγματεύεται σθεναρά υπέρ των συμφερόντων του λαού μας, της εθνικής μας αξιοπρέπειας και ισοτιμίας, οι εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποί μας δεν πρέπει να δειλιάσουν. Το οφείλουν στη μάνα της Δημοκρατίας και στην αξιοπρέπεια του έθνους μας.
