Διερωτάται η Έλενα Ζέρβα-Γκιουρτζιάν
Οι τελευταίοι μήνες υπήρξαν καθοριστικοί για την πορεία της χώρας μας, αλλά και για όλους εμάς. Βιώσαμε πρωτόγνωρες και βίαιες καταστάσεις, που θα τολμούσα να πω ότι μας ώθησαν στην πολιτικο-οικονονομική και κοινωνική ωρίμανση.
Οι Έλληνες έχουν αρχίσει ν’ αποκτούν πολιτειακή συνείδηση στη θέση της πελατειακής. Έχουν αρχίσει να σκέφτονται ότι θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα στηριζόμενοι σε αυτά που έχουν, χωρίς περιττή κατανάλωση και κυρίως έχουν αρχίσει να σκέφτονται το αύριο.
Και τώρα θα μου πείτε, αυτό αρκεί; Σίγουρα είναι ένα πρώτο βήμα για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας. Για να γίνει αυτό εφικτό, πρώτιστα πρέπει ν’ ανακτηθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ κράτους–πολίτη, δήμου–δημότη. Τι σημαίνει αυτό, όλοι πλέον γνωρίζουμε. Η εμπιστοσύνη χτίζεται από ειλικρινή και σαφή λόγια που έπονται από δίκαιες και ηθικές συμπεριφορές και από τις δύο πλευρές. Οι κυβερνώντες και διοικούντες, φυσικά έχουν τον πρώτο λόγο, επειδή αυτοί πάντα καλούνται να δώσουν το καλό παράδειγμα.
Όλα αυτά τα χρόνια άκουγα από γνωστούς και φίλους, ότι το κράτος είναι διεφθαρμένο, το κράτος ευνοεί τους ημέτερους και γενικά ότι το κράτος φταίει για όλα τα κακά που συμβαίνουν. Όταν προσπαθούσα να πω ότι το κράτος απαρτίζεται από τους πολίτες του, που είμαστε όλοι εμείς, ο λόγος μου έπεφτε στο κενό.
Τώρα, πλέον, θεωρώ ότι αυτές οι συζητήσεις ήταν πολύ πρώιμες και δυστυχώς έπρεπε όλοι να υποστούμε ένα γερό σοκ για ν’ αντιληφθούμε τα αυτονόητα. Χρειάζεται όμως πολύ προσοχή, επειδή σε ανάλογες μεταβατικές περιόδους εμφανίζονται παράπλευρες απώλειες και καίγονται και τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Χρειάζεται αυτοκριτική, αυτοσυγκράτηση και αξιολόγηση προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε κοινωνικό κανιβαλισμό.
Αυτή η κρίση που ζούμε αγγίζει όλους μας, αν και οι παλαιότεροι από εμάς έχουν βιώσει, όπως λένε, και χειρότερα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάμε σε χειρότερα, αλλά ούτε να παραμένουμε σε αυτά που μας πληγώνουν, σκεφτόμενοι «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Πάγια πεποίθησή μου είναι, να υιοθετήσουμε κάποιες καλές πρακτικές από άλλες αντίστοιχες αναπτυγμένες κοινωνίες και να τις προσαρμόσουμε ορθολογικά στα δικά μας ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Άλλωστε, η Αμερική έχει ήδη ανακαλυφθεί, δεν πάμε τώρα να την ανακαλύψουμε!
