Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Ο Βαρουφάκης προκάλεσε έντονη έκπληξη σε δηλώσεις του μετά το πέρας του Eurogroup στο οποίο δεν συμμετείχε, όταν σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «Πασχίζουμε για συμφωνία της ύστατης στιγμής» και εξήγησε ότι σε περίπτωση που υπάρξει βελτιωμένη πρόταση από την πλευρά των δανειστών τότε η κυβέρνηση θα προτείνει στο λαό να πει «ναι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής.
Στις ίδιες δηλώσεις ο υπουργός οικονομικών επανέλαβε τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση δεν μπορεί να δεχθεί την πρόταση των δανειστών και κατηγόρησε τον Ντάισενμπλουμ για τις επιλογές του τις τελευταίες μέρες ανεβάζοντας κατακόρυφα την ένταση.
Ήδη βέβαια είχε κάνει το ίδιο και ο Ντάισενμπλουμ επιρρίπτοντας στην κυβέρνηση τη λήξη των διαπραγματεύσεων και χρεώνοντάς της μονομερή κίνηση. Την ίδια στιγμή ουσιαστικά έβγαζε τρελούς την ελληνική πλευρά που δύο μέρες πριν είχε λάβει τελεσίγραφο από τους εταίρους και το οποίο ο κ. Ντάισενμπλουμ απλώς αρνείται.
Το θέμα είναι πέρα από τις επικοινωνιακές τακτικές ότι ο Βαρουφάκης με τις δηλώσεις του αποκάλυψε το σχέδιο της κυβέρνησης. Και το σχέδιο αυτό είναι τραγικά λειψό. Ναι μεν έχει την απόλυτη νομιμοποίηση να ζητήσει από το λαό να πάρει μία απόφαση που η πρόσφατη εντολή της κυβέρνησης δεν την αφήνει να πάρει, αφού είχε μπροστά του ένα τελεσίγραφο που δεν μπορούσε να υπογράψει. Όμως η πρόταση για δημοψήφισμα χρησιμοποιείται εργαλειακά για να πιέσει τους δανειστές και όχι για να ζητήσει από το λαό μία νέα ανανεωμένη εντολή. Το κάνει για να διεκδικήσει έντονα μία πολύ καλύτερη συμφωνία. Ρίχνει ωστόσο επικίνδυνα τα ζάρια για κάτι τέτοιο. Παρά τους κινδύνους αυτή η τακτική έχει ήδη αρχίσει να αποδίδει ήδη πριν το δημοψήφισμα από το επόμενο κι όλας βράδυ μετά την ανακοίνωση της πρότασης του δημοψηφίσματος ο Ντάισενμπλουμ πρότεινε τεχνική βοήθεια για την Ελλάδα και άφησε ανοιχτά τα ενδεχόμενα για πολλά σενάρια σε ερώτηση δημοσιογράφου για την πιθανότητα βελτιωμένης πρότασης από τους ευρωπαίους μέχρι την Τρίτη.
