Η Γερμανική κυβέρνηση έχει αποκαλέσει το κάρβουνο «schwarze gold – μαύρο χρυσό».
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας έχει αποκαλέσει το κάρβουνο «black diamond – μαύρο διαμάντι».
Ο Αυστραλός πρωθυπουργός το είπε πρόσφατα: «το κάρβουνο είναι καλό για την ανθρωπότητα».
Ο Επίτροπος Ενέργειας το φώναξε: «αναντικατάστατος ο λιγνίτης στο ενεργειακό μείγμα της Γερμανίας».
Στην Ελλάδα παλαιότερα, πριν μας «εκσυγχρονίσει» το Σημιταριό και μας επιβάλλει ηλεκτροδότηση με φυσικό αέριο, αποκαλούσαμε το λιγνίτη μας «μαύρο χρυσό».
Και τώρα ήρθε η σειρά της τοπικής κυβέρνησης της …
Καναδικής Βρετανικής Κολομβίας, σε ένα ασυνήθιστο δελτίο τύπου για τις γιορτές, να καλέσει τους πολίτες να γεμίσουν με καναδικό κάρβουνο τις κάλτσες δώρων, που παραδοσιακά κρεμούν στο τζάκι περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη.
Το Υπουργείο Ενέργειας και Μεταλλείων είναι ξεκάθαρο στις απόψεις του:
«Δεν έχει σημασία αν ανάβετε το menorah (εβραϊκό κηροπήγιο), αν στολίζετε το δέντρο ή αν είστε αντίθετοι με την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων, οι δραστηριότητές σας κατά τις διακοπές σχετίζονται σίγουρα με ένα κομμάτι κάρβουνου που παράγεται στη Βρετανική Κολομβία.
Όλα τα αεροπλάνα, τα τρένα και τα αυτοκίνητα, που μεταφέρουν τα Χριστουγεννιάτικα δώρα κι όλα τα καταστήματα όπου πωλούνται τα δώρα, όλα χρειάζονται χάλυβα. Κι αυτός ο χάλυβας παράγεται με χρήση κάρβουνου μεταλλουργικής ποιότητας.
Πάνω από 90% του κάρβουνου που παράγεται στη Βρετανική Κολομβία είναι κατάλληλο για τη μεταλλουργία και το 2013 οι εξαγωγές κάρβουνου μεταλλουργικής ποιότητας υπερέβησαν τα 28 εκατομμύρια τόνους.
Υπάρχουν τρία εκατομμύρια αυτοκίνητα στη Βρετανική Κολομβία και για να παραχθεί ένα αυτοκίνητο χρειάζονται περίπου 630 κιλά κάρβουνου μεταλλουργικής ποιότητας.
Στον Καναδικό χειμώνα πιθανότατα θα φορέσετε τα παγοπέδιλα για ένα παιχνίδι χόκεϋ στον πάγο: οι ατσάλινες λεπίδες των παγοπέδιλων ξεκινούν ως κάρβουνο μεταλλουργικής ποιότητας.
Η παραγωγή κάρβουνου είναι ένα στήριγμα της οικονομίας της επαρχίας, δημιουργώντας δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσια έσοδα και στηρίζοντας χιλιάδες καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Η παραγωγή κάρβουνου αντιπροσωπεύει σήμερα πάνω από το μισό των συνολικών εσόδων της εξορυκτικής βιομηχανίας στη Βρετανική Κολομβία.»
Κι ακόμα πιο ξεκάθαρος είναι ο Υπουργός:
«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται το κάρβουνο όταν πηγαίνουν να ψωνίσουν για δώρα, αλλά το γεγονός είναι πως χωρίς το κάρβουνο που εξορύσσεται εδώ στη Βρετανική Κολομβία, δεν θα είχαμε πρόσβαση σε πράγματα όπως τα smartphones, τα αυτοκίνητα ή ακόμη και τα εμπορικά κέντρα.
Οι κάτοικοι της Βρετανικής Κολομβίας μπορούν να αισθάνονται υπερηφάνεια γνωρίζοντας ότι ανεξάρτητα του ποιο είναι το προϊόν ή το πού κατασκευάστηκε, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπήρχε χωρίς το κάρβουνο της Βρετανικής Κολομβίας».
Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με πράσινο) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/12/blog-post_31.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
Στις βιομηχανικές χώρες, όπως τη Γερμανία, την Αυστραλία, τον Καναδά, οι πολιτικοί αντιλαμβάνονται την τεράστια σημασία του κάρβουνου για την οικονομία. Στην Ελλάδα έχουμε δυστυχώς μπλέξει με ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, που δεν καταλαβαίνει πως εγκαταλείποντας τον εγχώριο λιγνίτη βυθίζει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Εδώ στην Ελλάδα συνηθίσαμε να ζούμε μετά το 1950 με το φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα από το λιγνίτη και να το θεωρούμε ως κάτι δεδομένο και αυτονόητο, λες και το ρεύμα το φέρνει ο πελαργός. Ε, λοιπόν τίποτα δεν είναι αυτονόητο, ο λιγνίτης, το δικό μας κάρβουνο, παράγεται στη Δυτική Μακεδονία και την Πελοπόννησο με μεγάλη προσπάθεια. Τα τελευταία δέκα χρόνια η κατάσταση έχει χειροτερέψει πολύ, επειδή κάποιοι νομίζουν πως η χώρα μπορεί να ηλεκτροδοτηθεί με το φυσικό αέριο της Gazprom ή των Αζέρων κι έδωσαν αθρόες άδειες για «βαριές» μονάδες αερίου, με «υψηλά τεχνικά ελάχιστα», όπως μας έχει πει ο ΑΔΜΗΕ. Κι έπειτα ήρθαν και τα μνημόνια, και με το πρόσχημα της μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις άδειασαν τα ορυχεία και οι ΑΗΣ από έμπειρους τεχνίτες και κάποιοι νομίζουν πως θα καλύψουν τα κενά με τις εργολαβικές αναθέσεις. Ε, αυτοί είναι ακριβώς οι πολιτικοί που δεν κατάφεραν ποτέ να δουλέψουν ούτε ένα περίπτερο χωρίς να διορίσουν άλλους 4-5 περιπτεράδες, που δεν ξέρουν καν τι είναι η τεχνογνωσία, πώς αποκτάται και πώς χάνεται, αλλά έχουν απαίτηση να κυβερνούν ολόκληρη χώρα.
Καιρός να τους δείξουμε την πόρτα της εξόδου για το χρονοντούλαπο της ιστορίας …
ΥΓ.
Άλλωστε σας το έχουμε πει πως για να δει η χώρα άσπρη μέρα πρέπει να πέσει η κυβέρνηση των μνημονίων. Και, μόλις έπεσε, άσπρισε σήμερα απ’ άκρη σ’ άκρη! Μπορεί παρακαλώ τώρα κάποιος να πει στον πλανήτη να «υπερθερμανθεί» λιγάκι, γιατί ο ολικός παγετός μόνο ευχάριστος δεν είναι;
