Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Οφείλουμε να λέμε την πικρή αλήθεια στον Ελληνικό λαό μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Αποκαλούσαν κινδυνολόγους όλους όσους μιλούσαν για κλειστές τράπεζες. Όμως ήταν λογικό αφού η ρευστότητα ήταν ασφυκτική. Σήμερα, μας λένε πως οι καταθέσεις δεν κινδυνεύουν.
Τα «χειρότερα είναι μπροστά μας» σημειώνουν οι τραπεζικοί κύκλοι. Οι τράπεζες καταβάλλουν προσπάθεια έχουν το «μαξιλάρι» του ELA – περίπου 2,5 δισ. ευρώ – για να αντέξουν την ερχόμενη εβδομάδα και με βάση τη διενέργεια του δημοψηφίσματος. Η Ελλάδα πλέον δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα. Πρακτικά αυτό συνεπάγεται πως η ΕΚΤ αξιολογεί τα ενέχυρα των ελληνικών τραπεζών και ενδεχομένως οι ελληνικές τράπεζες για να λειτουργήσουν χρειάζονται ενέχυρα.
Σε μία τέτοια περίπτωση στο τραπέζι θα είναι το ενδεχόμενο του bail in, δηλαδή να κληθούν να συνεισφέρουν καταρχήν οι μέτοχοι. Όμως πως είναι δυνατόν να γίνει σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου; Το πιστεύει πραγματικά κανένας; Ή υπάρχουν τα λεφτά να γίνει νέα ανακεφαλαίωση; Συνεπώς δεν είναι καθόλου απίθανο να δούμε αρχικά ένα bail in και ακολούθως κούρεμα καταθέσεων.
