Γράφει ο Γιώργος Κοκκόλης
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 40 μέρες κοσκινίζει λέει μια σοφή παροιμία και αυτό φαίνεται να ταιριάζει «γάντι» και στην περίπτωση της δημιουργίας και λειτουργίας της -ενταγμένης στο υπερταμείο- Εταιρείας Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ).
Από τον Μάιο του 2016 όταν και ψηφίστηκε η ίδρυση του υπερταμείου στο οποίο εκχωρείται το σύνολο της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια έχει ορισθεί ότι τα ακίνητα θα περιέλθουν στο ΤΑΙΠΕΔ, οι μετοχές των τραπεζών στο ΤΧΣ και το σύνολο των ΔΕΚΟ στην ΕΔΗΣ.
Οι πρώτες δημόσιες επιχειρήσεις που έχει προγραμματιστεί να ενταχθούν είναι οι: ΟΑΣΑ, ΟΣΕ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΕΛΤΑ. Σε δεύτερη φάση, σύμφωνα με το σχετικό παράρτημα που κατατέθηκε στη Βουλή,θα ενταχθύν και οι: ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό καθώς και οι Κτιριακές Υποδομές.
Η ΕΔΗΣ θα έχει ως στόχο «να διαχειρίζεται επαγγελματικά και να επαυξάνει την αξία των συμμετοχών αυτών και να τις αξιοποιεί σύμφωνα με βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ, όσον αφορά την εταιρική διακυβέρνηση, την εταιρική συμμόρφωση, την εποπτεία και τη διαφάνεια των διαδικασιών».
Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου των δημοσίων επιχειρήσεων, των οποίων οι μετοχές ανήκουν άμεσα ή έμμεσα, στο σύνολό τους ή εν μέρει στην ΕΔΗΣ, εκλέγονται από τη συνέλευση των μετόχων τους, εκτός από ένα μέλος που θα προτείνεται προς εκλογή από τον υπουργό Οικονομικών.
Η δημιουργία λοιπόν της ΕΔΗΣ έχει καταστεί ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.
Σύμφωνα με τον πίνακα των προ-απαιτούμενων (σημείο 49) αυτό έπρεπε να έχει γίνει από τα μέσα Αυγούστου. Το Υπερταμείο έβγαλε τη σχετική προκήρυξη για το ΔΣ της ΕΔΗΣ τον Ιούλιο του 2017 και στις αρχές Αυγούστου κάλεσε τους υποψηφίους σε μια πρώτη συνέντευξη μέσω της εταιρίας συμβούλων Stanton Chase που έχει αναλάβει το έργο.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, οι υποψήφιοι που προκρίθηκαν εκλήθησαν σε δεύτερη συνέντευξη, αυτή τη φορά από τη διευθύνουσα σύμβουλο του Υπερταμείου Ουρανία Αικατερινάρη.
Και εκεί μοιάζει να σταματούν όλα. Έχουν περάσει περισσότεροι από 2 μήνες και το Ταμείο τηρεί «σιγή ασυρμάτου». Δεν έχει καν ενημερώσει τους υποψήφιους αν εντάσσονται σε μια short list ή θεωρούνται «αποτυχόντες» και δεν χρειάζεται να ελπίζουν.
Και προφανώς το σύνολο των υποψηφίων είναι επαγγελματίες με προσόντα υψηλού επιπέδου και κύρος ο καθένας στον τομέα του οι οποίοι πίστεψαν ότι συμμετέχουν σε μια σοβαρή διαδικασία και ως εκ τούτου ενδεχομένως «παγώνουν» άλλες επαγγελματικές τους αναζητήσεις.
Τι συμβαίνει τελικά με την ΕΔΗΣ
Φτάνουμε λοιπόν στο δια ταύτα της υπόθεσης που τελικά μας οδηγεί για μια ακόμη φορά σε ένα πολιτικό παρασκήνιο το οποίο εδράζεται στο λεγόμενο πολιτικό κόστος με την έννοια της μικροπολιτικής εκμετάλλευσης.
Συγκλίνουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι τόσο οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες όσο και η ηγεσία του Υυπερταμείου φαίνεται να υποχωρούν στις ισχυρότατες συνδικαλιστικές πιέσεις που δέχονται από τους εργαζόμενους και τα στελέχη των ΔΕΚΟ τα οποία θα ενταχθούν στην ΕΔΗΣ.
Όπως όλα δείχνουν η κυβέρνηση ετοιμάζεται να… σπρώξει και αυτό το θέμα κάτω από το χαλί και να το εντάξει στην πολιτική διαπραγμάτευση της τρίτης αξιολόγησης. Το επιχείρημα θα είναι πως δεν υπάρχει λόγος να δημιουργηθεί μια ακόμη δομή με ειδικούς μηχανισμούς αφού έτσι κι αλλιώς οι ΔΕΚΟ ανήκουν στο Υπερταμείο και με τον τρόπο αυτό μπορούν να διοικηθούν.
Φυσικά αυτό που δεν λέγεται είναι το ότι εφόσον μείνουν οι ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο αποφεύγουν ουσιαστικά να ενταχθούν σε ένα μηχανισμό που θα έχει ως αποκλειστικό σκοπό να ελέγχει τη λειτουργία αλλά και την κερδοφορία τους και ως εκ τούτου αντικειμενικά θα στριμώξει εργαζόμενους και συνδικαλιστές, διαταράσσοντας διαομορφωμένες ισορροπίες ετών.
Και για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία για τις κυβερνητιές προθέσεις να σημειωθεί και το ότι η κυρία Αικατερινάρη, προσλαμβάνει συμβούλους για λογαριασμό της (ανύπαρκτης ακόμη) ΕΔΗΣ και στήνει δικό της μηχανισμό για τον έλεγχο των ΔΕΚΟ τον οποίο κανονικά θα έπρεπε να κάνει η ΕΔΗΣ.
Μετατρέπει δηλαδή για χάρη της πολιτικής πελατείας του ΣΥΡΙΖΑ το Υπερταμείο από μια ουδέτερη εταιρεία holding που θα έπρεπε να είναι ως προς τη λήψη των αποφάσεων των θυγατρικών της, σε ουσιαστικά «ιδιοκτήτη» περισσότερων από 20 ΔΕΚΟ και άρα θα έχει και ρόλο
Και μην ξεχνάμε ότι όλως τυχαίως οι τελευταίες απεργίες στο Μετρό που μάλιστα δεν προσβάλλονται νομικά από τη διοίκηση της Αττικο Μετρό έχουν ως βασικό αίτημα τη μη υπαγωγή της εταιρείας στην ΕΔΗΣ.
